Πληροφορίες
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Μέλος από 13/05/2020
Περισσότερα στοιχεία προσεχώς :-)
Εικόνες (813)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Τουλουμπάκια με παγωτό ψωμί (ωραία, θύμισαν κάπως τσούρος και όχι τόσο την κλασσική τουλούμπα)
Σνίτσελ μπακαλιάρου με εζμέ παντζάρι, αγιολί (ωραίο το ψάρι, ταιριαστό το εζμέ)
Αιώρα μαυροτράγανο syrah ξινόμαυρο 2023 - Μοσχόπολις (ήπιας οξύτητας, ευχάριστα φρουτώδες)
Εσωτερικά (Νοέμβρης '
Εσωτερικά
Εξωτερικά
Καρμπονάρα, η κρεμογαλακτούσα
Κουκιά με αγκινάρες (όχι καλά)
Σουβλάκια χοιρινά μερίδα (ζουμερά)
Doner μερίδα (ελαφρώς άτονο γευστικά)
Μπιφτέκι μερίδα (καλό, καθαρή γεύση)
Τυροκαυτερή (μια χαρά, αλλά εντός cringe διαόλου)
Πατάτες (πολύ καλές)
Χωριάτικη (τυπική)
Μακαρόνια με κιμά (οκ, αλλά με πολύ όχι καλής ποιότητας λάδι)
Ποικιλία 4 ατόμων (το μέγεθος μάλλον για 2 ή για 3 είναι, όλα σε αρκετά καλό επίπεδο)
Κριθαράκι με κιμά (αναπάντεχα νόστιμο)
Τηγανιά χοιρινή (στην παρέα άρεσε)
Κεφτεδάκια (οκ)
Burger (το double B, με διπλό μπιφτέκι, διπλό bacon, bun συμπαθητικό, συνολικά & μη αναμενόμενα πολύ οκ)
Πράσινη (οκ plus, άρεσε περισσότερο απ' τις άλλες)
Πανσέτα (ζουμερή, πολύ καλή)
Ρεβύθια (μια χαρά)
Λουκουμάδες (καταπληκτικοί)
Πατάτες (καλές αλλά ζίνγκα στο λάδι)
Κατσίκι στη σούβλα (τύχαμε σε ψήσιμο και επωφεληθήκαμε, νόστιμο)
Τυροκαυτερή (πολύ καλή, μάλλον δική τους)
Χωριάτικη
Γαρίδες ψητές (μια χαρά κι αυτές)
Σαρδέλες (μια χαρά)
Καλαμαράκια τηγανιτά (έκτακτα και τρυφερά)
Αθερίνα (μεστό ψαράκι, πολύ καλή)
Σχόλια (552)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
Το ίδιο hype attitude, στο ίδιο hype περιβάλλον, aka το βούτυρο στο ψωμί των Beetroot για να κάνουν παιχνίδι.
Κάποια πιάτα ήταν οκ (flatbread, τυροκαυτερή), κάποια άρεσαν (ρεβυθοκεφτές, σνίτσελ μπακαλιάρου, συκώτι με μπόλια) έως αρκετά (τα τουλουμπάκια με το παγωτό), και ένα μας φάνηκε αδιάφορο και ασύνδετο (sorry ντολμά με το μύδι). Δεν ξεχώρισε κάποιο σημαντικά, αλλά τα περισσότερα ήταν σε αξιοπρεπές επίπεδο, ως σύνολο ικανό να δημιουργεί, όπως κι ο "
Με φαγητό λογικού χορτάσματος και αλκοόλ της μιας φιάλης, στα 45-50€ το άτομο εύκολα. Ελλόγως ακριβούτσικα δηλαδή.
Να σημειωθεί πως, αν και μάλλον υπαίτιες ήταν οι καιρικές συνθήκες, επί 2,
Overall, έδειξε πως είναι σε αναζήτηση βηματισμού, θα ήθελα να το ξαναδώ κάποια στιγμή.
Αρκετά γευστικά τα καθέκαστα (αν και δε δοκιμάστηκε η στενγή εκδοχή, θα είναι εξαιρετικός μεζές), το ζουμί ζωηρό, με εντάσεις, και normal στο αλάτι να ανέβεις όσο το επιθυμείς.
Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα (λόγω αντιδιαμετρικότητας στα πάντα), αλλά εδώ επιστρέφουμε.
Το μενού της επίσκεψης περιελάμβανε: Μπιφτεκάκια (η μαστιχωτή εκδοχή), λουκάνικο (οκ), φριγαδέλι (της χρήσιμης υπερβολής), πανσέτα (καλή), βαριά λαϊκά και αλκόολ (για την ψυχή).
Οι καλλιτέχνες ζωηροί, το κοινό δυνατό.
Το live πρόγραμμα τελείται κάθε Τετάρτη, Σάββατο και Κυριακή, από το απόγευμα και μετά.
Αποφύγετε τις μπύρες που για κάποιον λόγο είναι υπερκοστολογημένες (7 ευρώ η Kaiser...), σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα που είναι κανονικά.
Σύγχρονος χώρος, με έντονο φωτισμό και γραμματοσειρά στον τίτλο από αυτές που η νέα γενιά φτιάχνει τα μπλουζάκια της. Σε ύφος συντάσσεται στον αστερισμό της hype Τούμπας• αυτής που δεν έχει ακούσει για τα κατορθώματα του Μανάβη ούτε στήθηκε ποτέ στην ουρά καρτερώντας τον γύρο του Μάκη. Το κοινό νεανικό/φοιτητικό.
Τα πιατάκια που πήραμε σε γενικές γραμμές ήταν οκ, άλλα είχαν διακυμάνσεις.
Ξεχώρισε το σουβλάκι τόνου, που ήταν πολύ καλό, γευστικό και εξαιρετικά ψημμένο.
Σουτ μακάλο απ' την άλλη τελείως άκυρο, ήρθαν κεφτεδάκια με σάλτσα και πουρέ πατάτας.
Υπήρχαν και ενδιαφέρουσες επιλογές, όπως το σαβόρο και τα μακαρόνια σε ζωμό ψαριού, που απουσιάζαν.
Δοκιμάσαμε, πέρα του Γάτσιου που είναι μια πολύ καλή επιλογή σε άνευ εμφιαλωμένο, το δικό τους χύμα (δεν άρεσε).
Τσιμπημένο στη σχέση μεγέθους/τιμών, με normal τσιπουρομεζεδοχρήση στα 30€ κατ' άτομο, αλλά δε μας χάλασε και η μέρα.
Κάποια στιγμή θα μπορούσα να επιστρέψω, για τις απουσίες του καταλόγου και νέο τσεκάρισμα του βηματισμού του.
Σε γενικές γραμμές είναι συνέχεια του προηγούμενου μαγαζιού, υπό άλλη ιδιοκτησία. Θα βρεις κρέατα της ώρας δηλαδή, που κάποια γίνονται και σε πίτα, καθώς και ένα-δυο μαγειρευτά.
Κάνοντας αναπόδραστα την σύγκριση, βρήκαμε καλύτερη πίτα (αφράτη), καλύτερες πατάτες (χεράτες), και συνολικά τα κρέατα άφησαν καλύτερες εντυπώσεις. Από αυτά ξεχώρισαν τα σουβλάκια (τρυφερά), η πανσέτα (ζουμερή), και το μπιφτέκι (γευστικό).
Ετοιμάζει, επίσης, burgers σε διάφορους συνδυασμούς (μια χαρά).
Οι τιμές είναι καλές, το προσωπικό φιλικό, το περιβάλλον αδιάφορο.
Δουλεύει σαν καφέ, σαν ταβέρνα, και σαν bar.
Ανοίγει από τις 3 το πρωί και πηγαίνει μέχρι το βράδυ. Τα Σάββατα, αλλά και ενίοτε after dark, κάνει βαρύ ελληνικό πρόγραμμα μέχρις αργά. Με ουΐσκι, ορκωτά..
Καθημερινά έχει 1-2 μαγειρευτά, και, ανάλογα την ημέρα, κρέατα της ώρας, καθώς και ψάρια/θαλασσινά. Θέλει μία συνεννόηση εκ των προτέρων για το αν και τί θα βρεις.
Όσα δοκιμάσαμε ήταν από καλά έως αρκετά καλά. Highlight το ντόπιο κατσίκι που πετύχαμε να ψήνει για άλλους, και μας κράτησε. Στο νου έχει μείνει και το πολύ τρυφερό καλαμάρι.
Τις Κυριακές απαρέγκλιτα τελείται το έθιμο των λουκουμάδων, οι οποίοι είναι καταπληκτικοί, και μαζεύεται αρκετός κόσμος από νωρίς.
Οι τιμές είναι καλές/λογικές, το περιβάλλον καλό, οι άνθρωποι φιλικοί.
Ισχνή θετική μετατόπιση για την πίτσα που πλέον δεν θυμίζει ετοιματζίδικη, παραμένει όμως αρκετά κάτω του μετρίου. Το burger, αν και το πετύχαμε σε πολύ κακή μέρα για το ψωμάκι, στα εσωτερικά του ήταν οκ, αλλά τίποτα ιδιαίτερο.
Εκτιμώ πως επιστροφή θα ξανασυμβεί, αλλά μάλλον για λόγους διατροφικής ποικιλίας.
Τυπικός φούρνος, όπου η μερίδα του λέοντος των προϊόντων του αφορά έτοιμες πίτες, ζύμες και σφολιάτες, που απλώς ψήνονται εκεί.
Πέρα απ' τα κλασσικά ζαμπονοκασεροσπανακοπεϊνιρλοειδή, διαθέτει και κάτι αρρώστιες, όπως μπουρεκάκι με σνίτσελ και λιωμένα τυριά, ή φωλιά με κοτόπουλο και κρέμα γάλακτος.
Το ψωμί και ορισμένα τοπικά είδη (π.
Οι τιμές υψηλές, που δε δικαιολογούνται απ' την ποιότητα.
Συνολικά, όχι κάτι αξιομνημόνευτο, ωστόσο εντάσσεται κι αυτό στην ομορφιά της επαναληψιμότητας που προσφέρει ένα νησί σε off season περίοδο.
Άνοιξε Αύγουστο '
Όνομα ιδιοκτησίας: Μπουλαζέρης Στυλιανός
Το μαγαζί βρίσκεται εντός του κτηριακού συγκροτήματος της ιχθυόσκαλας, με τραπεζάκια να απλώνονται σε ένα τμήμα της προβλήτας, ενώ κάποια λίγα βρίσκονται εντός. Όμορφο μέρος.
Ψάρια (κατά βάση μικρά, του τηγανιού), θαλασσινά, αλμυρά κάποια εκ των οποίων φτιάχνουν οι ίδιοι, λίγα αλλά εκλεκτά από γύρω, όπως η γαριδόπιτα και η αθερινόπιτα.
Ο,
Άρεσε (το φαγητό, το μέρος, το μαγαζί) και προτείνεται ισχυρά.
Λειτουργεί όλο τον χρόνο. Κάθε Πέμπτη κλειστά.
Ζητήθηκε ποικιλία από τις σούβλες: Κοκορέτσι όχι κάτι ιδιαίτερο, Εξοχικό καλό, Κοντοσούβλι κοτόπουλο επίσης καλό.
Ο γύρος συμπαθητικός, με ωραίο τζατζίκι. (Στα 4€ το πιτόγυρο, κι εδώ η ανιούσα στις τιμές)
Πίτα όχι η καλύτερη του είδους, μετρίως λαδωμένη, αποδεκτή.
Για το σημείο, και τις δόσεις παλιακής εσάνς ως αντίβαρο στους απρόσωπους ναούς της ταχυφαγίας, αξίζει να βρεθείς και καθίσεις.
Καθίσαμε μέσα, με το τζάκι να καίει, μικρός χώρος σχετικά, ~10 τραπέζα max, άλλα 4-5 έξω.
Έχει διάφορα της ώρας, αλλά και μαγειρευτά/της ημέρας με τα οποία πήγαμε εμείς.
Φασόλια με σπανάκι πολύ καλά, όπως και τα ρεβύθια με λουκάνικο, κόκκορας κρασάτος με λινγκουΐνι μια χαρά, φάβα πλούσια καλή, πατσάς ανάμικτος αρκετά καλός κι αυτός. Σαλάτα μαρούλι και μπουγιουρντί άρεσαν. Off track μόνο η χορτόπιτα (μπατσαριά), που προσωπικά δεν συγκίνησε.
Στο τέλος κεράστηκε γλυκό (εκμέκ, καρυδόπιτα, αμφότερα πολύ καλά) και λικέρ (ένα με μέντα, ένα που ξεχνώ, οκ αλλά δεν είμαι φαν για να κρίνω). Νερό βρύσης, χωρίς ερώτηση.
Με οκ φαγητό και ποτό, βγήκε ~16€ κατ' άτομο.
Το ζευγάρι που τρέχει το μαγαζί (μαζί με την κυρία Μαριάνθη στην κουζίνα) συμπαθητικό και εξυπηρετικό, χωρίς επιτίδευση.
Συνολικά, άρεσε και προτείνεται.
Την ώρα που φτάσαμε (γύρω στις 5μμ) άνοιγε σιγά-σιγά για απόγευμα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι αναμενόμενες αναμονές (κάρβουνα, προσωπικό), χωρίς όμως σημαντικές καθυστερήσεις.
Ό,
Αγγουροντομάτα, μια χαρά
Γαλοτύρι ωραίο
Αλοιφές (τζατζίκι, τυροκαυτερή) οκ, μάλλον εμπορίου
Πατάτες τηγανιτές, χοντροκομμένες, εξαιρετικές, τιμούν τη φήμη τους
Κεφτεδάκια, με δυόσμο, αφράτα και γευστικά
Λουκάνικο, απλώς διεκπεραιωτικό, το μόνο αδιάφορο
Σουβλάκια (χοιρινά και κοτόπουλα), ψημένα ωραία, καλά και ζουμερά
Ομελέτα, με τριμμένη φέτα και σχετικά απλή, η οποία ήρθε στο τέλος και, αν και ήδη σκάγαμε, κόντεψε να κλέψει τις εντυπώσεις, πολύ καλή
Δυστυχώς, παϊδάκια δεν βρήκαμε και μείναμε με τη λαχτάρα.
Η ιδιοκτήτρια (Έντα) και ο-μάλλον-γιος-της πρόθυμοι και ευγενικοί άνθρωποι.
Το μαγαζί όσο περνούσε η ώρα γέμιζε, είτε για φαγητό είτε για καφέ. Άρεσε.
Γύρος στα κάρβουνα εκεί που δεν το περιμένεις! Άνευ όρων παράδοση..
Κρεάτινος, ελάχιστα λιπαρός, γευστικός (ίσως ένα τσικ αλμυρός που μπορεί σε κάποιον να κλωτσήσει), και θα έβαζα τα λεφτά μου στο χειροποίητος. Πίτα σωστή, λαδωμένη.
Στα 3€, μαζί με αλοιφή η οποία δεν χρεώνεται έξτρα.
Στην φωτεινή επιγραφή εξωτερικά αναγράφεται "
Καθίσαμε για τσίπουρο (χύμα άνευ, ευκολόπιοτο, μια χαρά), το οποίο έρχεται μαζί με ατομικό πιατάκι μεζέ. Το πενηνταράκι όπως το ζύγιασα, στα 2€.
Ενδιαφέρον στοιχείο που μάθαμε από τους ντόπιους είναι ότι τακτικά βγάζει πατσά και γίδα βραστή.
Για όσες αρέσκονται σε αυτού του είδους τα περιβάλλοντα, ένα πέρασμα αξίζει.
Τα κρέατα είναι από οκ έως απλώς οκ, από ορεκτικά λίγα πράγματα και όχι κάτι ιδιαίτερο, σχεδόν πάντα μπύρες ή ρετσίνα.
Οι επιστροφές σίγουρα δεν οφείλονται στο φαΐ, αλλά στη λαϊκότητα του μέρους.
Ενδείκνυται ισχυρά για παρακολούθηση ματς στην περιοχή.
Τιμές νορμάλ καφενειακές. Είναι καλό να έχετε πάνω σας μετρητά.
Βρήκαμε "
Κιμαδόπιτα αρκετά καλή (αν και η τηγανιτή μελιτζάνα βρέθηκε κάποια τσακ πιο ωμή απότι ευχάριστη)
Cacio e pepe εξαιρετική (δύο στα δύο οι επισκέψεις για τα ζυμαρικά, αλλά τα 12,
Burger πετεινού (εδώ είχαμε επιστροφή σε πιάτο, ωραίο)
Panisse ρεβυθιού (μια ακατανόητη γευστικά απόδοση aka '
Πατζάρι οφτό απλώς οκ
Λεμονόπιτα αδιάφορη δυστυχώς
Σου με παγωτό ευχάριστο (το σου σαν σου κατά βάση)
Ευχάριστη επίσκεψη.
Υπό αυτό το μοντέλο εναλλαγών, γεύσης, και πειραματισμού δείχνει πως θα ’χει ενδιαφέρον και συνέχεια.
Νεκροταφενείον.
Δουλεύει μόνο τηγάνι, στο οποίο βρήκαμε μόνο ψάρι. Δεν παραγγείλαμε, μας ετοίμαζε ό,
Σημειακά υπήρξαν θετικές εντυπώσεις (κυρίως τα ψάρια, όπως και η τυροκαυτερή που ετοιμάζει εκείνη τη στιγμή), αλλά σε γενικές γραμμές κινείται πάνω σε μία ασταθή κόψη.
Το τσίπουρο άνευ ήταν μια χαρά, χωρίς παρενέργειες.
Οι ιδιοκτήτες ενδιαφέροντες άνθρωποι, της κουβέντας. Οι τιμές οκ, αλλά όχι χαμηλές. Ανοίγει από τις 8 το πρωί και πάει μέχρι να φύγουν και οι τελευταίοι.
All in all, δύσκολη πίστα, και ταυτόχρονα ένας μάλλον must τόπος για τους λάτρεις των οριακών καταστάσεων.
Ωραία κατάσταση γενικά, οικογενειακό κλίμα, με κόσμο να έρχεται για να τσιμπήσει, να πιει καφέ, να πει τα νέα του.
Από φαγητό μια χαρά όλα, οι τιμές νορμάλ.
Για αυτή τη φάση, θα μπορούσα να ξαναπάω.
Δυστυχώς, το ευχαριστήριο στη τζαμαρία –για τα χρόνια (υπο)
Επρόκειτο για αξιοπρεπέστατο γυράδικο, της old school σχολής, απ' αυτά που κλείνοντας παίρνουν μαζί τους και ένα κομμάτι απ' τη νοστιμιά του κόσμου.
με ενδιαφέρουσες πληροφορίες για την ανθρωπογεωγραφία των καφενείων
Και κατά πως φαίνεται, νεκροταφείον.
Καθίσαμε μέσα, γιατί το έξω είναι τουλάχιστον αστείο. Εσωτερικά μικρός ο χώρος, έχει έξι-μέτρησα τραπέζια των 4 ατόμων (ή των 6 αν δεν τρώγατε το φαγητό σας μικροί), στο οποίο εφόσον είστε δύο θα το μοιραστείτε με έτερο ζευγάρι σαν έρθει. Κάπως η ίδια άβολη συνθήκη των Άκρων και εδώ, με τον ελάχιστο δυνατό προσωπικό χώρο. Κλείνοντας με τα από γύρω, να πω πως η παραγγελία λήφθηκε κανονικά απ' το τραπέζι (και από,
Στο main course της επίσκεψης, αρκετά θετικές οι εντυπώσεις, με το φαγητό να έχει εκτόπισμα.
Προσωπικά highlights: Το burger με σνίτσελ πετεινό, και τα μακαρόνια σε μοσχαρόζουμο (αν και κάπως υπερβολικά τα 11,
Δεν ήταν όλα τέλεια (π.
Ο κατάλογος που βρήκαμε ελαφρώς πειραγμένος σε σχέση με τον ανηρτημένο. Μικρός ως προς τα ποτά του, αλλά οι τιμές των φιαλών το διευκολύναν αρκετά. Νερό απ' την γάργαρη βρύση, χωρίς ερώτηση.
Οι τιμές ήταν οκ σε σχέση με το πού θα μπορούσε να είναι. Αν αυτό είναι το τίμημα για το σκληροπλαστικά πιάτα, για την ώρα θα πω «ας είναι».
Το φαγητό δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, περισσότερο αξίζει για το περιβάλλον που αποπνέει τσόχα, παμεστοίχημα και λάδι.
Ο ιδιοκτήτης πρόθυμος να εξυπηρετήσει με όσα το μαγαζί προσφέρει. Τα μεσημέρια κλείνει και ξανανοίγει νωρίς το απόγευμα.
Σε γενικές γραμμές το φαγητό ήταν αξιοπρεπές. Μπιφτέκι οκ, σπετσοφάι ομοίως, ορεκτικά όχι κάτι ιδιαίτερο, αλλά καλά. Το πρόβειο κεμπάπ -ζυγούρι- ξεχώρισε, γευστικό και μαλακό. Συνοδευτικό πατάτες τηγανιτές (καλές).
Οι τιμές νορμάλ.
Λίγα τεμάχια, μια ντοματοσαλάτα, και δυο καυτερές. Οι κιμάδες (κεμπάπ, μπιφτέκι) και το λουκάνικο είναι δικά τους όπως ενημέρωσαν, οπότε πήγα μ' αυτά. Γευστικά και αξιοπρεπή. Χύμα τσίπουρο (άνευ) οκ, ευκολόπιοτο.
Τα παιδιά που το τρέχουν είναι ευγενικά και φιλικά -έβγαλαν μάλιστα τυρί με doritos για να μην κατέβει ξεροσφύρι το ύστατο τσιπουράκι. Προτείνεται ισχυρά.
Αξιοπρεπές τυλιχτό με γύρο χοιρινό και σουτζουκάκι.
Ο πρώτος κρεάτινος, σε κομμάτια χωρίς πολύ λίπος, το δεύτερο σωστό στα μπαχάρια του. Αμφότερα καλά και γευστικά.
Έχει και σουβλάκι χοιρινό, που δεν δοκιμάστηκε.
Μέσα βάζει ντομάτα, κρεμμύδι, πατάτες, καυτερό, τζατζίκι ή τυροκαυτερή. Η πίτα καλή.
Όπως και πριν έντεκα χρόνια, η γλυκιά αναμονή παρούσα.
Τα τυλιχτά που θέλουμε.
Σε γενικές γραμμές, συμφωνώ με το σχόλιο του Χάμπου.
Τα ορεκτικά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, γενικώς οκ, χωρίς συγκινήσεις.
Στο ψάρι, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Φρέσκια πρώτη ύλη, και πολύ καλό ψήσιμο. Το ευχαριστηθήκαμε.
Το σέρβις ήταν διεκπεραιωτικό και σβέλτο.
Κεράστηκε γλυκάκι -συροπιαστό, αν και θα δρόσιζε καλύτερα το καρπουζάκι που πήγαινε στα άλλα τραπέζια.
Αν και στο πρώτο πόδι οι επισκέψεις ένα ελάχιστες, σε περίπτωση που βρισκόμουν ξανά στην περιοχή, θα μπορούσα να καθίσω για το ψάρι που βρήκαμε.
Υπέρ-απλωμένο το "
Στα του φαγητού: Κεμπάπ γευστικό, σουβλάκια καλά, λουκάνικο οκ. Η πίτα καλή και σωστά λαδωμένη. Το τυλιχτό αξιοπρεπές, όπως πρέπει να είναι. Θα ήθελα να δοκιμάσω τον γύρο του ή τις σούβλες, αλλά σταθήκαμε άτυχοι, καθώς αμφότερες είχαν τελειώσει. Πιθανώς, το επόμενο καλοκαίρι.
Ο γύρος όπως αναφέρεται αρκετά καρυκευμένος, για μένα "
Το κεμπάπ οκ, με αρκετό κύμινο, χωρίς να είναι κάτι το εξωπραγματικό. Η σάλτσα καλή.
Σε γενικές γραμμές, ήταν ευχάριστα.
Οι τιμές (Αύγουστος '
Αρχικά, καλωσόρισμα με ελιές, λάδι και ρακή (μας αρέσουν αυτά).
Πήραμε ντάκο, γαρδουμάκια, ντολμαδάκια, γαμοπίλαφο με ζυγούρι, συκώτι σαβόρε, και σοφρίτο. Το τελευταίο εντελώς άκυρο με την κρητική κουζίνα, εξ όσων γνωρίζω, τουλάχιστον, δεν κατάλαβα πώς και γιατί βρέθηκε στον κατάλογο.
Όλα τους ήταν σε καλό επίπεδο, με κάποιες γεύσεις να ξεχωρίζουν και κάποιες άλλες να είναι οκ. Σχόλια στις λεζάντες των εικόνων.
Οι τιμές ελαφρώς τσιμπημένες (aka 30+ ευρώ κατ' άτομο, με μέτριο αλκοόλ), σέρβις ευγενικό. Βρίσκεται σε ωραίο συνοικιακό σποτ, αν ζούσα στην περιοχή θα μπορούσα να ξαναπάω.
Τιμή σάντουιτς με σουβλάκι (Αύγουστος '
Το πολύ καλό μπιφτέκι ήταν εκεί, ενώ από φέτος, πέρα από γύρο χοιρινό, βγάζει περιστασιακά και doner (συστήθηκε ως ανάμικτο μοσχάρι-αρνί).
Τα τυλιχτά στα 3-4€, όλα τα γίγας ψωμάκια (που είναι πολύ καλά) στα 5€.
Παραμένει αξιοπρεπές.
Διαθέτει φούρνο ταντούρ, όπου ψήνουν τις πιτούλες naan που ανοίγουν εκείνη τη στιγμή.
Το τυλιχτο γεμίζει με seekh kebab, δηλαδή κιμαδίσιο κεμπάπ είτε από μοσχάρι είτε από αρνί είτε από κοτόπουλο (πρέπει να έχει και ανάμικτο). Το αρνίσιο που δοκιμάστηκε ήταν απλώς οκ.
Ειδική μνεία στην spicy sauce που ήταν σοβαρά καυτερή.
Πρόκειται για κλασσικό μπραντσάδικο με αυγά, αβοκάντο τοστ, αυγόφετες και pancakes με κρέμα. Διαθέτει γλυκά (κλασσικά και κάποια παραδοσιακά πολωνικά), ενώ ετοιμάζει διάφορα bagel και ορισμένα σάντουϊτς (~ 7-8€).
Ευγενικό προσωπικό, (και) αγγλικός κατάλογος.
Θα το βρείτε και σε 3-4 άλλες τοποθεσίες στη Βαρσοβία.
Όχι κάτι ουάου (beef doner οκ) ή που θα θυμάσαι, αλλά την δουλειά του την έκανε, την πείνα την γιάτρεψε.
Ενδεικτικά, το wrap σε Large μέγεθος (έχει και XL και XXL) ήταν χορταστικό, αν και για τα 31zł ή 7,
Σε γενικές γραμμές το βρήκαμε οκ στις γεύσεις του, με κάποια πιάτα να είναι συμπαθητικά και κάποια άλλα απλώς οκ.
Υπήρξαν αστοχίες εκτελεστικά (η μερίδα πατάτες ήρθε μερικώς τηγανισμένη), καθώς και οργανωτικά (κάποια ορεκτικά ήρθαν μετά τα κυρίως), οι οποίες εκτιμώ πως οφείλονται στη βιασύνη να εξυπηρετήσουν γρήγορα (που σημαίνει ότι θα φας γρήγορα και θα φύγεις γρήγορα).
Γλυκό στο τέλος κερασμένο, ραβανί με παγωτό (ε ναι!).
Προσωπικό ευγενικό και, προφανώς, σβέλτο.
Οι τιμές παραμένουν τσιμπημένες.
Γύρος χοιρινός λιπαρός αρκετά (κι εδώ), γευστικά πολύ μέτριος. Ο γύρος κοτόπουλο επίπεδος και αδιάφορος. Η πίτα οκ.
Στα 5,
Κι εδώ, ο γύρος χοιρινός ήταν λιπαρός, ταυτόχρονα και γευστικός.
Η πίτα κάπως ιδιαίτερη (τηγανίζεται, ενώ είναι και κατακόκκινη λόγω της γλυκιάς πάπρικας), που το κάνει να ξεχωρίζει. Στα 5€ (αλοιφή extra 0,
Συνολικά, άρεσε.
Παλιακό περιβάλλον που φαίνεται να προτιμούν οι ντόπιοι. Τα captain morgan και τα ballantines finest έχουν την τιμητική τους.
Γύρος λιγοστός, γυρίζει μέχρι να τελειώσει, max έως τις 10μμ. Λιπαρός αλλά και τσαχπίνης. Η πίτα καλή.
Αποβιομηχανοποιημένος σε σχέση με τον ανταγωνισμό, μικρότερου μεγέθους απ' τα κτήνη που κυκλοφορούν στα πέριξ, 4€ με αλοιφή (υπερ-normal για την περιοχή).
Για πιτόγυρο στην περιοχή, εκεί θα ξανακαθόμουν.
Έτσι, καθήμενες στο μεν, παραγγέλνετε και απ' το δε.
Η πίτσα είναι η λεγόμενη καναδέζικη σε ταψάκι, old school, αρκετά καλή απόδοση. Στο ίδιο ρετρό μήκος κύματος και η σαλάτα του σεφ.
Απ' την άλλη ο γύρος, απόλυτα βιομηχανοποιημένος, ήταν ιδιαίτερα αλμυρος και γευστικά (αναμενόμενα) κάτω του μ.
Για την πίτσα μπορώ να πω ότι θα ξανακαθόμουν ευχαρίστως.
Λιγοστά εξωτερικά τραπέζια (στον δρόμο), που όμως βγάζουν μία όρεξη για ράθυμο συν-τρώγειν.
Μέσα σαφώς πιο οργανωμένη η κατάσταση, με πέτρα παντού και αισθητική κατεύθυνση στη λογική της κρεατοταβέρνας. Όπως μας είπε η ιδιοκτήτρια, «τον χειμώνα είναι καλύτερα», αλλά εγώ θα πω πως εκεί έξω, με τη σκιά του βουνού από πάνω, ήταν μούρλια.
Τσιμπήσαμε ελαφριά, μια πανσέτα, σουζουκάκια, μια σαλάτα, μια γαβάθα μακαρόνια διά δύο. Σπιτική φροντίδα. Μας άρεσε.
Χθες, σε ώρα βραδινή, η θερμοκρασία ήταν τουλάχιστον 5°C κάτω από αυτή του κέντρου.
Έχει χοιρινό σουβλάκι, λουκάνικο, πανσέτα και σουτζουκάκι. Σαλάτα ντομάτα-κρεμμύδι, χτυπητή και πατάτες. Όχι κάτι το ιδιαίτερο το φαγητό, τα κρέατα συμβατικά, αλλά είναι ωραία κατάσταση, στην οποία αξίζει να βρεθείτε αν αναζητάται μία διέξοδο απ' το μικροκλίμα της αστικής συμπύκνωσης.
Ξεχώρισαν το τσιγαριαστό αρνάκι, και τα αυγά με την στάκα που ήταν ανθυγιεινώς εθιστικά. Οι βούτες όνειρο.
Όλα όσα πήραμε, σε γενικές γραμμές τα ευχαριστηθήκαμε. Προς ενημέρωση, τουλάχιστον αυτή την περίοδο, αντικριστό βάζουν μόνο τα ΣΚ.
Γλυκάκι και φρούτο στο τέλος, και -προφανώς- καραφάκια με ρακί κερασμένα. Το σέρβις φιλικό. Το γεύμα δύο ατόμων με χόρτασμα και ποτό, στα 55 ευρώ. Γενικά, μας άρεσε.
Έξτρα πόντοι για να βρεθείτε: Η διαδρομή από τα Χανιά
https:
Στο άρθρο η σειρά από τις γνωστές λεξούλες, που εδώ επιδιώκουν να πασπαλίσουν μ' Άστρα τα κάτεργα του χρηματοπιστοτοκίζειν και να δούμε από Λεβιάθαν έναν Τόμας το τρενάκι να σερβίρει spaghetti από φύκια: Inclusivity, Sustainability, Mindfulness
Μάλιστα...
Καθίσαμε Ιούλιο '
Το μαγαζί αναφέρει πως λειτουργεί από το 1930. Κάθε Τρίτη είναι κλειστά.
Τα φαγητά -έρχονται σε στυλ (κανονικά ή ευμεγέθη) μεζεδάκια, στην πλειονότητά τους μια χαρά.
(Να σημειωθεί ιδιαιτέρως πως τα κεφτεδάκια όχι, δεν πρέπει να τα χάσετε.)
Οι τιμές οκ δεδομένου του μέρους. Το προσωπικό - μάλλον ιδιοκτησία - φιλικό κι ευγενικό, κεράσαν ρακές, συν γλυκάκι στο τέλος.
Γεμίσαμε ποικιλοτρόπως.
Το περιβάλλον όπως ακριβώς περιγράφεται: Θαμώνες με δίψα για κουβέντα, τραπέζια αμάζευτα να αισθητικοποιούν την απόλαυση που προηγήθηκε, η κυρία Κούλα -διεκπεραιωτική αλλά όχι απόμακρη, ζωήρεψε σαν μας έπιασε ιστορίες για τον τόπο της, την Καστό Λευκάδας- ετοιμοπόλεμη να ετοιμάσει την κάθε παραγγελία ώστε να επιστρέψει στην καρέκλα της.
Τα φαγητά βγαίνουν είτε σε ολόκληρες είτε σε μισές μερίδες, έτσι είχαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε διάφορα. Όλα τους ήταν πολύ καλά, προσεγμένα, με σπιτική νοστιμιά.
Οι τιμές προκλητικώς έχουν μείνει ξεχασμένες σε εποχές που δεν μπορώ να ανακαλέσω εύκολα.
Η επιθυμία για επιστροφή στη γλυκιά αυτή θαλπωρή, σχεδόν επιβλήθηκε.
Έγιναν ψακτικές βάσει αυτών, αλλά και σχολίων που υπήρχαν ήδη. Γενικά φάγαμε αρκετά καλά σε όμορφα μέρη, υπό ιδανικές συνθήκες (μάλλον δεδομένου ότι δεν έχει ξεκινήσει ο τουριστικός πανικός ακόμη). Μακάρι να υπήρχε περισσότερος χρόνος για να δοκιμαστούν περισσότερα.
Παρά τον κόσμο, εξυπηρετηθήκαμε γρήγορα. Το προσωπικό ευγενικό.
Φρέσκο ψάρι καλό (απ' τα καΐκια του χωριού), θαλασσινά και ορεκτικά μια χαρά. Μόνο λίγο κάτω στα αλάτια τους τα περισσότερα, με αποτέλεσμα να είμαστε με την αλατιέρα ανά χείρας.
Τιμές καλές. Θα είναι στα υπόψη για την περιοχή.
Η επίσκεψη είχε ενδιαφέρον γεύσεων και συνδυασμών, συστήθηκαν πιάτα με περιεχόμενο (τα οποία μπορεί να άρεσαν περισσότερο ή λιγότερο).
Διαγώνιες αναμνήσεις:
Gyoza με λαυράκι, νόστιμα
Ο ταραμάς με το καβούρι ήταν οκ, σα να του έλειπε όμως σπιρτάδα
Χταπόδι με ντοματόρυζο και καπνιστή πανσέτα μας φάνηκε όχι ιδανικά ταιριαστό, αλλά στεκόταν μια χαρά
Φαγκρί στη σχάρα καλό
Ο Ευφράνωρ του Σκλάβου, άρεσε πολύ.
Το προσωπικό φιλικό, βοηθητικό και ευγενέστατο. Αξίζει μνεία.
Όσο για το phone crisis, αυτό συνεχίζεται, οπότε η κράτηση έγινε με πέρασμα απ' το μαγαζί. Σε σχετική ερώτηση, το σταθερό κάνει την εκτροπή σε κινητό, δεν πολυκατάλαβα γιατί λοιπόν δεν, αλλά ίσως γύρω στις 11μμ να είναι μια καλή ώρα για να πάρετε τηλέφωνο.
Τα παιδιά που το τρέχουν είναι Κούρδοι, εξ ανατολικής Τουρκίας, και είναι συμπαθέστατα.
Ανοικτό σίγουρα έως τις 2πμ (ίσως και αργότερα..) Παρασκευή-Σάββατο.
Ιδανικό για μετά απ' τις μπύρες στο διπλανό Cart & Horses.
Ωραίος εξωτερικός χώρος, με ωραία μουσική. Ανοίγει στις 6μμ. Μας είπαν πως καμιά φορά τραβάει και μετά τις 12πμ με κοκτέιλ, αν έχει κόσμο. Τις Κυριακές ξεκούραση.
Έχει 4-5 διαφορετικές πίτσες (με το κλασσικό ζυμάρι αλά pizza chris), και άλλα τόσους συνδυασμούς ζυμαρικών. Το λάδι τρούφας έχει την τιμητική του σε αρκετά εξ αυτών.
Αμφότερα ήταν μια χαρά, χωρίς εκπλήξεις. Αρκετά χορταστικά σε ποσότητα.
Καθημερινά έχει και κάποια πιάτα ημέρας, που εναλλάσσονται.
Από επιλογές, υπάρχουν ορισμένα ορεκτικά (τα περισσότερα κτψ, τίποτα ιδιαίτερο), καθώς και 1-2 burger / club sandwich.
Μας άρεσε το περιβάλλον, τα παιδιά που το τρέχουν είναι ευγενικά και φιλικά. Για κάτι διαφορετικό απ' τις επιλογές του νησιού είναι ό,
Για εμάς τους ελλιπώς ενημερώμενους, ποια είναι η επόμενη χρήσης /νέος σχεδιασμός στην οποία αναφέρεστε;
Απ' το πρωί σερβίρει καφέδες, σνακ, πρωινά και κάποια ζεστά σάντουϊτς. Ως ταβέρνα θα το βρείτε απ' το μεσημέρι και μετά.
Τα κρεατικά που δοκιμάσαμε, σε γενικές γραμμές ήταν οκ. Ξεχώρισε το μπιφτέκι, που νομίζω είναι το καλύτερο που θα βρεις στο νησί.
Σοβαρό μείον το σέρβις, που είναι αργό και ασυντόνιστο. Με μέτρια κίνηση και καταλήγαμε να τρώμε πρώτα τα κυρίως και στο τέλος έρχονται τα ορεκτικά. Κρίμα, γιατί συνολικά γευστικά το πρόσημο ήταν θετικό.
Τέλος, αν και απλή, ιδιαίτερα σημαντική η υποδομή για προσβασιμότητα με αμαξίδιο.
Επίσκεψη Ιούνης '
Το φαγητό οκ, δεν εντυπωσιάζει αλλά δεν απογοητεύει κιόλας. Διαθέτει και διάφορες επιλογές πρόβειου (μπιφτέκι, λουκάνικο), χωρίς όμως να ξεχωρίζει.
Τσίπουρα εμφιαλωμένα πέριξ των Ιωαννίνων, σε τιμές πέριξ του δεκάρικου.
Συχνά διοργανώνει γλέντια ηπειρώτικα, που προσελκύουν κόσμο της γειτονιάς, και όχι μόνο. Η ενημέρωση βρίσκεται στα social.
Θα έλεγα πως βγάζει vibes αράγματος, σε ώρες απογευματινές.
Το μαγαζί σταδιακά γέμιζε, με τον κόσμο να εναλλάσσεται τακτικά. Βγάζει τραπεζάκια και στο πεζοδρόμιο μπροστά του. Πολλοί περνούν για πακέτο, ενώ έχει κίνηση και στο delivery.
Παραγγελία σαν σε τελετή κοινωνίας μέσα, παίρνεις νουμεράκι, και στα φέρνουν στο τραπέζι.
Σβέλτοι και παρά τον χαμό που επικρατούσε ανά φάσεις, όχι μεγάλη αναμονή.
Σουβλάκια & κεμπάπ. Το χοιρινό σουβλάκι ξεχώρισε, το κοτόπουλο ok, το κεμπάπ μια χαρά. Τιμή τεμαχίου 2,
Το τυλιχτό σαν μικρό πυραυλάκι, ήταν αρκετά καλό σαν σύνολο. Στα 3,
Στο «απ' όλα» βάζει καυτερή σάλτσα, [ζουμερή & κατακόκκινη, όπως βρέθηκε] ντομάτα, κρεμμύδι.
Η σάλτσα ήταν οκ. Σα να αναφέρθηκε ότι παλιά ήταν πιο καυτερή. Άρεσε το τζατζίκι.
Πατάτες βάζει στο τυλιχτό, αλλά πρέπει να τις ζητήσεις. Πίτα μετρίως λαδωμένη, μπορούσε και καλύτερα.
Λαϊκό κλίμα, συμπαθητικές γεύσεις και αποδόσεις , για αυτό και θα ήθελα να ξαναβρεθώ εκεί μια τέτοια δροσερή νύχτα.
Διακριτικό «Μαρίνα» δεν υπάρχει πουθενά, ούτε ως αναφορά ούτε ως ταμπέλα. Ίσως τα πελώρια KANTINA να μπέρδεψαν.
Την περνώ στον χάρτη.
Χοιρινό κοντοσούβλι μια χαρά, τρυφερό, με παραπάνω λίπος απότι μπορεί να έχετε συνηθίσει. Προσωπικά δεν με χάλασε.
Το πρόβειο κοντοσούβλι νόστιμο, σκληρό δε θα το έλεγα από μόνο του, αλλά δυστυχώς κινδυνεύει από το στέγνωμα όσο περιμένει. Το έχουμε βρει εξαιρετικό, αλλά και κατά τόπους ελαφρώς αποξεραμένο.
Τα από γύρω τους έχουν επίσης γούστο. Μελιτζάνα αρκετά καλή, μανιτάρια και πιπεριές μια χαρά, πατάτες τηγάνι εξαιρετικές (χοντροκομμένες και κάθε φορά καυτές), αλοιφές/τυριά καλά.
Αυτή η λίγα και καλά προσέγγιση δείχνει να τους πάει καλά.
Το χύμα τσίπουρο είναι αρωματικό, θυμίζοντας το μοσχάτο Τυρνάβου. Καλό.
Τα παιδιά που το τρέχουν ευγενικά και εξυπηρετικά, πάντοτε ένα καραφάκι θα είναι δικό τους.
Ο χώρος συμπαθητικός, καθώς γύρω σου εξελίσσεται όλη η χορευτική κινησιολογία της κουζίνας, χωρίς να γίνεται περίεργο. Βέβαια, με την ύπαρξη των εκατέρωθεν πάγκων προετοιμασίας, θυσιάζεται πολύτιμο εμβαδόν, που ελαφρώς ξεπερνά την αισθητική τάση για σμίκρυνση του διαθέσιμου χώρου, με αποτέλεσμα τα τραπέζια (τουλάχιστον αυτά των δύο ατόμων) να έρχονται κάπως άβολα κοντά μεταξύ τους.
Στα του φαγητού, παρά τις όποιες δεύτερες σκέψεις δημιούργησαν σημειακά κάποια πιάτα, κι εδώ ισχύει ο κανόνας: Στα μαγαζιά του Λουκάκη χαίρεσαι να τρως.
Βρήκαμε να συστήνεται ένα τραπέζι που θα το απολαύσεις, ως αποτέλεσμα γεύσεων, αναμνήσεων, δοκιμών, απλότητας και φροντίδας (μία αίσθηση που απορρέει κυρίως απ' τις επισκέψεις στην Μούργα).
Γλυκό, που δε γινόταν να μη δοκιμαστεί μετά τα εκθειαστικά σχόλια εδώ, καραμελωμένο τσουρέκι, πραλίνα φυστικιού, παγωτό_σαν_κρέμα_από_γάλα, ήταν πάρα πολύ καλό.
Τιμές αναμενόμενα νοτίως τσιμπημένες σε σχέση με τις βόρειες καταβολές των Άκρων (στα 60€/άτομο, χωρίς να ξεφεύγουμε).
Το προσωπικό φιλικό, ευγενικό, πολυπληθές.
Θα επέστρεφα με χαρά για δοκιμή περισσότερων πιάτων, σε τραπέζι 4 ατόμων.
Μενού μικρό, ανάλογο του χαρακτήρα, καμιά 10αριά μικρά πιάτα, με όχι συγκεκριμένες αναφορές.
Τα περισσότερα άρεσαν. Συμπαθητικό αποτέλεσμα συνολικά (ποτό-φαγητό).
"
στην Νέα Υόρκη να σκοντάψεις σε ένα κομμάτι pizza,
και στο Κονέκτικατ να φας lobster roll ατενίζοντας τo Long Island.
Μπορεί το Long Island να μην το είδαμε παρά φευγαλέα, αλλά το roll ήταν εξαιρετικό.
Η τιμή του στα 30$ (αυτό μάλλον είναι το νορμάλ του).
Όμορφο μέρος. Εμείς το επισκεφθήκαμε καθημερινή (Μαϊου '
Καθίμενοι στα τραπεζάκια, εφαρμόζεται η προσφιλής στους ξένοι τακτική του '
Μεγάλος κατάλογος με πρωινά κι όχι μόνο. Ξεχώρισε -πρώτα στο μάτι και μετά στο στόμα- το dry aged burger. Έχει και διάφορα ελληνικά πιάτα, αν και δεν αντιληφθήκαμε κάποια -τουλάχιστον εμφανή- σχέση με Ελλάδα.
Cozy μέρος, με πολυπληθές προσωπικό, και κόσμο που εναλλασσόταν τακτικά.
Τιμές υψηλές, τουλάχιστον σε σχέση με τα diners του Νότου.
Μέσα εκτυλισσόταν το σπορ του κάθε καφενείου που σέβεται τον εαυτό του, έξω ένας-δυο θαμώνες με ούζο και μεζέ, που όσο περνούσε η ώρα πύκνωναν. Βγάζει τραπεζάκια και κάτω απ' τον πλάτανο απέναντι (βλ. φωτό).
Αν και εκ πρώτης όψεως -απουσία ψησταριάς, ματιού ή κάτι που να μαγειρεύει- δεν φαινόταν να '
Λίγα και καλά, τα πήραμε όλα. Ξεχώρισε η πανσέτα και το συκώτι.
Με 2 ούζα πιτσιλαδής στα 80€.
Ο ιδιοκτήτης ευγενέστατος.
Αξίζει να βρεθείτε.
Είχε προηγηθεί '
Διαθέτει τρεις χώρους για να καθίσεις: Έναν εξωτερικό επί του δρόμου, έναν σαν σε εσωτερική στεγασμένη αυλή, κι έναν εσωτερικό. Καθίσαμε στον δεύτερο, ο οποίος αν και για αυτή την εποχή του χρόνου ήταν ιδανικός, με περισσότερη ζέστη ίσως δεν είναι ο πλέον κατάλληλος.
Στα τα φαγητού: Συκώτι οκ, μπιφτέκι καλό, χοιρινό "
Τιμές οκ. Στο τέλος ήρθε και γλυκάκι. Το προσωπικό ευγενικό.
Όσον αφορά την καντίνα-υπερπαραγωγή λίγα μέτρα πιο κάτω, είχα την αμυδρή εντύπωση πως είναι η καντίνα της Μάρως, που είναι απ' την άλλη πλευρά του κόμβου, αλλά μάλλον με μπέρδεψε το Μάρω/Μαρίνα και το παρόμοιο φορμάτ.
Διεύθυνση: Πατριάρχου Γρηγορίου 9
*Το "
Ίσως ότι οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί και δίνεται περισσότερος χρόνος στα υλικά και στους ανθρώπους, ίσως το '
Για την ώρα ετοιμάζει καμιά 5-6 σάντουϊτς, με διαφορετικές γεμίσεις και ψωμιά. Το brioche με μορταδέλα μου άρεσε αρκετά. Τιμές στα 5-7€.
Για να καθίσεις, πέρα απ' τα περιμετρικά stand και το στριμωχτό μέσα, θα βγάλει σε κάποια φάση και 3-4 τραπεζάκια.
Τρ-Πα 10:
Το συκώτι και τα σουτζουκάκια είναι ονειρικά. Κάθε φορά βλέπω σε αυτά τον λόγο για να επιστρέψω.
Στα παραπάνω αξίζει να επιμετρηθεί και η λατρευτική σπονδή στο ρυζάκι-αρακάς-καρότο νοσοκομείου που έρχεται μαζί.
Δυστυχώς, η παραγγελία ήρθε κρύα, οπότε όλα είναι ειδωμένα και μέσα απ' αυτό το πρίσμα.
Τα μπιφτέκια ήταν κάπως αδύναμα, και αρκετά πιο κάτω στο αλάτι τους.
Το brioche -ακόμα και στο διπλό smashed ή το κοτόπολο- αυτή τη φορά μου φάνηκε να καταλαμβάνει περισσότερο ζωτικό χώρο. Δεν ξέρω αν άλλαξε κάτι, αλλά στην δοκιμή πριν ενάμιση χρόνο υπήρχε μία ισορροπία που τώρα δεν βρήκα.
Οι τιμές ανεβασμένες σημαντικά -όπως και παντού πλέον.
Σίγουρα μπορεί να ήταν μία περίπτωση που κάποια πράγματα δεν πήγαν και πολύ καλά.
Θα δοκιμάσω ξανά σε επόμενη φάση για να καταλάβω αν συνεχίζουμε μαζί ή όχι.
Στην κουζίνα όλα περνούν από τα χέρια της Λίτσας, που ετοιμάζει φαγητά για να βγουν είτε ως μεζές είτε ως κυρίως. Από τα δεύτερα, καλό θα ήταν να μη χάσετε το χταπόδι με ελιές.
Με το ούζο φέρνει 3-4 πιάτα μεζέ, τα οποία ξαναγεμίζουν τακτικά και αναλόγως τις αναγομώσεις σε αλκόολ.
Στα κυρίως προστίθενται και διαφόρων λογής κρεατικά (παϊδάκια, προφανώς). Ψήνει στα κάρβουνα, ενώ έχει και σούβλες (καλές).
Από ούζα και δη Πλωμαρίου, βρήκαμε του Βαρβαγιάννη.
Ευχάριστο και φιλικό περιβάλλον, νόστιμα φαγητά, εάν βρεθείτε στην περιοχή αξίζει την επίσκεψή του.
Πήραμε/καθίσαμε Απρίλιο '
Πίτα όχι απ' τις καλύτερες αλλά μεταχειρισμένη σωστά.
Προσωπικό φιλικό.
Έχει δικό του delivery, ενώ είναι και σε αποκεντρωμένη πλατφόρμα.
Μας είχαν προϊδεάσει πως κατάλογος δεν υπάρχει και πως ο κυρ Γιάννης συνηθίζει να φέρνει μοναχός του ανάλογα με την απάντηση που θα πάρει στην ερώτηση "
Κατάλογος δεν εμφανίστηκε ιντίντ, αλλά λόγω μέρας και ώρας παραγγελία λήφθηκε κανονικά.
Πήγαμε με την θάλασσα, απ' την οποία φάγαμε μία καταπληκτικά ψημμένη παλαμίδα και ένα ολόφρεσκο καλαμάρι στο τηγάνι.
Στα από γύρω (κολοκυθάκι τηγανιτό, βραστά λαχανικά) μια χαρά. Σκουμπρί καπνιστό με το ούζο, πολύ καλό.
Σέρβις παρά το γεμάτο με κόσμο μαγαζί, σβέλτο και βοηθητικό. Τιμές καλές.
Απλά πράγματα, πολύ νοστιμιά. Να είναι στα υπόψη εάν βρεθείτε στο νησί.
Δουλεύει κρεατικά (ή μόνο αυτά πετύχαμε). Βγάζει μεζέδες με το ούζο (2-3 πιατάκια), ενώ το μεσημέρι έχει και μαγειρευτά.
Όσα πήραμε ήταν σε πολύ καλό επίπεδο. Ξεχώρισε το ανάμικτο (μοσχάρι, χοιρινό, πρόβειο) κεμπάπ.
Κάθε Πέμπτη έχει spare ribs bbq glazed (πολύ καλά), και κάθε Παρασκευή live.
Τιμές προς τα κάτω. Ο κόσμος το προτιμά.
Οι πίτες είναι δικές τους. Η πρασσόπιτα πολλή νόστιμη, βγάζει την γλύκα που της πρέπει. Επίσης, το σάντουϊτς (ζαμπόν, τυρί, μαγιονέζα, φιλαδέλφεια, ντομάτα) αρκετά τίμιο.
Παρόλο που στην εξωτερική πινακίδα του καταστήματος αναφέρονται ρητώς κοντοσούβλι και κοκορέτσι, όπως μας ενημέρωσε "
Απ' αυτά που πήραμε:
Γύρος δικός του, καλός, λεπτοκομμένος και λιπαρός
Μπιφτέκι (μισό χοιρινό, μισό μοσχάρι), οκ
Πρόβεια παϊδάκια (8€/200 γρ.) του νησιού, συμπαθητικά
Πατάτα προκάτ, πίτα δυστυχώς όχι καλή
Οι αλοιφές -πλην τυροκαυτερής- diy, εντελώς πειραγμένες. Δηλαδή η πάπρικα δεν είναι η κλασσική πάπρικα αλλά μίγμα κέτσαπ, κίτρινου τυριού και σκόνης, η ουγγαρέζα δεν είναι ουγγαρέζα αλλά μαγιονέζα με ζαμπόν και κασέρι κοκ.
Περατζάδα καθημερινής και στάση για πακέτο κυρίως, με 2-3 τραπέζια να γεμίζουν, όσο ήμασταν εκεί.