Εικόνες (5501)
Εμφάνιση όλων των εικόνων
με κρεμμύδι, πιπεριές, ντομάτα (ελαφριά και νόστιμη)
κερασμένο γλυκάκι (μια χαρά)
χοιρινό κοντοσούβλι (9,5€, καλό κρέας αλλά μου φάνηκε ότι στέγνωσε στο ψήσιμο))
κόκορας κρασάτος με χυλοπίτες (13,5€, ημέρας, καταπληκτικός)
μετσοβόνε σαγανάκι (κλασική αξία)
άγρια χόρτα (6€, πολύ καλά)
πρόβεια παϊδάκια (καταπληκτικά)
τηγανητά κολοκυθάκια με ανεμική σκορδαλιά
κεφαλοτύρι σαγανάκι (ζουμερό, μεγάλη ποσότητα)
άποψη του χώρου εσωτερικά
maki shrimp roll (12€, μια χαρά)
spicy tuna (14€, μια χαρά)
smoked salmon (13€, ωραίο)
πορτοκαλόπιτα (αγοραστή από παραδιπλανό ζαχαροπλαστείο)
cheesecake με γλυκό του κουταλιού βύσσινο (πολύ καλό)
μοσχαρίσια σπαλομπριζόλα (23€, πολύ καλή, το ψήσιμο όπως ζητήθηκε)
βουβαλίσια σουτζουκάκια (15,5€, οκ)
μοσχαρίσια τηγανιά (16€, όχι κάτι ιδιαίτερο)
κατσικίσιο σεβρ σε κανταΐφι (9€, ωραίο)
Pizza prosciutto (13,5€ καλή αλλά μέχρις εκεί, υπερβολική ποσότητα σάλτσας που ευτυχώς όμως δεν ξίνιζε)
"Μοσχάρι tartar, sourdough κράκερς/παρμεζάνα/μαγιονέζα kimchi" (11€, παρά την έντονη αλατότητα προσωπικά μου άρεσε, το μοσχάρι πολύ καλό, η παρέα δεν ενθουσιάστηκε και τόσο)
Πιατέλα ατομικού μεζέ τσίπουρου
Μύδια και πατάτες τηγανητές (ωραία)
Μανιτάρια σχάρας μέτρια-άνοστα, μελιτζάνα με φέτα κακή (ελάχιστη φέτα και έντονη ξυδίλα), τα χόρτα οκ (ανάλατα αλλά οκ, αυτό φτιάχνει) το ζυγούρι γάστρας αυτή τη φορά δεν είχε μαγειρευτεί σωστά και μύριζε έντονα, η καπνιστή μπριζόλα λαιμού μια χαρά, κερασμένο ραβανί στο τέλος μέτριο και αυτό, σαν ψωμί περιχυμένο με σιρόπι (βέβαια δεν είναι το γλυκό μου όπως και να χει..). Το ντόπιο κόκκινο χύμα κρασί πολύ καλό, πολύ όμορφη θέα του Βελβεντού και της λίμνης Πολυφύτου.
Για να είμαι δίκαιη πάντως σε άλλες παρέες άρεσε, οπότε μπορεί και να έτυχε σε εμάς.
Στα του φαγητού, κατά τα αναμενόμενα, επρόκειτο για κάτι από τα γνωστά εξελληνισμένα σούσια με περίσσεια μαγιονέζας που την βγάλαμε, πάντως νόστιμα και σε μεγάλη ποσότητα, δηλαδή πολύ χορταστικά και εξαιρετικό vfm (15€/άτομο).
[Κάνω μια παρέκβαση για να πω ότι -για μένα- ένα από τα συνηθέστερα και πιο ενοχλητικά πράγματα που καταστρέφουν την απόλαυση μιας εξόδου για φαγητού είναι οι φωνασκίες. Γίνεται να υπάρξει εστιατορική crowd control police;
Γενικώς πολύ ποιοτικά προϊόντα (βούτυρα ξηρών καρπών, γλυκά, γκρανόλες κ.
Στα των πιάτων, αυτά που δοκιμάσαμε ήταν μια χαρά, χωρίς καμία φαντασμογορία ή κάτι αξιομνημόνευτο, ενώ οι ποσότητες όπως ειπώθηκε είναι μικρές (μεζέδες), γεγονός που αποτελεί εγγύηση για την εκτόξευση του λογαριασμού επί πείνας..
Με βάση την εμπειρία μου αυτή δεν νομίζω να επεδίωκα να ξαναπάω -σίγουρα όχι Σάββατο ή γενικά σε μέρα με κίνηση-, φεύγοντας δε ένιωσα ένα δάκρυ να κυλάει στον οισοφάγο για τη σύληση του παλαιού και αγαπημένου Νάματος
Ένα τέτοιο πυκνό βράδυ παραγγέλνουμε για take away, ρωτάμε λόγω εμφανούς κοσμοπλημμύρας σε πόση ώρα θα εξυπηρετηθούμε, απαντάνε "
Έκτοτε έχω αραιώσει και εγώ.
Επίσης συμφωνώ ότι το σέρβις -σε τέτοιο μαγαζί, και με τέτοιες τιμές- θέλει δουλειά (:
ΥΓ: και η ομώνυμη παραλία πολύ όμορφη, αλλά γεμίζει ασφυκτικά με κατασκηνωτές..
Δεν ξέρω αν ήταν προσωπική ατυχία, αλλά κάπως έχω σχηματίσει τη γνώμη ότι η Κέρκυρα στο καφενειακό ζήτημα πάσχει. Επίσης υφιστάμενα καφενεδάκια δεν σερβίρουν φαγητό/μεζέ. Δεν θα ήθελα να γενικεύσω ωστόσο. Επομένως:
Οπωσδήποτε κατά τη γνώμη μου στους πανέμορφους Κουραμάδες το παραδοσιακό καφενείο Ατζάρδο που ανοίγει αν δεν κάνω λάθος απο τις 7μμ (μου θύμισες κιόλας να γράψω, πράγμα που είχα παραλείψει).
Στους Λάκωνες δεν είχα καταφέρει να κάτσω αλλά φαινόταν υποσχόμενος ο Ευτύχης. Να δείτε όμως ωράρια λειτουργίας. Disclaimer ότι το χωριό δυστυχώς τραβάει πολλούς τουρίστες για τη θέα και στην είσοδο έχει ένα φανάρι για τη ρύθμιση της κυκλοφορίας που σκάει και γάιδαρο.
Στη δημοτική αγορά στην πόλη της Κέρκυρας έχει τραβηχτικό λαϊκό καφενεδάκι που όμως κλείνει το μεσημέρι.
Δυστυχώς ο Καμπανάς έκλεισε (ή τουλάχιστον όταν πέρασα γίνονταν μέσα εργασίες)
Ακόμη, στη λαϊκή γειτονιά του Μαντουκίου τα ψαράκια του Νταού έχουν επίσης τη φάση τους.
Τέλος, πληροφορήθηκα ότι άνοιξε προσφάτως ωραίο καφενείο στους Γαρδελάδες, το οποίο θα ήθελα να επισκεφθώ.
Πάντως πρακτικά αυτό θα έλεγε κανείς είναι ένα είδος ευνουχισμού για τον Σταμάτη, που τα εμβληματικά του πιάτα (πανσέτα και χοιρινό κότσι) ήταν αργομαγειρεμένα στον ξυλόφουρνο και πλέον, δίχως αυτά, έχει σαφώς υποβιβαστεί στην κατηγορία "
και προτείνω το ολντ σκουλ κρουασανάκι σοκολάτας, στα 2€.
Προβληματική βρίσκω ωστόσο την κοστολόγηση πιάτων και αλκοόλ, καθώς όπως ήδη σχολιάστηκε οι τιμές (και η σχέση με το μέγεθος των πιάτων) είναι αρκετά υψηλότερες σε σχέση με καταστήματα της αυτής κατηγορίας, πράγμα αποτρεπτικό -για το μέσο θαμώνα- για συχνές επισκέψεις (ισχύει βέβαια ότι έχει μικρή χωρητικότητα ως μαγαζί, αλλά it is what it is).
Ο χώρος στο μπαρ με θέα την κουζίνα είναι ωραίος, δεν ισχύει απολύτως το ίδιο για τη μικρή σάλα όπου τα τραπεζάκια "
Πηγαίνω πάντα με χαρά και θα συνεχίσω, πιστεύω ότι το μαγαζί έχει να δώσει πολλά, αν μάλιστα οι τιμές συμβάδιζαν λιγάκι και με το ΑΕΠ θα ήταν όλα ρόδινα.
:
Υποδοχή/σέρβις ομοφώνως βρέθηκαν προβληματικά: α) μετά την είσοδό μας (3 άτομα) στο μαγαζί περιμέναμε αρκετή ώρα όρθιοι σαν ξυλάγγουρα για να μας οδηγήσουν στο τραπέζι μας, β) το τραπέζι μας ήταν μικρό, εντελώς ακατάλληλο για (3) τρία άτομα, γ) οι σερβιτόροι δεν ήταν επαρκώς ενημερωμένοι για το μενού και τη λίστα ποτών (ο δε σομελιέ δεν προορίζεται/θέλησε να ασχοληθεί με κάτι εξόν από τα κρασιά) και δ) ουδείς μας χαιρέτησε και κατά την έξοδο, μήτε και ενδιαφέρθηκε να ανοίξει τη βαριά (αν θυμάμαι καλά) πόρτα. Εννοείται με τα ανωτέρω δεν ασχολούμαι γενικώς, αλλά ασχολούμαι όταν παίζουμε στην κατηγορία αυγά μάτια με καραβίδες και τρούφα δεκαεννέα ευρώ..
Η μουσική που συνόδευε την εμπειρία κατάλληλη, σε σωστή ένταση.
Πάμε στο φαγητό. Χαμογέλασα, κατά βάση συμμεριζόμενη, διαβάζοντας το σχόλιο του φίλου kompomop για το μενού. Πράγματι, αν καμία/κανείς ψάχνει για κάποιο ανανεωτικό/φρέσκο/δημιουργικό/φαραωνικό ύψος, ας δοκιμάσει την τύχη του αλλού, γιατί εδώ έχει εστιατορικό comfort food φαγητάκι, χωρίς εξάρσεις. Επομένως, κάποια πιάτα ήταν μέτρια, κάποια καλά, άλλα καλύτερα, όλα ασφαλή αλλά τίποτα αξέχαστο (βλ. σχόλια σε φωτογραφίες). Βάζοντας όμως στην εξίσωση την παράμετρο του κόστους (περί τα 50€/άτομο), επιδεινώνεται η σχέση με την απόδοση και έτσι, εκεί, πάνω στο δίωρο που τελειώνει το sitting και σηκώνεσαι, δεν νιώθεις δα ότι αποχαιρετάς και την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Χωριατιά.