Προφίλ του χρήστη Sylia

Το καλό ψωμί, και κατά συνέπεια η καλή λαγάνα, είναι δύσκολο σπορ. Οποι@ βρει κάτι αξιόλογο, ας το μοιραστεί. Αν ορθώς θυμάμαι από τα περυσινά, η λαγάνα από τον Κόκκινο Φούρνο ήταν παραφουσκωμένη και πολύ "ψωμένια" (θύμιζε σε γεύση το κλασικό λευκό ψωμί) και εκείνη από τον Φούρνο της Αγ.Δημητρίου (παράρτημα Θεοτοκοπούλου) ήταν πολύ πιο κοντά σε - αυτό που τουλάχιστον εγώ θεωρώ- λαγάνα, δηλαδή, ελαφρώς γλυκίζουσα κόρα, μαυροκούκι και σουσάμι, με γεμάτη γεύση που "μπαχαρίζει" (στην Κρήτη χρησιμοποιούν κατά τόπους πιπέρι/μαχλέπι/γλυκάνισο).

Ήθελα πολύ καιρό να το δοκιμάσω παρασυρμένη από τις φωτό που είχε στα social media του και από το όλο concept. Το κατάφερα χθες. Δυστυχώς δεν έμεινα ενθουσιασμένη και εξηγώ ευθύς αμέσως το γιατί. Το κρουασάν είχε χάσει από την εξωτερική του τραγανότητα καθότι στην προθήκη μαζί με άλλα παρασκευάσματα (δεν είμαι σίγουρη αν ήταν σε ψυχόμενη επιφάνεια ή όχι και ίσως επηρεάστηκε και από αυτό). Το δοκίμασα με bitter πραλίνα και στο σύνολο ήταν καλό. Μου άρεσε που δεν άφηνε "κακή βουτυρίλα" που καμιά φορά βγάζουν αντίστοιχα παρασκευάσματα. Για το μέγεθός του το βρήκα ακριβό στα 3 ευρώ. Γευστικά είναι σαφώς ανώτερο του μέσου όρου των κρουασάν που κυκλοφορούν στην Ελλάδα (και που στην πλειοψηφία τους πιο πολύ "ψωμίζουν" παρά "σφολιατίζουν", if you get my point).

Μας το πρότεινε φίλος που είναι από την περιοχή και είπαμε να το δοκιμάσουμε μετά την βόλτα στα ροδακινοχώρια/χώραφα που είναι σε άνθιση αυτήν την περίοδο. Την Κυριακή που βρεθήκαμε εκεί, υπήρχαν κυρίως ντόπιοι/ες και οικογένειες.

Πρόκειται για μια κλασική ταβέρνα χωριού, με έναν εσωτερικό κι έναν εξωτερικό, πίσω χώρο. Ο ιδιοκτήτης, που μας πήρε και παραγγελία, ήταν εξυπηρετικός και φιλικός, με διάθεση να μας μιλήσει για τις παρασκευές και τα πιάτα του.

Δοκιμάστηκαν:
- Φασουλοταβάς, ΛΟΥΚΟΥΜΙ, σε σημείο που θα ξαναπήγαινα μόνο για να φάω αυτό το πιάτο.
- Μπιφτέκι σχάρας (τμχ), καλό, ελαφρύ
- Σουβλάκι χοιρινό (τμχ), καλό, ήταν λίγο παραψημένο αλλά νόστιμο
- Μπούτι κοτόπουλο ξεκοκκαλισμένο, στη σχάρα με κασέρι, καλό, ζουμερό
- Πατάτες τηγανιτές, νόστιμες, καλές
- Τυροκαυτερή, πολύ καλή

Όλες οι γεύσεις ήταν πάνω από τον μέσο όρο, με τη διαφορά (ακόμα και στα ελαφρώς παραψημένα σουβλάκια) να κάνει το κρέας. Όπως μας ενημέρωσε ο ιδιοκτήτης, το μπιφτέκι το ζυμώνει μόνος του και δεν βάζει μπαχαρικά μέσα, τα φασόλια τα παίρνει από παραγωγό στις Πρέσπες (αλλά, όπως μας διευκρίνισε, σε τσουβάλια και από ένα χωράφι, ώστε να εξασφαλίζει το ίδιο αποτέλεσμα κάθε φορά), οι αλοιφές είναι από την εταιρεία Μπονίτα, με έδρα στη Θεσσαλονίκη (και η τυροκαυτερή και η πάπρικα ήταν καλές). Δυστυχώς δεν είχε το χοιρινό φούρνου (είχε ζυγούρι εκείνη την ημέρα) και δεν είχε και ζοχούς (μας είπε ότι λόγω της γιορτής του Ευαγγελισμού δεν είχε πάει ο κόσμος να μαζέψει).

Στα μέτρα για την αποτροπή διάδοσης της COVID-19, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών, υπήρχαν αντισηπτικά στην είσοδο, στα ταμεία και σε κάποια από τα τραπέζια, το προσωπικό φορούσε μάσκα (ενίοτε κατέβαινε στο πιγούνι να συνεννοηθούμε), στο τραπέζι στρώθηκε τραπεζομάντηλο μιας χρήσης, τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν τυλιγμένα σε χαρτοπετσέτα.

All in all, ήταν ένα πολύ καλό, vfm, γεύμα, με καλές πρώτες ύλες και θα επεδίωκα να ξαναφάω εκεί αν βρισκόμουν στην περιοχή.

Τυχαία ανακάλυψη σε πρόσφατη βόλτα στη Βέροια. Πρόκειται για ένα μικρό καφέ που, όπως μας ενημέρωσαν, καβουρδίζουν τον δικό τους καφέ in situ. Δεν έχουν επιλογή σε decaf. Ο εσπρέσσο φρέντο που δοκιμάστηκε ήταν καλός, όπως και το κρύο πράσινο τσάι ροδάκινο-τριαντάφυλλο που παρασκευάζουν εκεί. Έχει και κάρτα φαγητού και μερικά πιάτα που πέρασαν από δίπλα μας μάς φάνηκαν ενδιαφέροντα.

Στα μέτρα αποτροπής διάδοσης της COVID-19, το προσωπικό φορούσε μάσκες (είδα και το άτομο που δούλευε στην κουζίνα να τη φοράει κατά την εργασία), έγινε έλεγχος πιστοποιητικών, υπήρχε στοιχειώδης απόσταση μεταξύ των τραπεζιών (αν και νομίζω στην πράξη έχουν καταργηθεί οι αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών), υπήρχε αντισηπτικό στα τραπέζια.

Θα το επισκεπτόμουν ξανά αν τύχαινε να περάσω από την περιοχή.

Σε επίσκεψη τον Ιανουάριο 2022 για take-away, διαπίστωσα σημαντική αύξηση στις τιμές. Ενδεικτικά, τα τυροπιτάκια στα οποία αναφέρομαι στο σχόλιο του Αυγούστου του ΄21 από τιμή με το κιλό άλλαξαν τη χρέωση σε τιμή 1,10 ανά τεμάχιο! Και για τη δεδομένη ποσότητα δεν θεωρώ οτι αξίζει η εν λόγω τιμή.

Και πάλι, δεν ξέρω αν έτυχε λόγω της ώρας που το επισκέφθηκα (γύρω στις 19:00 καθημερινής), αλλά πάλι μου φάνηκε περιορισμένη η προσφερόμενη ποικιλία.

Εντάχθηκε η Θεσσαλονίκη στις πόλεις γαστρονομίας της UNESCO. Που να υπήρχε και συντεταγμένη και συντονισμένη προσπάθεια καταγραφής και ανάδειξης της γαστρονομικής ιστορίας και εξέλιξης της πόλης και όχι γενικόλογες περιγραφές (όπως θα δείτε στην περιγραφή της καταχώρησης στη σελίδα της UNESCO).

https://en.unesco.org/creative-cities/thessaloniki

https://parallaximag.gr/epikairotita/parousiastike-apopse-entaksi-tis-thessalonikis-stis-poleis-gastronomias-tis-unesco

Επιβεβαίωνω ότι είναι ανοιχτό. Έγινε επίσκεψη την Κυριακή που μας πέρασε. Δοκιμάστηκε μηλόπιτα (σε στυλ tarte tatin) με παγωτό και ήταν καλή.

Στα του Covid-19 μέτρα, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών, υπήρχε αντισηπτικό στα τραπέζια, το προσωπικό φορούσε μάσκες (με μια εξαίρεση με μάσκα στο πιγούνι που ίσως να συνέβη επειδή το άτομο εξυπηρετούσε σε εξωτερικό χώρο (;)).

@dokimastis Οι ζακέτες είναι συγγενικό της γλώσσας (όπως οι μόσχιοι του χταποδιού, τα θράψαλα του καλαμαριού, κ.ο.κ). Νομίζω οτι ανά περιοχές θεωρείται "ανώτερο" ψάρι από τις γλώσσες.

Δοκιμάστηκε (dine-in) τον Ιανουάριο του 2022 με θετικό πρόσημο. Το dine-in και το take-away δίνει δυνατότητα επιλογής μεγέθους (μικρή/οικογενειακή) πράγμα θετικό αν δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να φάτε ολόκληρη πίτσα, ή αν επιθυμείτε να δοκιμάσετε ποικιλία από μικρότερες. Την επιλογή αυτήν δεν την βρήκα σε όλες τις πλατφόρμες (για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι να την είδα καθόλου, υπάρχει μόνο η "οικογενειακή").

Η "ατομική" είναι περίπου 20 εκατοστά και χορταστική. Η ζύμη είναι ναπολιτάνικου τύπου (πλησιάζει αρκετά), η σάλτσα είναι φρέσκια ντομάτα και δίνει οξύτητα και κατά συνέπεια, μιαν ένταση στο σύνολο (δεν είναι "βρασμένη/μαγειρεμένη" κόκκινη σάλτσα και έτσι η πίτσα έχει μια φρεσκάδα), και τα υλικά πολύ καλής ποιότητας. Η Damiano που δοκιμάστηκε ήταν αξιοπρεπής.

Ο μικρός εσωτερικός χώρος δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο, αλλά δεν χρειάζεται κιόλας, αφού αυτό το απλό φαγητό δεν χρειάζεται και πολλές φιοριτούρες καθώς είναι μεγαλοπρεπές μέσα στην απλότητά του. Το service ήταν ευγενικό και γρήγορο.

Στα του Covid-19 μέτρα, έγινε έλεγχος πιστοποιητικού, το προσωπικό φορούσε μάσκες, υπήρχε αντισηπτικό στο τραπέζι, τα σερβίτσια στρωμένα ανάποδα και τέλος, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών.

Θα το επέλεγα ξανά αν ήθελα πίτσα στο κέντρο της πόλης.

Συνοικιακό μεζεδοπωλείο με σχετικά μικρή κάρτα και ορισμένα ενδιαφέροντα πιάτα. Επίσκεψη Φεβρουάριο 2022 με παρέα, δοκιμάστηκαν:

- σαλάτα Κρίταμος (ΟΚ)
- τσίρος (ΟΚ)
- σαρδέλα παστή (ΟΚ)
- σκουμπρί καπνιστό (καλό)
- arancini μυδοπίλαφο (πολύ καλό)
- ταραμάς από αυγά ξιφία (πολύ καλός)
- κυδώνια (πολύ καλά)
- μπατζίνα κολοκύθας (πολύ λαδερή, το λιγότερο καλό πιάτο, αδύναμη γευστικά)
- καλαμάρι σχάρας (πολύ καλό, σωστό ψήσιμο)
- καλαμάρι τηγανητό (η παρέα είπε πως ήταν καλό)
- λιθρίνι τηγανητό (η παρέα είπε πως ήταν καλό)
- ταλαγάνι σχάρα (ΟΚ)
- τραχανότο μανιταριών (εξαιρετικό)
- carpaccio, λαβράκι αν θυμάμαι καλά (εξαιρετικό)
- πεσκανδρίτσα με πάνκο (πολύ καλή)
- κουτσομούρα φιλέτο, αν θυμάμαι καλά, φρικασέ (πολύ καλή)

και μεζέδες ούζου (κάποια πιάτα επαναλήφθηκαν σε μικρές ποσότητες) συν:
- γάμπαρη (καλή)
- χτυπητή (πολύ καλή)
- πατατοσαλάτα (καλή)

Δεν υπήρξε πιάτο κακό και δεν παρατηρήθηκαν αστοχίες στα ψησίματα. Αξιοπρεπή όλα τα πιάτα και καλές οι μερίδες. Στο σύνολο VfM.

Στο τέλος ήρθε κερασμένο γλυκό (καζάν ντιπί και πορτοκαλόπιτα) που ήταν πολύ καλά.

Ευγενικό προσωπικό, attentive και φιλική η εξυπηρέτηση.

Στα του Covid-19, έγινε έλεγχος πιστοποιητικών, το προσωπικό φορούσε μάσκες (κάποιες φορές στο πιγούνι μέχρι να καταλάβουμε τι λένε), αντισηπτικό υπήρχε στα τραπέζια, και νομίζω και τηρούνταν στοιχειωδώς οι αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών.

Συνολικά πολύ καλή εμπειρία, δεδομένου και του συνοικιακού χαρακτήρα της τοποθεσίας. Θα το επισκεπτόμουν συχνά αν έμενα στην περιοχή.

Χθεσινή επίσκεψη στο new-entry της περιοχής. Ο χώρος όπως περιγράφεται παρακάτω, με τραπέζια αλλά και θέσεις καθήμενων στο πάσο μπροστά από την κουζίνα. Στον πάνω όροφο/πατάρι το WC, ένας χώρος καλλιέργειας αρωματικών φυτών, microgreens και πρασινάδων, αλλά και προετοιμασίας κάποιων πιάτων.

Το μενού βασίζεται σε fusion κουζίνα με επιρροές υλικών κυρίως από ελληνική και ασιατικές κουζίνες αλλά και σε κοπές σε σχετικά καλές τιμές. Δοκιμάστηκαν:

• πράσινη σαλάτα με βαλεριάνα, λάχανο, σπανάκι, bacon, sauce gorgonzola (καλή)
• πράσινη σαλάτα με πανσέτα σχάρας και αυγό ποσέ (φλατ γεύση, όχι κακή, όχι αξιομνημόνευτη)
• ανοιχτή χειροποίητη σφολιάτα με τουρσί λάχανο και καπνιστό μοσχαρίσιο φιλέτο (αστοχία στο ψήσιμο του φύλλου (μας ήρθε καμμένος ο μισός πάτος), η γέμιση πολύ καλή)
• ντολμάς λαχανίδας ψητός, με πλιγούρι και κόκορα, με αφρό αυγολέμονο (πολύ καλό πιάτο, εξαιρετική σύλληψη και εκτέλεση με μόνη αστοχία μεταξύ περιγραφής και απόδοσης του "αφρού αυγολέμονου" (ήρθε με σάλτσα αυγολέμονου), αλλά αυτό δεν επηρέασε γευστικά στο σύνολο).
• baby πατάτες στο μαντέμι με μανιτάρια shitake και κρέμα ανεβατού (πολύ καλές, ωραίος συνδυασμός, πολύ καλή η επιλογή της κρέμας ανεβατού που δίνει προσωπικότητα και δένει το πιάτο)
• yakitori αρνιού (πρόκειται για σουβλάκι αρνιού, συνοδευόμενο από noodles λαχανικών, χειροποίητα πιτάκια και στο πλάι sweet chilli sauce και sauce αχλαδιού. Κατ'εμέ το καλύτερο πιάτο (δεδομένου πως μιλάμε για αρνί), εξαιρετικό το ψήσιμο του κρέατος και πολύ καλός ο συνδυασμός των sides. Στα "μείον" η απουσία παντζαριού και γλυκοπατάτας από τα noodles (το αναφέρω απλώς γιατί υπάρχει ασυνέπεια μεταξύ παρουσίασης στο μενού και εκτέλεσης/σερβιρίσματος του πιάτου)
• πανσέτα σιγομαγειρεμένη με σάλτσα δαμάσκηνο (καλή, θα ήθελε κάτι περισσότερο για συνοδευτικό/γαρνιτούρα, ενδιαφέρον ο συνδυασμός με τις ψητές βανίλιες)
• συκώτι με κρέμα λωτού, λεμονοπίπερο (εξαιρετικό ψήσιμο, από τα καλύτερα κυρίως)
• "μπριζόλα" από κουνουπίδι (το πιο απογοητευτικό πιάτο του μενού, το οποίο αν και γευστικά δεν ήταν κακό, ήταν ουσιαστικά μια "φέτα" κουνουπιδιού μαριναρισμένη και ψημένη στη σχάρα, χωρίς κάποιο συνοδευτικό)
• κοπή spider steak (πολύ καλή, η καλύτερη από τις 3 που δοκιμάστηκαν)
• κοπή bavette steak (πολύ καλό ψήσιμο, πιο φλατ γεύση από την spider)
• κοπή hanger steak (η λιγότερη καλή από τις 3 κοπές που πήραμε, ήταν πιο "chewy" το κρέας και έβγαζε την "μεταλλικίλα" που βγάζει το συκώτι).
• οι κοπές συνοδευόταν από σαλάτα με λάχανα και πιτάκια καλαμποκιού
• δικό τους ψωμί, προζυμένιο, καλό

Σέρβις ευγενικό, ενημερωμένο, attentive.

Στα υπέρ πως είναι σχετικά προσβάσιμος ο (κύριος) χώρος από άτομα με αμαξίδια (δεν υπάρχουν σκαλοπάτια/εμπόδια κατά την είσοδο και επικλινείς επιφάνειες, WC ♿ στο ίδιο επίπεδο).

Στα του Covid-19 μέτρα, ελέχθησαν πιστοποιητικά, το προσωπικό φορούσε μάσκες, υπήρχε αντισηπτικό στα τραπέζια και αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών.

Συνολικά αποτιμώ την εμπειρία θετικά, παρά τις λίγες αστοχίες μεταξύ περιγραφής και απόδοσης των πιάτων. Το μόνο που θα έβγαζα από το μενού θα ήταν η "μπριζόλα" κουνουπιδιού γιατί θεωρώ πως δεν είχε να πει και πολλά, παρά μπήκε μόνο για να υπάρξει και μια vegan επιλογή στα κυρίως. A bit on the pricey side τα ορεκτικά, οι κοπές σε καλά επίπεδα, τα κυρίως ΟΚ από πλευράς vfm. Θα το επισκεπτόμουν ξανά για να δοκιμάσω και τα υπόλοιπα πιάτα του μενού.

Με πρόλαβε ο Ουαλός. Το "ρεπορτάζ" μου σε κέντρο και Άνω Πόλη δείχνει μαζικότατη (προς έκπληξή μου) συμμετοχή στην απεργία. Τα μόνα ανοικτά που είδα ήταν καταστήματα αλυσίδων καφέ. Σε μερικά από αυτά είχε δημιουργηθεί ουρά. Επίσης, από delivery είδα μόλις 2 και αυτά ήταν από πλατφόρμα delivery. Μεγάλη (για τα δεδομένα του κλάδου) συμμετοχή και στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το ΥΜΑΘ.

Δοκιμάστηκε για μεσημεριανό γεύμα, ανήμερα 28ης Οκτωβρίου (προηγήθηκε κράτηση).

Επηρεασμένη από το προηγούμενο σχόλιο, αλλά και από παλαιότερες επισκέψεις σε άλλα καταστήματα στην Αγ. Τριάδα, περίμενα να είναι μια μέτρια εμπειρία. Και δεν διαψεύστηκα.

Η παραγγελία είχε βάση θαλασσινά-ψαρικά και πιο συγκεκριμένα:
- Σαρδέλα σχάρας, καλή μερίδα, νόστιμη (στα 8 ευρώ, 15 σαρδέλες (τις μέτρησα επηρεασμένη από το προηγούμενο σχόλιο))
- Χταπόδι, καλό (στα 12 ευρώ)
- Γαρίδα ψητή (γάμπαρη, φρέσκια), πολύ καλή, σωστό ψήσιμο (17 ευρώ)
- Καλαμάρι σχάρας (φρέσκο), πολύ καλό (στα 12 ευρώ)
- Βραστά (χόρτα, κουνουπίδι, μπρόκολο), καλή μερίδα, ΟΚ (στα 6 ευρώ)
- Πατάτες τηγανιτές (χεράτες), μεγάλη μερίδα, ΟΚ (στα 4 ευρώ)
- Ντολμαδάκια, αδιάφορα (στο όριο της κονσέρβας), μικρή μερίδα με 5 μικρά ντολμαδάκια (στα 6 ευρώ)
- Πατάτα σωτέ, ΟΚ (προσωπικά δεν ξετρελάθηκα, στην παρέα άρεσε)
- Μυδοπίλαφο, (δεν έφαγα, δεν έχω άποψη, οπτικά έμοιαζε με κοκκινιστό ρύζι καρολίνα διακοσμημένο με 4 μύδια)
- Μπουγιουρντί, αδιάφορο

Από τσίπουρο πήραμε δικό του και δεν ήταν καλό.

Το σέρβις λόγω ημέρας ήταν λίγο στα χαμένα, αλλά σε γενικές γραμμές ευγενικό και γρήγορο.

Στα του COVID19 μέτρα, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών (εξωτερικός χώρος), το προσωπικό φορούσε μάσκα, έγινε πληρωμή με POS. Τα πιάτα και μαχαιροπίρουνα ήταν ήδη στρωμένα.

Στο σύνολο ήταν μια γευστικά αδιάφορη προς μέτρια εμπειρία (τα τοπ πιάτα ήταν ότι ήρθε από σχάρα). Δεν θα επεδίωκα να ξαναπάω, αλλά θα μπορούσα αν το ήθελε η παρέα να ξαναφάω χωρίς αρνητική προδιάθεση αλλά χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες για το φαγητό.

Εστιατορικού τύπου κρητική κουζίνα σε ένα νεοκλασικό κτήριο με θέα το λιμάνι του Αγ. Νικολάου. Εκτός από τον εσωτερικό χώρο και το μπαλκόνι που βλέπει στο λιμάνι, έχει έναν πιο "απομονωμένο" και ήσυχο, εκείνο της όμορφης πίσω αυλής.

Έχει δοκιμαστεί περί τις 10 φορές από τότε που μεταφέρθηκε το 2016 στο κτήριο στο οποίο παραμένει μέχρι και σήμερα. Από τα πρώτα καταστήματα (εκτός ξενοδοχειακών εστιατορίων) που χρησιμοποίησε την τεχνική του sous vide στα πιάτα του. Χρησιμοποιεί τοπικές πρώτες ύλες και προσφέρει ελληνική και κρητική κουζίνα με ορισμένες παραλλαγές σε παραδοσιακές συνταγές. Παραμένει καλή η ποιότητά του, ωστόσο έχει πέσει σε αρκετές αστοχίες κατά καιρούς και μερικά από τα κυρίως του άλλοτε είναι εξαιρετικά κι άλλες φορές είναι για επιστροφή στην κουζίνα. Διαχρονικά πολύ καλό και ευγενικό το σέρβις και ενημερωμένο το προσωπικό για τα κρασιά.

Την τελευταία φορά δοκιμάστηκαν:

- Σαλάτα σπανάκι, ρόκα, απάκι, χαρουπόμελο, γραβιέρα, καλή (φάουλ το ότι είχε μέσα μαρούλια που για λόγους υγείας αποφεύγεται και δεν είχαμε ενημερωθεί όταν το παραγγείλαμε).
- Ανοιχτή τάρτα με χοιρινό, έτσι κι έτσι. Το χοιρινό ήτα παραψημένο και η τύπου γλυκόξινη σάλτσα υπερκάλυπτε όλες τις γεύσεις. Για την αντίστοιχη με το αρνί είχαμε ακούσει καλύτερα σχόλια.
- Μπιφτεκάκια σχάρας, ευχάριστα, χωρίς βαριά μπαχαρικά, καλοψημένα
- Κεμπαμπάκια κοτόπουλου, πολύ καλά, το καλύτερο πιάτο της βραδιάς.
- Cheesecake με γλυκό βύσσινο, πολύ καλή κρέμα και γλυκό βύσσινο. Την τελευταία φορά το φάγαμε "αποδομημένο", δηλαδή με τρίμα από μπισκότο στη βάση, από πάνω την κρέμα και το γλυκό βύσσινο, κι όχι ασσαμπλαρισμένο με τσέρκι, όπως παλαιότερα. Ενώ το παραγγείλαμε μας το κέρασαν και έφεραν και φρούτο μαζί με δυο σουδάκια γεμισμένα (αστοχία μεγάλη στα σου, η κρέμα αποδεκτή).

Από τα πιάτα που κατά καιρούς έχουν δοκιμαστεί και θα πρότεινα είναι το ξύγαλο Κριτσάς, τα τυροπιτάκια/χορτοπιτάκια, η φάβα με το απάκι Ρεθύμνου, τα σκιουφτικά (όχι η τοπ εκδοχή που θα βρείτε στην περιοχή, αλλά αξιοπρεπής), το θαλασσινό γιουβέτσι, και το αρνί (που δεν υπάρχει πάντα στο μενού).

Αν βρεθείτε στο κέντρο της πόλης του Αγ. Νικολάου είναι μια καλή και VfM επιλογή.

Δοκιμάστηκε Οκτώβρη του 2021, απόγευμα Κυριακής.

Ευχάριστος και καθόλου βαρύς ο εσωτερικός χώρος και διάκοσμος, αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών, ημι-ανοιχτή κουζίνα (διαβάζω πως ανακαινίστηκε πρόσφατα). Κατά την είσοδο ζητήθηκαν κι ελέχθηκαν πιστοποιητικά νόσησης/εμβολιασμού.

Στα του φαγητού, κι ενώ το μενού είναι το ίδιο, αν όχι παραπλήσιο του original καταστήματος στη Χαλκδιδική, νομίζω πως είναι ένα σκαλοπάτι κατώτερο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι γευστικά μη αποδεκτό ή μαγειρικά αποτυχημένο. Ας πούμε πως το κατάστημα της Θεσσαλονίκης φτάνει γευστικά στο 90% του αντίστοιχου στη Ν.Φώκαια.

Δοκιμάστηκαν:
- Μπιφτέκι μοσχαρίσιο, συνοδευόμενο από πατάτες τηγανιτές και πάπρικα (πολύ σωστά ψημένο, καλό)
- Ψαρονέφρι κοντοσούβλι, συνοδευόμενο από σαλάτα ταμπουλέ (λίγη για συνοδευτικό) και τζατζίκι (καλό)
- Συκώτι (πιάτο ημέρας, καλό, σωστά ψημένο)
- Πανσέτα μελωμένη (πολύ γλυκιά και ελαφρώς παραψημένη για τα γούστα μου)
- Χόρτα βραστά (καλά, ήρθαν χωρίς το παξιμάδι)
- Χωριάτικη σαλάτα (ΟΚ, άνοστη η ντομάτα, καλή η φέτα)
- Ντοματοκεφτέδες (καλοί, άφηναν μια ελαφριά τηγανίλα, όχι όμως σε σημείο που να προκαλεί ενόχληση)

Συνολικά, ήταν ένα ευχάριστο γεύμα, χωρίς αρνητικές γευστικές εκπλήξεις ή αστοχίες. Για τα παραπάνω, με δυο ποτήρια κρασί και δύο μπύρες, πληρώσαμε 80€, και θεωρώ πως ήταν ΟΚ αναλογικά της ποσότητας και της ποιότητας.

Επαναληπτικές δοκιμές σε παγωτό και τάρτες (Ιούνιος-Οκτώβριος 2021) επιβεβαιώνουν τη σταθερότητα σε ποιότητα και γεύσεις. Ανοδική η πορεία των τιμών (μπάλα παγωτό στα 1,30€ από 1€, τάρτες στα 4€ -αν θυμάμαι καλά, από τα 2,7€ (2019) και αργότερα 3,5€ (2020)).

Δοκιμάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2021, για αργοπορημένο μεσημεριανό γεύμα. Με τρεις λέξεις θα το χαρακτήριζα "ERGON του Ηρακλείου". Το μαγαζί έχει πατήσει πάνω στην ιδέα που έχει θεμελιώσει το ERGON, δηλαδή, εστιατορικές ελληνικές γεύσεις με χρήση και πώληση τοπικών προϊόντων/προϊόντων μικροπαραγωγών.

Δοκιμάστηκαν:
-Ποικιλία ζεστού ψωμιού στα 2€ για 2 άτομα (εφτάζυμο, δεκάσπορο, μανιάτικο). Δυστυχώς οι φέτες ήρθαν φρυγανιά (είχαν κοπεί πολύ λεπτές με αποτέλεσμα να παραζεσταθούν-ψηθούν). Το μανιάτικο ήταν το μόνο που τρωγόταν και ήταν καλό.
-Ελληνική σαλάτα, πολύ καλή, αλλά τσιμπημένη στα 8€
-Ταρτάρ κιτρινόπτερου, καλό, στα 10,8€.
-Βοσκόπιτα με μάθαρο, ταλαγάνι και χυμό πορτοκάλι, ενδιαφέρον πιάτο και σύνθεση γεύσεων. Ωστόσο δεν θεωρώ πως ταίριαζε αυτό το φύλλο με αυτόν το συνδυασμό, ήθελε μια υφη πιο τραγανή.Η τιμή στα 7,8€.
-Πίτα χαρούπι με καπνιστή μελιτζανοσαλάτα, στα 7,5€, καλή. Η μελιτζανοσαλάτα σκορδομπομπάτη.
-Χοιρινή tomahawk, καλό ψήσιμο, νόστιμη, καλές οι συνοδευτικές πατάτες και οι sauces, στα 14,9€.

Ως καλοσώρισμα μας έφτιαξαν και πρόσφεραν μπροστά μας παξιμαδάκια με κρέμα τυριών και αλοιφή πιπεριά φλωρίνης από οικογενειακή παρουσίαση. Για κέρασμα ήρθε ρακί, φρούτο, κάποιου είδους choco fudge (καλό), υποβρύχιο μανταρίνι βυθισμένο σε ρακί (αντί για νερό).

Το σέρβις καλό και ενημερωμένο, φορούσε μάσκες. Υπήρχαν αντισηπτικό στα τραπέζια και αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών.

Ο χώρος ευχάριστος, ωραίο στήσιμο, αλλά πάνω στο δρόμο (ο εξωτερικός χώρος) και η μόνη "θέα" είναι η είσοδος του απέναντι ξενοδοχείου. Έχει δικό του parking, κάτι σημαντικό, καθώς ο δρόμος έχει κίνηση και δεν υπάρχει δυνατότητα για παρκάρισμα κοντά στο εστιατόριο.

All in all, ήταν μια καλή εμπειρία και θα μπορούσα να ξαναπάω αν βρισκόμουν στην περιοχή, αλλά δεν νομίζω να το επεδίωκα.

Πρόσφατη επίσκεψη, βράδυ, στο εσωτερικό του καταστήματος.

Ας ξεκινήσω λέγοντας πως δεν μας έλεγξαν και ούτε καν ζήτησαν ή ρώτησαν για τα πιστοποιητικά εμβολιασμού/νόσησης (παρά μόνο σε έναν που ήρθε αργότερα). Ο εσωτερικός χώρος είχε αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών, αλλά αυτό δεν ξερω αν οφείλεται στα μέτρα πρόληψης ή αν είναι έτσι στημένο το μαγαζί (επιλογή ιδιοκτησίας). Αντισηπτικά υπήρχαν στα τραπέζια, το προσωπικό φορούσε μάσκες.

Και πάμε τώρα στο σημαντικό, δηλαδή το φαγητό. Τόσο τα πιάτα όσο και το σέρβις απήχε παρασάγγας από τις εμπειρίες του καλοκαιριού. Κι εξηγούμαι:
- Ελληνική σαλάτα μικρότερη σε ποσότητα σε σχέση με το καλοκαίρι
- Σαλάτα τρίχρωμη με κινόα άνευρη και ελάχιστα αρτυμένη, επίπεδη γεύση, αδιάφορη
- Steak Sandwich ήρθε χλιαρό, μάλλον περίμενε στον πάγκο λίγη ώρα, μέτριο γευστικά
- Παπαρδέλες με τρούφα, ένα πιάτο γεμάτο με κρέμα γάλακτος σε σημείο που οριακά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σούπα με παπαρδέλες. Δεν υπήρχε ενημέρωση δε, πως πρόκειται για πιάτο με κρέμα γάλακτος. Επίσης, σε πιάτο με τρούφα δεν υπήρχε εκείνη την ημέρα φρέσκια τρούφα (υπήρξε ωστόσο ενημέρωση κατά την παραγγελία).
-Trufle burgers αποδεκτά, ωστόσο θεωρώ μικρή τη μερίδα για 8,50€. Οι συνοδευτικές πατάτες (τύπου τσιπς) είχαν παπαριάσει γιατί πιστεύω πως δεν τηγανίστηκαν σωστά ώστε να έχουν την τραγανότητα των τσιπς.
-Πιάτο ημέρας με χοιρινή κοπή "σέλα", καλό, πολύ καλές οι συνοδευτικές πατάτες τύπου country. Δεν ξέρω πόσο χρεώθηκε για να εκφέρω άποψη για το αν άξιζε η μερίδα. Ωστόσο, όταν μας παρουσιάστηκε πλασαρίστηκε ως "μερίδα για 2 άτομα", αλλά ούτε καν.

Το μεγάλο φάουλ ήταν ότι αφού είχε γίνει η παραγγελία (περίπου κανένα δεκάλεπτο αργότερα) ενημερωθήκαμε πως θα καθυστερήσει το πιάτο με τη χοιρινή "σέλα". Όταν παραπονεθήκαμε πως θα έπρεπε να το αναφέρουν εξαρχής και ρωτήσαμε αν το ακυρώσουμε και παραγγείλουμε κάτι άλλο, αν έρθει νωρίτερα, μας απάντησαν "ε, εντάξει και κάτι να παραγγείλετε τώρα, πάλι θα αργήσει". Καταλήξαμε λοιπόν να φάμε σε δυο φάσεις στην παρέα.

Επίσης, παρά την κατανάλωση και σε αλκοόλ, αλλά και το σύνολο της παραγγελίας, δεν υπήρξε κέρασμα όπως το καλοκαίρι.

Γενικά, απογοητευτική η τελευταία επίσκεψη σε σημείο που δύσκολα θα το επισκεπτόμουν ξανά για φαγητό.

Καταλήξαμε εδώ για μεσημεριανό γεύμα, αφού βρήκαμε κλειστή την Λιμεναριώτισσα - για την οποία είχαμε ακούσει καλά σχόλια.

Το φαγητό ήταν αποδεκτό, με εξαίρεση τον ξιφία.

Δοκιμάστηκαν :
-Χωριάτικη, ΟΚ (εντύπωση μας έκανε ότι ήταν σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, όχι κρύα)
-Τυροσαλάτα, ΟΚ (εμπορίου, πολύ λίγο καυτερή)
-Σαρδέλες, καλές
-Ξιφίας, κακοψημενος, στεγνός

Τα ψαρικά ήρθαν με πατάτες προκάτ, κακοτηγανισμένες.

Κεράστηκε καρπούζι και πεπόνι στο τέλος που ήταν καλό.
Με εξαίρεση τον ξιφία, τα υπόλοιπα ήταν αποδεκτά, χωρίς όμως κάτι άξιο λόγου και επίσκεψης.

Στα του COVID-19 μέτρα :
❌ Μάσκες, με εξαίρεση έναν υπάλληλο που μας εξυπηρέτησε, δεν φορούσε το προσωπικό, ούτε στο σέρβις ούτε στην κουζίνα.
✅ Αντισηπτικό υπήρχε στα τραπέζια.
✅ Ατομικό σερβίτσιο με τα μαχαιροπίρουνα τυλιγμένα.
✅ POS για πληρωμή.

Δεν νομίζω να το επέλεγα ξανά.

Επίσκεψη (Αύγουστος 2021) μετά την ανακαίνιση. Δεν ξέρω αν δεν είναι σε full operational capacity λόγω Αυγούστου ή έτυχε να έχουν τελειώσει πολλά πράγματα (δεν είδα πάστες, δεν είδα τούρτες, δεν είδα τσουρέκια, μικρή ποικιλία σε ψωμιά, σφολιατοειδή και γεύματα). Οψόμεθα.

Δοκιμάστηκαν για πρώτη φορά τα -τύπου- λασιθιώτικα χορτοκαλίτσουνα και μυζηθροπιτάκια, και ξανά τα βοσκοπιτάκια. Τα λασιθιώτικα θα πω ειλικρινά ότι είναι πάρα πολύ κοντά σε αυτό που προσφέρεται στην Κρήτη, ειδικά στη γέμιση, αλλά έχουν διακριτή διαφορά στο φύλλο. Είναι ελαφρώς πιο χοντρό το φύλλο (εν μέρει λογικό για να κρατήσει περισσότερη ώρα στην προθήκη) και πιο σκούρο λόγω τηγανίσματος (εικάζω πως γίνεται διπλό τηγάνισμα για να κρατηθεί η τραγανότητα). Παραδοσιακά, το φύλλο στα λασιθιώτικα αλμυρά καλιτσούνια είναι πιο λεπτό, και πιο αφράτο (flaky), έτσι ώστε να αναδεικνύεται καλύτερα η γέμιση (αλλά και για να μη σταματάς να τρως, λέω εγώ, με το expertise που με διακατέχει). Είναι μια καλή επιλογή όμως, πολύ κοντά στην αυθεντική γεύση.

Τα βοσκοπιτάκια είναι καλά στη γέμιση, αλλά αυτό το είδους φύλλο θέλει άμεση κατανάλωση αλλιώς χάνει πολύ στη γεύση. Καμιά φορά από αυτές που τα έφαγα δεν με ενθουσίασε το φύλλο. Ωστόσο, η γέμιση είναι καλή.

Το μεγάλο μείον και για τα παραπάνω είναι η τιμή (16,95€ το κιλό).

Δοκιμάστηκαν Αύγουστο 2021:

- τσουρεκάκι ατομικό (ήταν φρέσκο, ζεστό, πολύ καλό)
- διάφορα σφολιατοειδή (τυροπιτάκια (καλά), μανιταροπιτάκια (it's a no), κουλούρι ζέας (ΟΚ, ως προς το texture κάτι μεταξύ κουλουριού και κριτσινιού), μπουγάτσα (ΟΚ)
- παγωτίνια (σαραγλάκια κλασικά (ΟΚ), σαραγλάκια τριαντάφυλλο-φράουλα (ΟΚ), πουράκι (ΟΚ)
- καφές (espresso freddo ΟΚ)

Το μόνο μείον ήταν κάποιες αστοχίες στο σέρβις (ζητήθηκε ένα είδος, προστέθηκε άλλο (και τις δυο φορές που το επισκεφτήκαμε). Μπορεί να οφειλόταν στη δυσκολία συνεννόησης λόγω μάσκας (;). Ο μόνος λόγος που το αναφέρω είναι για διπλοτσεκάρετε ότι θα πάρετε αυτό που ζητήσατε.

Γενικά αποδεκτές γεύσεις, χωρίς κάποια ιδιαίτερη γευστική έξαρση.

Σταθερή ποιότητα, σταθέρη ποσότητα (μεγάλη στα παγωτά), ανεβασμένες τιμές (στα 3,20€ ή 3,40€ το ρεβανί με παγωτό).

Καμιά φορά δεν κατάφερα να τελειώσω το παγωτό (δυο μπάλες, νομίζω 1€ ή 1,20€ η μπάλα). Το ρεβανί (που γενικά, δεν είναι στις προτιμήσεις μου) ήταν καλό και όσο πρέπει σιροπιαστό, χωρίς την αυγουλίλα που έχει τύχει πολλές φορές να βγάζει σε άλλα καταστήματα. Φέτος έχει ακόμα περισσότερες γεύσεις από κάθε άλλη χρονιά (μέτρησα πάνω από 17).

Πήγαμε σε ψιλοάσχετη ώρα, κατά τις 19.30, και μέσα σε πέντε λεπτά είχε ουρά.

Άχαστος συνδυασμός γεύσης και απόλαυσης στο πλακόστρωτο κάτω από την πρασινάδα. Αξίζει κάθε φορά η παράκαμψη που κάνουμε για να το επισκεφτούμε.

Δοκιμάστηκε Ιούλιο του 2020 και Αύγουστο του 2021. Αξιοπρεπές ψητοπωλείο με έμφαση στα κοτοπουλοειδή.

Φέτος δοκιμάστηκαν σουβλάκια χοιρινό (1,50 €/τεμάχιο, αδιάφορο,παραψημένο, δεν θα το ξαναπέλεγα), κοτόπουλο (1,80 €/τεμάχιο, πολύ καλό, σωστό ψήσιμο), σαλάτα τύπου Ceasar's (6,90€, γενναία ποσότητα κοτόπουλο, μεγάλη μερίδα), αγγουροντομάτα (4,50€, ΟΚ, καλή μερίδα), πίτες (0,50€/τεμάχιο, καλές, αλάδωτες), τυροκαυτερή (2,50€, μου φάνηκε τυποποιημένη, καθόλου καυτερή). Ήρθε κερασμένο γλυκό στο τέλος (αδιάφορο). Γενικά, πολύ καλό, ευγενικό και γρήγορο σέρβις.

Εν μέσω high season Αυγούστου ίσως συναντήσετε αναμονή για να καθήσετε. Έχει εξωτερικά τραπέζια, λειτουργεί και ο εσωτερικός χώρος με επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού.

Στα του COVID-19:
✅ αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών
✅ μάσκες από προσωπικό
✅ ατομικά σερβίτσια (μαχαιροπίρουνα σε χαρτοπετσέτα, πιάτα που μάλλον είχαν μόλις βγει από τον ατμό)
✅ απολυμαντικό χεριών στο τραπέζι
✅ μεταξύ αλλαγών πελατών καθάρισμα τραπεζιού και καρεκλών με απολυμαντικό σπρέι

Αν βρισκόμουν στην περιοχή θα το επέλεγα ξανά για κάτι σε κοτοπουλοειδές.

Έχω επισκεφτεί αρκετές φορές την Μπουκαδούρα και η πιο πρόσφατη επίσκεψη, για την οποία και θα γράψω, έγινε Κυριακή απόγευμα, Αύγουστο του 2021. Προηγήθηκε κράτηση οπότε και δεν δυσκολευτήκαμε με αναμονή ή καθυστέρηση στην εξυπηρέτηση.

Όλα όσα παραγγείλαμε ήταν άνω του μετρίου με τα καλύτερα και πιο καλή αναλογιά τιμής-ποσότητας-ποιότητας πιάτα να είναι τα φιλέτα από φρέσκα ψάρια (ξιφία και μαγιάτικο). Συνολικά δοκιμάστηκαν:

1. Ορεκτικό ημέρας σαλάτα θαλασσινών (καβουροσαλάτα σε μπρουσκέτα), ΟΚ (προσωπικά δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, βρήκα υπερκαλύπτουσα τη μαγιονέζα)
2. Ψαροκεφτέδες (κυρίως γαύρο κατάλαβα), καλοί
3. Τζατζίκι, καλό
4. Σαλάτες ρόκα-πορτοκάλι και ρόκα-κατίκι ήταν ΟΚ (btw, περισσότερο μαρούλι, παρά ρόκα). Νομίζω πως είναι τα πιο ακριβά (δεδομένου ότι πρόκειται για σαλάτα) και not VfM πιάτα τους.
5. Σαρδέλα σχάρας, καλή
6. Φιλέτο ξιφίας, πολυ καλός (ελαφρώς παραψημένος)
7. Φέτα μαγιάτικο (πολύ καλό)
8. Κριθαράκι με σουπιές (αν θυμάμαι καλά, ήταν πιάτο ημέρας), ΟΚ

Γενικά, όλα τα πιάτα ήταν άνω του μετρίου. Θεωρώ τα φρέσκα ψάρια του (τα οποία και στο παρελθόν έχω τιμήσει) να είναι οι πιο άξιες λόγου και τιμής επιλογές, τα ορεκτικά να είναι γενικά καλά, αλλά οι σαλάτες είναι αδικαιολόγητα ακριβές. Σέρβις γρήγορο και τυπικό. Με τρεις μπύρες και νερά, κερασμένο φρούτο στο τέλος, βγήκε γύρω στα 22 ευρώ το άτομο. Α bit on the pricey side, αλλά την θεωρώ μιαν αξιόλογη και με σταθερή ποιότητα επιλογή για την περιοχή.

Στα του COVID-19:
✅ αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών
✅ μάσκες από προσωπικό
✅ ατομικά σερβίτσια (ήταν ήδη στρωμένο το τραπέζι)
✅ απολυμαντικό χεριών στο τραπέζι
Δεν θυμάμαι αν είχε τραπεζομάντηλο ή όχι (νομίζω πως ναι, και αλλάχτηκε κατόπιν αναχωρήσεώς μας).

Δοκιμάστηκε μέσω delivery από πλατφόρμα, τον Ιούλιο του 2021.

Πήραμε:
-Μπουγάτσα κρέμα, φινετσάτη και όχι τόσο γλυκερή η γέμιση
-Μπουγάτσα τυρί, καλή
-Μπουγάτσα κιμά, πολύ καλή και το φύλλο πιο τραγανό από τις δυο προηγούμενες

Γενικά, θετικό το πρόσημο για την εμπειρία μέσω delivery, από το οποίο όμως θεωρώ πως μερικά προϊόντα, όπως η μπουγάτσα, χάνουν. Το φύλλο στις 2 από τις 3 μπουγάτσες δεν ήταν όσο τραγανό και αεράτο όσο είναι αν την φας εκεί, καθώς νοτίζει και αφαιρεί πόντους από την απόλαυση της σωστής μπουγάτσας.

Προτείνεται ως μια αξιοπρεπής μπουγάτσα. Εννοείται πως θα ξαναέπαιρνα, αλλά διστακτικά μέσω delivery. Η dine-in εκδοχή είναι προτιμότερη.

It was a memorable summer lunch, εκεί που δεν το περιμένεις. Είχα ακούσει για το συγκεκριμένο μαγαζί, αλλά τόσα χρόνια δεν είχε τύχει να το επισκεφτώ. Ήρθε η ώρα ένα απόγευμα του Ιούνη, μετά από μπάνιο. Βάση περιγραφών για τα πιάτα φανταζόμουν ένα low-profile δυνατό εστιατόριο με καλά κρεατικά, σε πλατεία χωριού και λίγο απόρησα όταν είδα τον χώρο με τα τραπεζάκια στην πίσω πλευρά της νομαρχίας (;) της Χαλκιδικής. Το φαγητό ήρθε να τα διαγράψει όλα αυτά, αφού ότι φάγαμε δεν έπεσε κάτω του "καλού", με τις 2/3 κοπές και τον τόνο, αλλά και τα γλυκά να συνθέτουν μια εξαιρετική γευστική εμπειρία.

Δοκιμάστηκαν:
- ρυζοκροκέτες με φρέσκα και ξερά μανιτάρια (πιο πολύ σε κεφτέδες έφερναν, παρά σε κροκέτες), νόστιμο, ενδιαφέρον πιάτο, αλλά δεν θα το επέλεγα γιατί δεν μου άρεσε η σύστασή και η μαλακή υφή του (γενικά, δεν μου αρέσουν και τα aranchini οπότε count that in όταν διαβάσετε το σχόλιο)
- σαλάτα με ντοματίνια, φέτα, με μισό πιάτο κρίταμα και μισό εστραγκόν (δεν υπάρχει σαν πιάτο ως τέτοιο, το έφτιαξε κατά παραγγελία), πολύ καλό
- τζατζίκι, πολύ καλό
- χόρτα, πεντανόστιμα
- φιλέτο τόνου με πουρέ μήλο και γλυκόξινη σάλτα, πολύ καλό πιάτο. Ο τόνος ήθελε ελάχιστα λιγότερο ψήσιμο, ήταν ωστόσο τρυφερός και πεντανόστιμος. Αυτό που αν μπορούσα θ'άλλαζα ήταν η ποσότητα του σουσαμιού στον οποίο είχε τυλιχτεί, και το οποίο σουσάμι λόγω ψησίματος είχε βγάλει τα έντονα αρώματά του και έπαιρνε από τη γεύση του τόνου.
- skirt (μοσχαρίσιο διάφραγμα)- ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ
- picanha- δεν πέτυχε το ψήσιμο κι ήρθε λαστιχωτή, ήταν η λιγότερο καλή από τις κοπές
- κόντρα- ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ

Μετά το πέρας του φαγητού ήρθαν δυο "καθαριστικά", όπως τα ανέφερε χαρακτηριστικά ο ιδιοκτήτης. Πρώτα, ένα τζελ περγαμόντο, μανταρίνι ή κίτρο (κάτι εσπεριδοειδές πάντως) που ήταν όντως ότι έπρεπε για να καθαρίσει η παλέτα. Έπειτα ήρθε μια μους μοσχολέμονο, ποίημα! Και τέλος, κεράστηκε πιατέλα με διάφορα γλυκά σοκολάτας-cheesecake.

Ήταν μια απροσδόκητα (για εμένα που πήγαινα πρώτη φορά) γευστική εμπειρία, την οποία θα αναζητούσα ξανά με την πρώτη ευκαιρία. Το μαγαζί αν και παραπέμπει σε συνοικιακή ταβέρνα-εστιατόριο, προσφέρεται για γευστικά ταξίδια σε λογικές τιμές, και χωρίς την επιτήδευση που συχνά "φοράνε" τα εστιατόρια που προσφέρουν κοπές και καλή ποιότητα κρεάτος.

Στα του COVID19, το προσωπικό φορούσε μάσκες, υπήρχε αντισηπτικό στο τραπέζι, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών, έγινε πληρωμή με POS, τα μαχαιροπίρουνα δεν θυμάμαι πως ήρθαν.

Το σέρβις ευγενικό και ενημερωμένο, ο ιδιοκτήτης ευγενικός και πρόθυμος να εξηγήσει και να εξυπηρετήσει. Αν επιλέξετε να το επισκεφθείτε καλοκαίρι και ειδικά ΠΣΚ, επιβάλλεται κράτηση.

Καταλήξαμε εδώ "κατ'ανάγκη", καθώς αποφασίσαμε να τσιμπήσουμε κάτι μετά τις 22.30 το βράδυ Σαββάτου στα Λαδάδικα, κι αφού οι πρώτες επιλογές δεν είχαν διαθέσιμα τραπέζια, περνώντας απέξω η παρέα αποφάσισε να καθήσουμε εδώ. Είχα να βρεθώ εδώ από φοιτητικής περιόδου και το θυμάμαι ως ένα ΟΚ κρητικό μαγαζί και κάπως έτσι το αποτίμησα και τώρα. Δεν δοκιμάσαμε κρεατικά, μόνο μεζέδες, οι οποίοι ήταν ΟΚ, τίποτα αρνητικό (πέραν της ρακής και του κρασιού), αλλά και τίποτα αξιομνημόνευτο.

Δοκιμάστηκαν:
- μαραθόπιτα (καλή, ήθελε λίγη ακόμα γέμιση)
- μυζηθροπιτάκια (ΟΚ)
- ομελέτα με χόρτα (πολύ καλή)
- σαλάτα με απάκι, νομίζω λεγόταν "Αρχάνες" (αδιάφορη, κακός συνδυασμός, το απάκι στεγνό)
- φάβα (ΟΚ, αλλά η υδαρής της σύσταση δεν ήταν του γούστου μου)
- κολοκυθανθοί (πολύ καλοί)

Η ρακή κακή, το κρασί "της παρέας";...Ευτυχώς δεν είχαν επιπτώσεις την επόμενη ημέρα.

Κερασμένο καρπούζι, απόδειξη κανονικά. Το σέρβις γρήγορο και ευγενικό, κυρίως νέα παιδιά.

Στα του COVID19, αποστάσεις μεταξύ τραπεζιών χμμμ..., μάσκες από το προσωπικό, αντισηπτικό, πληρωμή με POS. Το τραπεζι ήταν ήδη στρωμένο όταν πήγαμε.

Δεν ήταν αρνητικό το πρόσημο, αλλά με τόσα πραγματικά γευστικά ανώτερα καταστήματα στην περιοχή, δεν νομίζω να ξαναπήγαινα σ'αυτό.

Πρώτη φορά για φαγητό στο συγκεκριμένο εγχείρημα με ανάμικτα συναισθήματα. Γενικά, βρίσκω ενδιαφέροντα τα εγχειρήματα που αναπτύσσουν έναν διαφορετικό τρόπο στησίματος μαγαζιού σε χώρους μουσείων, πέραν δηλαδή του κλασικού εστιατορικού που είχε το Τελλόγλειο επί Μποτρίνι. Η καλοκαιρινή "Γουαδελούπη" βέβαια, περιορίζεται στη διακόσμηση του μπαρ και στην "έμπνευση" των πιάτων του μενού. And that's it.

Στα του φαγητού τα πράγματα θα έλεγα πως ήταν αποθαρρυντικά, σε σημείο που δύσκολα θα το επέλεγα ξανά για φαγητό. Και τα τρία πιάτα που πήραμε αποδείχθηκαν κατώτερα των προσδοκιών. Δοκιμάστηκαν:

- "Caribbean Salad" με κινόα και σολομό, πιπεριές, αβοκάντο, μπρόκολο (που δεν βρήκα/κατάλαβα ποτέ γευστικά), μυρωδικά και vinegraitte: ενδιαφέρουσα η παρουσίαση που θύμιζε πάστα (ο σολομός είναι το ρόλο της ganache), γευστικά ελλιπές πιάτο με την πιο δυνατή και καλυπτική γεύση το φρέσκο κρεμμυδάκι και τα μυρωδικά.
- "Γαλλική Πολυνησία" σαλάτα, με ρυζόφυλλο, γαρίδες, ψητό ανανά, μαρούλι, λόλο και σουσάμι: απογοήτευση καθώς ουσιαστικά ήρθε μια σαλάτα με δυο φέτες ανανά (που κι αυτος ήταν γευστικά αδύναμος), γαρίδες-πάνκο παραψημένες και συνεπώς στεγνές και άνοστες, κι ένα ρυζόφυλλο που μου θύμιζε κακοψημένη "φωλιά" παρμεζάνας.
- "Portobello Road", "burger" με μανιτάρι portobello, κολοκύθι, μελιτζάνα, χαλούμι: αρχικά, δεν καταλάβαμε ότι παραγγείλαμε burger (δεν υπήρχε καμιά σχετική αναφορά ή κάτι που να παραπέμπει σε κάτι τέτοιο), αλλά ΟΚ. Το μανιτάρι ίσα που το καταλάβαινες, αφού η μελιτζάνα και το χαλούμι υπερτερούσαν γευστικά, το ψωμί ήταν στεγνό και dense. Γενικά, δεν...

Τα παραπάνω ήταν απογοητευτικά, πόσο μάλλον για ένα μαγαζί που καλλιεργεί, αλλά και χρεώνει μόνο "ύφος" (13,50 € Caribbean Salad, 11€ η σαλάτα με τις γαρίδες, 11€ το Portobello).

Το σέρβις ΟΚ. Στα του COVID19 μέτρα, το προσωπικό φορούσε μάσκα, αντισηπτικό υπήρχε στα τραπέζια, ατομικό σερβίτσιο και μαχαιροπίρουνα, πληρωμή με POS.

@βιβλιοφάγος

Για Σύρο θα πρότεινα τα εξής:

Φαγητό

• Για πρωινό και γρήγορο τσιμπολόι στο Ελληνικό Καφενείο απέναντι από το Δημαρχείο της πόλης. Νομίζω πως οι γλυκές επιλογές υπερτερούν των αλμυρών.
• Για brunch και απογευματινό καφέ στο Jar.
• Για πιο δημιουργική κουζίνα και gourmet γεύσεις στο Avant Garden απέναντι από το θέατρο «Απόλλων». Έχει λίγα τραπέζια και είναι διαρρυθμισμένο σε στυλ «αυλής». Δίνει έμφαση στην δημιουργική χρήση και ανάδειξη τοπικών προϊόντων.
• Παρόμοιας αισθητικής με το “Avant Garden” είναι το εστιατόριο San Michali , μόνο που έχει πολύ πιο ωραία θέα (δίπλα στην θάλασσα). Είναι η μεταφορά του παλαιότερου εστιατορίου που βρισκόταν στο ομώνυμο χωριό της Άνω Σύρου, το οποίο άλλαξε λίγο το στυλ του και «γαλλοποιήθηκε» (ως προς τις τεχνικές που χρησιμοποιεί στην κουζίνα του). Δεν έχω φάει στο νέο εγχείρημα, αλλά σας το προτείνω με βάση την εμπειρία που είχα στην πρότερη τοποθεσία του.
• Για ένα σκαλί πιο κάτω (δηλαδή για “new age taverna-resto”) το Μαζί σε μια όμορφη αυλή με βουκαμβίλιες.
• Στο Λαουτάρι για live ρεμπέτικο και μεζέ
• Για φαγητό μετά το μπάνιο και κυρίως εκεί κοντά στην δύση του ηλίου, ανεβείτε στο χωριό «Σαν Μιχάλη» (όπως το ομώνυμο παραδοσιακό τυρί της Σύρου). Εκεί θα βρείτε μια ταβέρνα με το όνομα Πλακόστρωτο. Η φάση είναι λαϊκή (κλασική ελληνική ταβέρνα). Ανεβήκαμε κατά τις 5, με όλο το μαγαζί άδειο (καθότι μαζεύει κόσμο μετά τις 7, για το ηλιοβασίλεμα) και ήταν η καλύτερη ώρα, καθώς, και γρήγορα εξυπηρετηθήκαμε και χωρίς φασαρία απολαύσαμε το φαγητό και τον ήλιο να δύει. Από το μαγαζί θυμάμαι ένα πιάτο με μοσχαράκι τυλιχτό με μελιτζάνα και παραδοσιακά μακαρόνια (σαν χυλοπίτες).

Συμβουλή να κάνετε κράτηση αν πρόκειται να πάτε σε κάποιο από αυτά το βράδυ. Το San Michali πέρυσι ήθελε 2 εβδομάδες πριν κράτηση για ΠΣΚ.


Γλυκό

• ΛΟΥ-ΚΟΥ-ΜΙΑ! Δεν νοείται να φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε συριανό λουκουμάκι. Εγώ που δεν είμαι του γλυκού και πολύ δε περισσότερο, του λουκουμιού, προσκύνησα. Το τοπ για εμένα είναι το λουκούμι μανταρίνι κι ακολουθεί η μαστίχα. Είναι πολύ πιο αφράτα και λιγότερο chewy από τα συνηθισμένα λουκούμια. Αν θυμάμαι καλά, είχα πάρει χύμα (γιατί είναι πιο φρέσκα) από τον Δεναξά, που είναι σχετικά κοντά στο λιμάνι.
• Παγωτό στο Django (για πιο ιδιαίτερες γεύσεις όπως λεμόνι με παπαρουνόσπορο).
• Γλυκά στο Γλυκοτεχνείο, απέναντι από το Δημαρχείο της Σύρου.

Τοπικά προϊόντα/πιάτα

• Τυρί ΠΟΠ Σαν Μιχάλη
• Σαν Ζωζέφ (πικάντικο τυρί)
• Τυροβολιά
• Γρονθοτυράκια (μαλακό λευκό τυρί)
• Συριανό Λουκάνικο
• Χαλβαδόπιτες (δυο φύλλα όστιας και στη μέση μαντολάτο με καβουρδισμένα αμύγδαλα). Τις πουλάνε και μπροστά στο πλοίο, λίγο πριν τον απόπλου (δεν ξέρω αν ισχύει και κατά την COVID19 εποχή)
• Μαστιχόπιτες (πουράκια από φύλλο κρούστας γεμισμένα με αμυγδαλόψιχα αρωματισμένη με μαστίχα και πασπαλισμένα με ζάχαρη άχνη)
• Αετόπιτα (πίτα με ψάρι και λαχανικά)
• Κάπαρη (δεν ξέρω αν ήταν επειδή γενικά, είχα περάσει και φάει καλά στη Σύρο, αλλά η κάπαρή τους μου φάνηκε εθιστικά νόστιμη)
• Παστελαρίες (σύκο ανοιγμένο στην μέση, γεμιστό με σουσάμι)
• Λούτζα (αλλαντικό (γενικά των Κυκλάδων), στην Σύρο το αρταίνουν με κανέλα και θα πρότεινα να το δοκιμάσετε)
• Φάμπρικα (συριανό κρασί)
• Σαν τα Μάραθα (συριανό κρασί)

Τα περισσότερα από τα παραπάνω (ό,τι συσκευάζεται) θα το βρείτε στο Τόπων Γεύσεις και στην αγορά του Πρέκα.

Αχ, και τι δεν θα'δινα για ένα συριανό λουκούμι μανταρίνι...
Καλά να περάσετε!

Είχα επισκεφθεί το κατάστημα μόνο για ποτό μέχρι τώρα, αλλά το Σάββατο που μας πέρασε έγινε και η πρώτη δοκιμή στο φαγητό. Η συνολική εμπειρία με άφησε ευχάριστα έκπληκτη, τόσο απο το φαγητό, όσο κι από το επίπεδο της εξυπηρέτησης και της ευγένειας του προσωπικού.

Δοκιμάστηκαν:
- Σαλάτα ελληνική (ντάκος, φέτα, ελιές, ντοματίνια, αγγούρι, κρεμμύδι και ρίγανη)- καλή
- Σαλάτα πράσινη ( με μοσχάρι ψημένο σε κενό αέσος, λαδολέμονο με τρούφα avocado και αυγό μελάτο το οποίο ζητήθηκε να μην μπει)- εξαιρετικά, σωστά ψημένο το μοσχάρι, ντελικάτο λαδολέμονο και η σως με το avocado, πολύ ισορροπημένο πιάτο.
- Risotto ντομάτας με μοσχαρίσια μάγουλα- ποίημα! Τα μάγουλα μελωμένα, το risotto ντομάτας υπόξινο, σωστά αρτυμένο, άφηνε μια ευχάριστη γεύση στον ουρανίσκο που θύμιζε την καλή καλοκαιρινή ντομάτα.
- Pizza με προσούτο, ρόκα, μοτσαρέλα, παρμεζάνα- ΟΚ. Το λιγότερο αγαπημένο μου πιάτο, χωρίς να είναι ωστόσο κακό. Με χάλασε η περίσσεια ζύμης στο στεφάνι (ή αντίστοιχα η έλλειψη γέμισης στο στεφάνι) και την βρήκα ελαφρώς βαριά από υλικά στο κέντρο της και λίγο τσιμπημένη για τα 10.50€.

Κεράστηκε αρμενοβίλ στο τέλος το οποίο ήταν πολύ καλό. Σωστά εκτελεσμένα τα κοκτέιλ που δοκιμάστηκαν.

Το προσωπικό ήταν ενημερωμένο, attentive και εξυπηρετικότατο. Ο χώρος ήταν ευχάριστος και η μουσική σε καλά επίπεδα.

Στα του COVID19:
- αντισηπτικό στα τραπέζια ✓
- μάσκα στο προσωπικό ✓
- πληρωμή με POS ✓
- κουβέρ-μαχαιροπίρουνα ατομικά ✓
- γενική καθαριότητα του χώρου και της τουαλέτας ✓
- αποστάσεις (μάλλον) ✓

Δεν το περίμενα, αλλά θεωρώ πως αποτελεί VfM επιλογή και για το φαγητό του.

Κυριακάτικο brunch σχετικά "παρά θιν' αλός" για εμάς που ξεμείναμε στην πόλη. Πολύ ευχάριστη έκπληξη και θετικότατες εντυπώσεις και από τα δύο πιάτα, αλλά και από τα ροφήματα, τα οποία επιλέξαμε. Πολύ καλός καφές και κρύο τσάι, εξαιρετικά τα αυγά φλωρεντίν (αυγά ποσέ σε sous vide) και νόστιμα, αλλά λίγο στεγνά, τα scrambled eggs με ανθότυρο. Το ψωμί και στα δύο πιάτα είχε το σωστό πάχος και κυρίως ήταν πολύ σωστά ψημένο (τραγανό εξωτερικά, μαλακό αλλά ψημένο εσωτερικά).

Στα του COVID19 μέτρα, πληρωμή με POS, το προσωπικό φορούσε μάσκες, υπήρχε αντισηπτικό στο τραπέζι, τα μαχαιροπίρουνα ατομικά, σε διπλωμένες χαρτοπετσέτες, επαρκής απόσταση μεταξύ των τραπεζιών (νομίζω από τα λίγα μαγαζιά που έχω επισκεφτεί και τηρεί -μάλλον πιστά- τις αποστάσεις).

All in all, θετικότατες οι εντυπώσεις. Σίγουρα θα ξαναπήγαινα για να δοκιμάσω και τα υπόλοιπα πιάτα στο μενού.

@Δειπνολάγνος

Στην Κεφαλονιά δεν μπορώ να πω ότι φάγαμε κάτι μνημειώδες, αλλά ούτε και κάτι κακό. Οι προτάσεις μου συνοψίζονται στα εξής:

- Λαδόκολλα στην Πλαγιά, αργά το απόγευμα, συνδυαστικά μετά από μπάνιο στην παραλία «ΞΙ». Το μεσημέρι δεν ενδείκνυται γιατί το χτυπάει ο ήλιος. Μετά τις 19:00 θέλει οπωσδήποτε κράτηση γιατί μαζεύει κόσμο για το ηλιοβασίλεμα. Λαϊκό το σέρβις και υπάρχει μια διαχυτικότητα με τον κόσμο.

- Άβυθος, στην ομώνυμη παραλία. Οικογενειακή επιχείρηση που χρησιμοποιεί και προωθεί τοπικά προϊόντα και κουζίνα, καθώς και το κοντινό οινοποιείο Σαρρής που ανήκει στους ίδιους. Νομίζω πως εδώ φάγαμε από τα πιο νόστιμα και worthy for the view meals στο νησί.

- Παλιά Πλάκα στο Αργοστόλι, για μαγειρευτά. Κλασική ταβέρνα με τοπική κουζίνα.

- Ερασμία, πάνω στην παραλία Πετανοί, για ψαρικά.

- Ρομπόλης, στο χωριό Πουλάτα για σούβλες και κρεατικά.

- Μακλιθάρι, για φαγητό μετά από μπάνιο στην παραλία «Μύρτος». Έχει την αίσθηση ταβέρνας χωριού στην πλατεία. Λειτουργεί απόγευμα-βράδυ (εκτός αν άλλαξε κάτι από το 2019). Είναι λίγο πιο ψηλά, οπότε το βράδυ είναι πιο δροσερά. https://www.tripadvisor.com.gr/Restaurant_Review-g189457-d4867714-Reviews-Maklithari-Kefalonia_Ionian_Islands.html

- Οδυσσέας, κοντά στην παραλία «Αγία Ιερουσαλήμ» για μαγειρευτά κάτω από την κληματαριά και καλή λίστα κρασιών.

- Τζιβράς, παραδοσιακό, οικογενειακό μαγειρείο στο κέντρο του Αργοστολίου. Είναι σε ένα στενό που βγαίνει προς τη θάλασσα. Μικρό σε χώρο, αξίζει μόνο αν είστε στην πόλη μεσημέρι και θέλετε κάτι απλό και γρήγορο.

- Al Forno, για πίτσα και ζυμαρικά, στο τέλος του πεζόδρομου του Αργοστολιου.

- Βοσκοπούλα για παραδοσιακά γλυκά (μάντολες, συκομαϊδα, παστοκύδωνο, κλπ.)

- Τσουρέκι, ψωμιά και αρτοποιήματα στον Σέσουλα, έχει και μικρό χώρο για καφέ. Μικρή ποικιλία σε μάντολες, αλλά μου άρεσαν ένα τσικ περισσότερο από εκείνες στη Βοσκοπούλα.

Δοκιμή μέσω πλατφόρμας delivery και δυστυχώς δεν άφησε τις εντυπώσεις που αναμέναμε βάση των φωτογραφιών στο site απ' όπου έγινε η παραγγελία. Παραγγείλαμε μία αλμυρή βάφλα με τυρί κρέμα, σπανάκι, μπέικον, ντομάτα, μοτσαρέλα και scrambled eggs και pancakes με κοτόπουλο και σάλτσα κάρυ, τυρί και πιπεριές. Αν η βάφλα ήταν τραγανή και όχι πανιασμένη και μαλακή θα ήταν ένα καλό πιάτο. Τα pancakes ήταν στεγνά, η sauce κάρυ κακή, το κοτόπουλο ήταν δυο μικρά κομμάτια στην πρώτη και την τελευταία κρέπα (δεν υπήρχε τίποτα στη μέση, παρά μόνο πιπεριές και τυρί). Ίσως να έδινα δεύτερη ευκαιρία για να δοκιμάσω τα french toasts τους, μιας και η πρώτη δεν άφησε και τις καλύτερες των εντυπώσεων.

Επισκεφτήκαμε το κατάστημα μεσημέρι Κυριακής για brunch. Ο εξωτερικός χώρος πολύ όμορφα διακοσμημένος, δροσιά και ηρεμία. Δοκιμάστηκε καγιανάς με μυζήθρα και απάκι και ένα salmon toast. Ο καγιανάς ήταν νόστιμος, αλλά παραψημένος, τα αυγά που ήταν ολόκληρα (βλ. σχετική φωτό) ήταν σωστά ψημένα, το ψωμί απαράδεκτο (δεν ήταν φρέσκο, δεν είχε ψηθεί σωστά (ήταν σαν μια ημι-αποξηραμένη φρυγανιά προχθεσινού ψωμιού). Το sandwich με τον σολωμό ήταν καλύτερο, ελαφρύ και με σωστό φρυγάνισμα ψωμιού. Σέρβις πολύ καλό, ευγενικό και γρήγορο. Στα του COVID-19 μέτρα, αντισηπτικά στο τραπέζι ✓, ατομικά συσκευασμένα μαχαιροπίρουνα ✓, προσωπικό με μάσκα προστασίας ✓, αποστάσεις (μάλλον) ✓.

Γενικά, θετικό είναι το πρόσημο για το συγκεκριμένο κατάστημα, παρά τις αστοχίες στο ένα πιάτο. Σίγουρα θα επιδιώξω να το επισκεφτώ ξανά για απογευματινό early supper ή για κοκτέιλ.

Δοκιμή μέσω delivery app για μεσημεριανό γεύμα με θετικότατες εντυπώσεις.

- Ρεβύθια με πορτοκάλι (πολύ καλά, χυλωμένα, χωρίς πολύ λάδι)
- Γίγαντες (πολύ γευστικοί, σωστά ψημένοι)
- Σαλάτα χωριάτικη ατομική (καλή, ΟΚ μερίδα)
- Ψωμί (χρεώνεται 0,45 και περιλαμβάνει δυο μικρά ατομικά ψωμάκια που ήταν ΟΚ)
- Κοπανιστή (καλή, θα την ήθελα πιο καυτερή)

Και τα δύο μαγειρευτά λαδερά (ρεβύθια και γίγαντες) ήταν εξαιρετικά και γευστικά πάνω από τον μέσο όρο των αντίστοιχων που έχω φάει σε άλλα μαγειρεία αντίστοιχης κουζίνας-μενού.

Στα μείον ότι δεν έβαλαν κουβέρ (μαχαιροπίρουνα και χαρτοπετσέτα). Δεν έχω ακόμα καταλάβει αν έπρεπε να σημειωθεί κάπως στην παραγγελία ή αν αναφερόταν η σχετική πολιτική που έχει το κατάστημα.

Δοκιμή πρώτη, παρθενική στο συγκεκριμένο κατάστημα, στο οποίο όντως ταιριάζει η περιγραφή "σύγχρονο καφενείο". Μικρός κατάλογος, λαϊκό αλλά ευγενικό σέρβις, καφενειακού στησίματος τραπέζια και σίγουρα VfM.

Επιλέχθηκαν:
- πέστροφα Ιωαννίνων καπνιστή (πολύ καλή)
- γαύρος μαρινάτος (πάρα πολύ καλός και δυνατός στο σκόρδο)
- κολοκύθια στη σχάρα με πηχτόγαλο και αμύγδαλο φιλέ (καλή προσπάθεια, ωραίος συνδυασμός, ήθελε παραπάνω ψήσιμο το κολοκύθι)
- μανιτάρια σχάρας με vegan μαγιονέζα (καλά τα μανιτάρια, πολύ καλή η μαγιονέζα)
- μόσχοι ξυδάτοι (πολύ καλοί)
- πατατοσαλάτα με κρίταμα (καλή)
- σπαλομπριζόλα σχάρας (καλή ποσότητα, ήθελε λιγότερο ψήσιμο γιατί βγήκε στεγνή. ΟΚ για 10€, δεν περιμένεις και πολλά.)

Στα του COVID19 μέτρα πρόληψης (τα ξέχασα στα προηγούμενα posts) τα τραπέζια είχαν απόσταση μεταξύ τους, φορούσε μάσκα το προσωπικό, υπήρχε αντισηπτικό στο τραπέζι. Το τραπέζι καθαρίστηκε πριν στρωθεί. Δεν θυμάμαι αν τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν "συσκευασμένα".

Άφησε θετικές εντυπώσεις καθώς ανταποκρίνεται σ'αυτό που είναι, ένα συνοικιακό καφενείο. Καλές τιμές, αξιοπρεπή πιάτα και τίμιες μερίδες, καλό σέρβις. Σίγουρα θα ξαναδοκιμαστεί καθώς ο κατάλογος έχει ενδιαφέρουσες επιλογές για μεζέδες που είχαν τελειώσει όταν πήγαμε.

Δοκιμάστηκε Μάιο 2021. Πρόκειται για υποκατάστημα της αλυσίδας ιχθυοπωλείων "Κανέλος" που δραστηριοποιείται στην πόλη του Ηρακλείου. Λειτουργεί ως ιχθυοπωλείο και ως ψαροταβέρνα. Υπάρχουν 7-8 τραπέζια στο εξωτερικό του καταστήματος. @ πελάτ@ επιλέγει από τις προθήκες ποσότητα και ψήσιμο. Οι τιμές είναι αναλογικά του βάρους (χρεώνεται το βάρος του προϊόντος και ψηστικά). ΟΚ εμπειρία, χωρίς ν'αφήνει κάποια ιδιαίτερη γευστική μνήμη. Δοκιμάστηκε σαρδέλα και καλαμάρι στη σχάρα και μια μερίδα ανάμικτα βραστά λαχανικά. Το πιο ακριβό πιάτο για το είδος και την ποσότητα ήταν τα λαχανικά. Ψωμί αδιάφορο (και αδικαιολόγητα ακριβό στα 1,20€). Ήρθε κερασμένο γλυκό στο τέλος (ένα "ευφάνταστο" μιξ κρέμας, μπισκότου πτι-μπερ και ζελέ (no words)). Υπάρχει προθήκη με 2-3 μαγειρευτά (ψητά ή από κατσαρόλα) με θαλασσινά/ψαρικά.

Δεν θα πήγαινα ξανά επί τούτου. Ίσως αν ήθελα να φάω στα γρήγορα κάτι σε θαλασσινό-ψαρικό.

Δοκιμάστηκε 6-7 φορές απο το Γενάρη του 2019 μέχρι και σήμερα. Η άποψή μου είναι πως πρόκειται για ένα εγχείρημα μοντέρνας κρητικής κουζίνας με πολύ καλή απόδοση και σταθερή ποιότητα στη διάρκεια της διετίας, και μέχρι και την προ-τελευταία φορά, πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής. Για τα παρελθόντα έτη δεν θα σχολιάσω κάτι, με καλύπτουν τα υπάρχοντα σχόλια. Οι εντυπώσεις μου είναι χρονικά κλιμακούμενες ξεκινώντας από "εξαιρετικά" (2019) και καταλήγοντας (στην τελευταία επίσκεψη) στο "πολύ καλά, καλά, αλλά..." (2021). Μεγάλη αύξηση στις τιμές (Μάιος 2021), κάτι που επιβεβαίωσα και μέσα από το αρχείο του tavernoxoros.gr.

Δοκιμάστηκαν:
- Ντάκος με ντομάτα και γαλομυζήθρα από 6,7€ στα 8€ (σ.σ. Άλλαξαν την παρουσίαση και αντί για τρίμμα έρχεται ένα "μπισκότο" ντάκου που καλύπτει το μπωλ και το σπάνε (με προσπάθεια) μπροστά στ@ πελάτ@. Ατυχής η παρουσίαση και γευστικά προτιμούσα το προηγούμενο στήσιμο, καθώς το μπισκότο ντάκου δεν σπάει και δεν πιρουνίζεται εύκολα και δεν υπάρχει και η σωστή αναλογία τυριού/ντάκου/ντομάτας που υπήρχε στην παρουσίαση "à la tarte".)
- Καλιτσούνια στο τηγάνι από 7,5€ στα 8€ (Πολύ καλά, με εξαιρετικό ψήσιμο στο τηγάνι που δεν αφήνει λαδίλα)
- Γιουβέτσι γεμιστά 9€ (Νέο πιάτο, πολύ καλό, αλλά ήθελε λιγότερο λάδι. Μου θύμισε τη γέμιση για ντολμάδες που κάνουμε στην Κρήτη. Ευχάριστη γευστική έκπληξη το τηγανητό κληματόφυλλο.)
- Χοιρινός λαιμός από 12,5 € στα 14€ (Στον προηγούμενο κατάλογο επρόκειτο για χοιρινή καπνιστή πανσέτα ή λαιμό και συνοδευόταν και από πατάτες. Αναλογικά μικρή η τωρινή μερίδα και το ψήσιμο άφησε στεγνό το χοιρινό. Επίσης όχι καλή σχέση ποσότητας-γεύσης-τιμής για το συγκεκριμένο πιάτο.)
- Άρτος από 0,8€ στα 1,20€ (σ.σ. η τιμή είναι κατ'άτομο. Θυμάμαι το ψωμί τους καλύτερο, μπορεί να είναι ιδέα μου. Όπως και να'χει, η αύξηση κατά 0,40€ είναι αδικαιολόγητη κατ' εμέ.)

Κερασμένη ρακί (δυο ποτηράκια και ντομάτα, ελιές στο καλωσόρισμα και ένα μικρό μπουκαλάκι στο τέλος, με τον λογαριασμό) και γλυκό ξεροτήγανο χαρουπιού και παγωτό (εξαιρετικό όσες φορές το έχω φάει).

Στα θετικά (όλες τις φορές) το σέρβις. Συνεπές, ενημερωμένο, ευγενικό προσωπικό. Στα αρνητικά (με βάση την πιο πρόσφατη επίσκεψη) οι απαράδεκτες και μη φιλικές -έως και βασανιστικές για τις ανθρώπινες πυγές- σιδερένιες τετράγωγες καρέκλες στα εξωτερικά τραπέζια, και η αύξηση στις τιμές. Σαφώς θα το επιλέξω ξανά, αλλά μάλλον λιγότερο συχνά απ'ό,τι παλαιότερα καθώς δεν νομίζω πως αξίζει πια από πλευράς τιμών-γεύσης-ποσότητας.

Μετά από σχεδόν 1 1/2 χρόνο επιλέχθηκε ξανά, μεσημέρι Σαββάτου για take-away. Δοκιμάστηκαν γαλέος με μουστάρδα και θυμάρι, burger θαλασσινών και γεμιστά με κιμά χταποδιού. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα πως ήταν καλά, με τα γεμιστά να είναι το καλύτερο πιάτο γευστικά και το πιο vfm (επειδή ήταν η τελευταία μερίδα αντί για 2 τεμάχια μας έβαλαν το ένα ακόμα που περίσσευε). Το burger θαλασσινών καλό, αλλά θέλει οπωσδήποτε αλλαγή στο ψωμάκι που παραείναι γλυκό και αρκετά dense (σε σημείο να μην μπορεί να γλιστρήσει χωρίς τη σως). Το πιο αδιάφορο ήταν το πιάτο με τον γαλέο, που σίγουρα ήθελε λιγότερο ψήσιμο (ήταν αρκετά στεγνός). Μαζί ήρθε κι ένα περίεργο γλυκό, αδιάφορο, αλλά ΟΚ, η κίνηση μετράει (το περίεργο είναι ότι πρόσφατα το είδα πάλι σε μαγαζί με θαλασσινά (ένα μιξ ζελέ-κρέμας-μπισκότου (wtf)). Θα ξαναέτρωγα από το κατάστημα αν ήθελα θαλασσινά, αλλά μάλλον μόνο μέσω προσφοράς-κουπονιού.

Επίσκεψη το δεύτερο Σάββατο μετά την "άρση του lockdown" και δεν έπεφτε καρφίτσα. Στις 9 είχε αναμονή τουλάχιστον μιας 10ριάς ατόμων. Είχε προηγηθεί κράτηση για τραπέζι 6 ατόμων, οπότε εμείς δεν ταλαιπωρηθήκαμε ως προς την εξυπηρέτηση.

Ας ξεκινήσω από το γεγονός πως μόνο η μισή παρέα εν τέλει έφαγε, εγώ μόνο ήπια. Οπότε, προσωπική άποψη θα εκφράσω για τα κοκτέιλ. Ωστόσο, ακολουθεί και μια γενική τοποθέτηση για το νέο "ύφος" του μαγαζιού και τα πιάτα που ήρθαν στο τραπέζι.

Από τα δύο κοκτέιλ που δοκιμάστηκαν και τα δύο ήταν αποτυχία. Και τα δύο ήρθαν χλιαρά, ενώ το daquiri δεν θύμιζε ούτε σε εμφάνιση το κοκτέιλ αυτό (ήρθε σε ποτήρι του λικέρ-απεριτίφ) ούτε σε γεύση. Δυστυχώς, δεν άξιζε κανένα από τα δύο.

Στα του COVID19 μέτρα, θα πω πως η απόσταση μεταξύ τραπεζιών τηρείται και δεν τηρείται (στο δικό μας το τραπέζι δεν "γειτονεύαμε" παρά μόνο η μια κεφαλή του τραπεζιού με ένα τραπέζι πίσω. Ωστόσο, επουδενί δεν ήταν στριμωχτά ή τραγικά κοντά τα τραπέζια/καθίσματα. Μάσκες προσωπικού ✓, αντισηπτικά ✓, πληρωμή με POS ✓.

Τώρα, ως προς το φαγητό και το στήσιμο του μαγαζιού. Το μαγαζί προσπαθεί ν'αναβαθμιστεί και το κάνει με μια στροφή στην παρουσίαση και το σέρβις σε κάτι πιο -ας το πούμε- "upscale modern dining". Στα θετικά η επάρκεια προσωπικού και η εξυπηρέτηση. Στ'αρνητικά οι αυξημένες τιμές και η υπερβολή στις περιγραφές των πιάτων που δεν αποτυπώνονται στις γεύσεις (σύμφωνα με τα σχόλια των συνδαιτυμόνων), τα ογκώδη σκεύη (για μια σαλάτα, για την πιατέλα ορεκτικών και για διάφορα από τα γλυκά επιλέγχθηκε ένα μεγάλο "ξύλινο" βαθύ πιάτο που καταλάμβανε το μισό τραπέζι) και η επιτηδευμένη ατμόσφαιρα.

Δύσκολα θα το επιλέξω ξανά. Ίσως από Σεπτέμβρη που θα έχουν κάπως καταλαγιάσει τα πράγματα, κι αυτό γιατί έχει έναν ωραίο εξωτερικό χώρο (αυλή) και ενδιαφέρουσα λίστα κοκτέιλ.

Παρθενική πρώτη μετά την "άρση του lockdown", ένα βραδάκι Πέμπτης, για ένα κρασί και ελαφρύ τσίμπημα. Στα πολύ θετικά ότι η ποιότητα-γεύση των δυο πιάτων που φάγαμε ήταν όπως και πριν. Μπριζολάκια χοιρινά με εξαιρετικό ψήσιμο, σαλάτα με απάκι ΟΚ. Με δυο ποτήρια κρασί, κουβέρ (πολύ νόστιμο και ζεστό ψωμί), και κερασμένο γλυκάκι (μια πανακότα ολίγον μιεχ...) βγήκε κάτω από 20 ευρώ. Στα του COVID19 μέτρα, αντισηπτικά στο τραπέζι ✓, μάσκες στο προσωπικό ✓, αποστάσεις μάλλον ✓ (δεν έβγαλα και μεζούρα). Πληρωμή με POS και απόδειξη κανονικά (εξαρχής), ευγενικό σέρβις.

Χθεσινοβραδινή παραγγελία οπότε και δοκιμάστηκαν:

-1 πίτσα γίγας με προσούτο (50 cm), πολύ καλή λεπτή ζύμη, τύπου ιταλική, ποιοτικά υλικά.
-1 πίτσα γλυκιά με μπισκότο, σοκολάτα, μπανάνα, αξιοπρεπής. Το μόνο που με χάλασε ήταν η έκταση που καταλάμβανε η ζύμη σε αναλογία με τα υλικά (πολύ "ψωμί" στην άκρη).

Για τα παραπάνω δώσαμε 13 ευρώ (προσφορά μέσω πλατφόρμας 1 γίγας και μια γλυκιά "δώρο") και τα άξιζαν. Η ζύμη λεπτή, τύπου ιταλική, ψήνεται σε ξυλόφουρνο και έχει ένα crispiness που προσωπικά, μου αρέσει πολύ. Η γλυκιά, με λίγη ρικότα και μια διαφορετική πραλίνα θα απογειωνόταν. Αν είστε της πιο ιταλικής σχολής στα της πίτσας, νομίζω πως είναι μια αξιοπρεπής επιλογή και VfM.

Σίγουρα θα γίνει επαναληπτική παραγγελία αφού η πρώτη δοκιμή άφησε θετικές εντυπώσεις.

Δοκιμάστηκε (επιτέλους!) την προηγούμενη εβδομάδα. Επιλέχθηκε ένα pulled pork με vinaigrette. Θα πω πως γενικά, ΟΚ, αλλά νομίζω πως η ποσότητα του τυριού υπερκάλυπτε όλες τις γεύσεις, με αποτέλεσμα στον ουρανίσκο να μένει η γεύση της vinaigrette και της παρμεζάνας. Για το κρέας δεν μπορώ να έχω ολοκληρωμένη άποψη γιατί καταναλώθηκε σχεδόν κρύο (ένεκα take-away), αλλά δυστυχώς, δεν θύμιζε pulled pork. Το μεγάλο ντεφώ για'μένα είναι το ψωμάκι. Και τι εννοώ. Οι salentines-τις οποίες υπεραγαπώ- αν δεν καταναλωθούν άμεσα (αλλά τυλιχτούν και κατά συνέπεια "νοτίσουν") δεν τρώγονται. Θα ξαναδοκιμάσω όμως, για να μην αδικήσω το όλο εγχείρημα.

Επιπλέον της salentina'ς δοκιμάστηκαν λαζάνια bolognese (κέρασμα) τα οποία ήταν ΑΨΟΓΑ! Αν κατάλαβα καλά, δεν είναι στο σταθερό μενού, αλλά τα ψήνουν κατά το δοκούν. Θα τα ξαναέτρωγα ξανά και ξανά. Επίσης, κεράστηκε ένα μικρό κομμάτι με κρέμα σοκολάτας και ρικότα, πολύ δυνατό! Για τα δύο αυτά άξιζε η αναμονή (είχε μια παρέα τριών ατόμων πριν από εμένα και τις salentines γεμίζει ένα άτομο).

All in all, θα έδινα ξανά ευκαιρία -ιδανικά για on the spot salentina-.

Δοκιμάστηκαν pancakes "apple cloud" ένα βράδυ του Γενάρη, με μια σχετική υπογλυκαιμία. Μου άφησε ανάμικτες εντυπώσεις. Μου άρεσε το ζυμάρι των pancakes και γενικά, το σύνολο ήταν ΟΚ (για εμένα που δεν μου αρέσουν τα πολύ γλυκά και μπουχτιστικά). Αλλά, αν η κρέμα patisserie ήταν καλύτερη (κι όχι μια "αραιωμένη" εκδοχή της) και το μήλο αντί για φρέσκο σε φέτες ήταν λίγο μαγειρεμένο (εν είδει μαρμελάδας), θα ήταν μια πολύ καλή πρόταση-αντίβαρο στους πακτωλούς pancakes με πραλίνα, σοκολάτα κλπ.

Ιανουάριος 2021 για μεσημεριανό delivery, δοκιμάστηκαν λαζάνια με σπανάκι και μανιτάρια και ένα sandwich "Πονηρός Γίγαντας". Τα λαζάνια ΟΚ, και χωρίς πολύ μπεσαμέλ που να μπουκώνει. Το sandwich όντως είχε ένα καλό μπιφτέκι (300 γρ.), υπερβολική sauce (σε σημείο που πριν καν αγγιχτεί ήταν ήδη ξεχειλισμένο) αλλά δεν άξιζε στο σύνολο τα 8 ευρώ (ήρθε ουσιαστικά ένα burger χωρίς καν κάποιο side). Σε αντίθεση, τα λαζάνια στα 4 ευρώ ήταν VfM.

Αχ, είπα κι εγώ να φάω sushi μετά από πάρα πολύ καιρό. Το απεύφευγα, ειδικά σε delivery, γιατί στην Ελλάδα δεν έχει τύχει να φάω ποτέ ποιοτικό sushi σε delivery. Λόγω ώρας και εκτίμησης χρόνου παραδοσης της παραγγελίας επιλέχθηκε το συγκεκριμένο κατάστημα. Δοκιμάστηκε ένα maki combo με 12 κομμάτια (τόνο, σολωμό, μάνγκο, αβοκάντο). Nothing to comment there. Μέτριο ποιοτικά και φλατ γευστικά. Για την λιγούρα δοκιμάστηκε κι ένα combo από ορεκτικά (spring rolls, won-tons και samosas με κάρυ). Από αυτά το καλύτερο ήταν οι samosas, το χειρότερο τα spring rolls (με μια ελαφρά πικράδα από τα λαχανικά και το τηγάνι) και το αδιάφορο τo won ton (με philadelphia), το οποίο έβγαζε την περισσότερη τηγανίλα.

Δεν νομίζω να ξαναδοκίμαζα. Τουλάχιστον, όχι sushi.

Σημερινή επίσκεψη για κάτι γλυκό, αλλά ελαφρύ. Δοκιμάστηκε cheesecake φούρνου (πολύ καλύτερη έκδοση από εκείνη του Δεκέμβρη), φρεσκότατο, με καλύτερη αναλογία μεταξύ κρέμας τυριού, τάρτας και γλυκού βύσσινου (που είναι πολύ καλό το άτιμο). Η βάση του δεν ήταν τόσο σκληρή (καλό εν προκειμένω, βάση του πάχους του ζυμαριού). Τιμήθηκε επίσης, η μηλόπιτα, την οποία είχα καιρό να φάω και ήταν εξαιρετική (αν σας αρέσουν οι πιο rustic τύπου τάρτες, με το μήλο σε κομμάτια που κρατάνε λίγο στο δόντι). Το μειονέκτημά της θεωρώ η βάση, που θέλει ή λιγότερο ψήσιμο (για να μην σκληραίνει τόσο πολύ) ή λιγότερο ζυμάρι (για να είναι πιο λεπτή και να κόβεται εύκολα). Τέλος, (για να πω και κάτι "αρνητικό) "ατόπημα" ότι είχαν (μάλλον) αχνιστεί ζεστές και η ζάχαρη είχε κρυσταλλώσει. Βέβαια δεν με σταμάτησε λεπτό από την κατανάλωση της.

Επιβεβαιώνω το σχόλιο από @Γιατράνκα, που μου θύμισε τον εξαιρετικό καφέ που ήπια φέτος το καλοκαίρι. A bit on the pricey side, αλλά αξίζει σίγουρα απέναντι στα νεροπλύματα και τα καμμένα χαρμάνια που συχνά σερβίρουν (ειδικά για decaf).

Δοκιμάστηκαν burgers (manitu, cheeseburger, mucca), Ιανουάριο 2021 μέσω delivery. Μεγάλα σε μέγεθος (το ψωμάκι κυρίως, το οποίο ήταν ένα υβρίδιο brioche και λευκού flaky ψωμιού), τα οποία δυστυχώς, είναι μέτρια σε γεύση. Θα ξεκινήσω από το μπιφτέκι, το οποίο δεν είναι καθόλου του γούστου μου (φλατ, κρεατένιο, λαστιχωτό, γενικά, έμοιαζε με προκάτ σε γεύση/όψη). Η αναλογία με τις sauces δεν είναι καλή, σε σημείο που δεν καταλαβαίνεις τι τρως λόγω υπερ-ποσοτήτων. Η αποκάλυψη ήταν οι πατάτες, οι οποίες ήταν προκάτ, αλλά ζεστές και τραγανές (πράγμα που δεν απαντάται συχνά σε delivery πατάτας τηγανιτής).

Δύσκολα θα ξαναδοκίμαζα από το συγκεκριμένο κατάστημα. Το θεωρώ όμως μια "τίμια" προσπάθεια για την τιμή του.

Δοκιμή του δημοφιλούς τσουρεκιού τον Δεκέμβρη του 2020 και, για άλλη μια φορά, θετικές οι εντυπώσεις. Όντως, βγαίνει γύρω στα 7€ αλλά αξίζει κάθε του γραμμάριο και ευρώ. Πολύ νόστιμο τσουρέκι και εξαιρετικά πετυχημένη η επιλογή και η αναλογία της γέμισης. Το έτρωγες ευχάριστα και μετά από 3-4 μέρες από την αγορά του, χωρίς να έχει "πετσώσει". Βρήκα μόνο ένα αρνητικό το οποίο θα τους το μεταφέρω σε επόμενη επίσκεψη. Τα καραμελωμένα ξηροκάρπια ήταν ατάκτως ερριμμένα και σχηματισμένα σε μορφή "ανώμαλου/βραχακίου", δηλαδή καταλάμβαναν έναν όγκο. Η κατανάλωσή τους δεν ήταν ευχάριστη για τον ουρανίσκο αφού τον "έγδερνε" αρκετά. Θυμάμαι πως παλαιότερα ήταν πολύ πιο ομοιόμορφα και όχι τόσο συμπαγώς τοποθετημένοι οι ξηροί καρποί. Θα ξαναδοκιμαστεί μετά από κανένα μήνα, για να έχουμε ξεφορτωθεί το βάρος των καταναλωθέντων της περιόδου των γιορτών.

Καλή Χρονιά και Καλή Απελευθέρωση! Μακάρι, βγαίνοντας από τα σπίτια μας, να συναντήσουμε και πάλι στην θέση τους τα μέρη που αγαπήσαμε (ή και όχι) και κυρίως τους ανθρώπους μέσα και πίσω απ'αυτά.

Νομίζω πως ξεκάθαρη εικόνα για την ζημιά που έχει (και θα) προκαλέσει η πανδημία θα είναι πιο έκδηλη από το φθινόπωρο του 2021 κι έπειτα. Κι αυτό γιατί ο τομέας της HORECA θα "μπορέσει" να "λειτουργήσει" ουσιωδώς από το Πάσχα κι έπειτα και κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Οπότε, αφότου κατακάτσει η -όποια- κίνηση λόγω -όποιου- τουρισμού, θα φανεί τι θα μπορέσει να κινηθεί και να εξακολουθήσει να λειτουργεί σε "κανονικές" συνθήκες.

Δύο επισκέψεις μέσα στο διάστημα Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2020 κατά το οποίο δοκιμάστηκαν (ξανά) τυλιχτά, μελομακάρονα (πρώτη φορά), cheesecake φούρνου (πρώτη φορά) και βασιλόπιτα (πρώτη φορά).
-Από τα τυλιχτά πολύ αξιοπρεπές το πουράκι, λιγότερο καλό η lila pause.
-Τα μελομακάρονα (σε απλή και με επικάλυψη σοκολάτας) δεν ήταν καλά ή για να είμαι πιο σωστή δεν ήταν του γούστου μου. Παραήταν μαλακά, παραήταν μελωμένα και παραήταν χωρίς κάποια διακριτή γεύση. Μεταξύ των δύο επιλογών που δοκιμάσαμε τα απλά ήταν καλύτερα εκείνων με την επικάλυψη σοκολάτας.
-Το cheesecake φούρνου ήταν μια ευχάριστη ανακάλυψη, καθώς έμοιαζε πιο πολύ σαν τάρτα (με μπισκοτένια βάση), είχε μια ελαφριά, φρέσκια κρέμα και ένα πολύ καλό γλυκό βύσσινο. Αν όταν ακούτε/διαβάζετε cheesecake φούρνου πηγαίνει το μυαλό σας στην Nεοϋορκέζικη εκδοχή, this is not the case. Όμως, στην τελική ήταν ένα καλό, φρέσκο, ελαφρύ γλυκό που θα ξαναέτρωγα ευχαρίστως.
- Η βασιλόπιτα, η κιόλας πήγε για "δώρο", ήταν η αποκάλυψη. Κι αυτό γιατί είχα πολύ χαμηλές προσδοκίες από το συνοικιακό αυτό ζαχαροπλαστείο έχοντας επιλέξει τις προηγούμενες χρονιές βασιλόπιτες από Ble, Loryan, Farina Casa. Και το Zucchero κέρασε απλόχερα σκόνη στα παραπάνω. Επιλέξαμε μια βασιλόπιτα τσουρέκι με γέμιση και επικάλυψη σοκολάτας. Το τσουρέκι του ήταν πολύ φρέσκο και πολύ νόστιμο. Η επικάλυψη και η γέμιση σοκολάτας ήταν πολύ καλές και αρκετά ισορροπημένες σε ποσότητα ώστε να μην καλύπτουν το τσουρέκι. Δεν έμεινε ψίχουλο φέτος, ακόμα κι από'μένα που δεν είμαι φαν της βασιλόπιτας-τσουρέκι (και φέτος κατάλαβα τον λόγο, γιατί δεν είχα φάει καλό και φρέσκο τσουρέκι σε βασιλόπιτα από ζαχαροπλαστείο). Σε σχέση με τις προηγούμενες επιλογές μας σε βασιλόπιτες, οπότε παραγγέλναμε βασιλόπιτα τσουρέκι με σχέδια ζαχαρόπαστας ή με τις σοκολατένιες συνθέσεις του Ble, η φετινή αποδείχθηκε μεγάλο VfM και κυρίως πολύ καλή γευστικά.Να τονίσω δε ότι δεν παραγγείλαμε, όπως συνήθως, την βασιλόπιτα, αλλά πήραμε από τις έτοιμες που είχε εκεί. Το μόνο "μειονέκτημα", που δεν θεωρώ πως είναι σοβαρό, είναι η εξωτερική εμφάνιση, με την έννοια ότι δεν ήταν κάτι ενδιαφέρον από διακοσμητικής/αισθητικής πλευράς. Έχοντας όμως δώσει ένα σκασμό λεφτά (ειδικά πέρυσι στο Ble) για βασιλόπιτα με πανέμορφο διάκοσμο, αλλά μπαγιάτικο τσουρέκι, θα πω "ποτέ ξανά" και θα μπουκώσω δυό κομμάτια από την βασιλόπιτα-τσουρέκι του Zucchero.

Χθεσινοβραδινή δοκιμή (με delivery από το μεταφερθέν κατάστημα στην Τσόπελα) για δύο πίτσες 33 cm στα 7,99€ έκαστη, με τα υλικά της επιλογής μας. Η πίτσα ήταν όπως την θυμόμουν από την φορά που είχα φάει από το κατάστημα της Γούναρη. Ζυμάρι λεπτό, ελαφρώς μαλακό, χωρίς λαδίλες, σάλτσα πολύ ελαφριά, καλά υλικά. Στο σύνολο, αξιοπρεπής πίτσα, χωρίς όμως κάποια γευστική έκρηξη. Αν είστε λάτρης/ις της ιταλικής πίτσας και δη, της ναπολιτάνικης εκδοχής, όπως εγώ, εδώ δεν θα βρείτε αυτήν την εκδοχή, αλλά μια πιο ελληνική (χωρίς ωστόσο να είναι ψωμένια ή λαδένια η ζύμη της). Παρά ταύτα, θα ξαναεπέλεγα το κατάστημα ως την "to go" επιλογή μου όταν θέλω να φάω κάτι ελαφρύ σε pizza, με ποιοτικά υλικά και χωρίς στομαχικές παρενέργειες.

First-time experience με το συγκεκριμένο κατάστημα. Δοκιμάστηκε delivery με κοντοσούβλι κοτόπουλο σε δυο εκδοχές (σε αράβικη ("κουμπαράβικη") και σε club sandwich). Γευστικό το κοντοσούβλι, αρκετά νόστιμο και χορταστικό αλλά όχι τόσο ζουμερό όσο θα το ήθελα. Αξιοπρεπή τα sandwhich του. Οι πατάτες χεράτες, καλές (αλλά κλασικά μαλακές λόγω delivery). Θα ξαναδοκίμαζα ευχαρίστως.

Αγαπημένη Ζάχαρη, που είναι ο καιρός σου...για τα μελομακάρονα. Τι σου έχει συμβεί; Σημερινή επίσκεψη για ένα από τα τοπ μελομακάρονα της πόλης με άφησε με ανάμεικτα συναισθήματα. Κλασικές μπουκίτσες μελομακάρονα, σωστά μελωμένες και χωρίς τους τόνους σιμιγδαλιού για να "ρουφάνε" σιρόπι (κλασικό κόλπο ζαχαροπλαστείων για να "κλέβουν" στο ζύγι). ΑΛΛΑ, υπερβολικά πολύ μέλι στην συσκευασία, σε σημείο που πια καλύπτει το ίδιο το μελομακάρονο. Κορυφαίο ποιοτικά το μέλι τους, δεν λέω, αλλά κάπου μια ρέγουλα...Χωρίς υπερβολή 1 εκατοστό περίπου είναι το μέλι που έχει κάτσει στον πάτο της συσκευασίας. Ένα κουτάκι με 15 μελομακαρονάκια 6 ευρώ. I think it gets on the pricey side.

Δοκιμή 2 pulled pork sandwiches (1 "on fire" κι 1 "south") απόγευμα Κυριακής που μας πέρασε. Δεν είχα ξαναφάει από το μαγαζί, οπότε η δοκιμή αυτή ήταν και η παρθενική. Ευτυχώς δεν ήταν η παρθενική μου για την κατανάλωση pulled pork, άρα θεωρώ μπορώ να έχω "αντικειμενική" άποψη περί του θέματος. Δοκίμασα το κρέας που δεν είχε καλυφθεί από σως, ώστε να έχω εικόνα για την ποιότητά και την υφή του. Δυστυχώς, απογοήτευσε. Ήταν στεγνό και πιο πολύ παρέπεμπε σε χοιρινό σούβλας, παρά σε pulled pork. Με την sauce κατέβαινε μια χαρά, αλλά φαντάζομαι δεν θα είχα την ίδια άποψη αν ήταν να το καταναλώσω σκέτο. Η sauce με τα jalapenos ήταν του καψίματος του γούστου μου, αλλά δεν άφηνε να καταλάβεις καμιά άλλη γεύση. Η δε south, καλύτερη, αλλά παραήταν γλυκιά. Νομίζω πως στην Ελλάδα η νεόκοπη μόδα του "pulled pork" δεν έχει ακόμα φορμαριστεί με τρόπο που να μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς ένα τέτοιο έδεσμα και να θεωρηθεί αντάξιο της γευστικής "φήμης" που το χαρακτηρίζει. Γι'αυτό, αν και προσπάθειες όπως αυτή της Juicy Lucy είναι ενδιαφέρουσες, καταλήγουν μάλλον ατυχήσασες. Οι πατάτες κλασικές προκάτ (όχι τόσο "ιδρωμένες", ήταν ΟΚ για side, ωστόσο παραμένουν αδιάφορες για τα γούστα μου, οπότε δεν θα τις ξαναπροτιμούσα).

Στα θετικά το brioche που είναι από τα καλύτερα για αμερικάνικης κουζίνας junk food. Για τα 10 ευρώ που πληρώσαμε (προσφορά μέσω e-food με 2 sandwiches, ένα αναψυκτικό και μία μερίδα πατάτες) ήταν VfM. Θα ξαναδοκίμαζα από το κατάστημα, αλλά την επόμενη φορά burger, για να δω αν κάθεται καλά με το δυνατό brioche.

Σημερινή παραγγελία από το "Καρτέλ των Γεύσεων" (μέσω e-food).

Η παραγγελία ήρθε σε χάρτινες συσκευασίες (που έχει τα καλά και τα κακά του) και τα sides σε πλαστικά μικρά μπολάκια.

Δοκιμάστηκαν:
- "Ψωμάκι του γείτονα" (ζυμωτό ψωμί με λάδι και ρίγανη στην σχάρα- κάποιες φέτες ήταν λεπτοκομμένες και άρπαξαν παραπάνω- ΟΚ)
- "Σκληρός κ..." (η περιγραφή έλεγε: τζατζίκι με αγγουράκι, πατατάκια ντομάτας, τηγανητή κάππαρη & βιολογικό τριαντάφυλλο Καστοριάς. Το πιάτο που ήρθε δεν είχε πατατάτακια ντομάτας και τηγανιτή κάππαρη. Είχε καρύδι, τριαντάφυλλο και φλύδες αγγουριού. Το τζατζίκι πολύ καλό, ταίριαζε το καρύδι. Το τριαντάφυλλο -εκτός από την διακοσμητική του χρησιμότητα- δυστυχώς δεν είχε λόγο ύπαρξης, αφού το υπερκάλυπτε το ίδιο το τζατζίκι. Τέτοια λεπτή γεύση δεν μπορεί επουδενί να αναδειχθεί όταν έχεις ένα βαρύ γευστικά και αρωματικά συστατικό όπως το σκόρδο).
- "Τι είχαμε, τι χάσαμε" (η περιγραφή έλεγε: "3 Τεμάχια μπριζολάκια χοιρινά λαιμού με σάλτσα δαμάσκηνο, κολοκυθόψωμο, κρεμμύδι ξερό, ζωμό λαχανικών & κρέμα γλυκοπατάτας, πατάτες τηγανητές". Η μερίδα κρέατος (που ήταν 4 κομμάτια) ήταν χορταστική. Η σάλτσα δαμάσκηνο παρέπεμπε σε BBQ sauce και ήταν overpowering, σε σημείο που με ενόχλησε η τόση γλυκάδα και δεν καταλάβαινα την γεύση του κρέατος. Το κολοκυθόψωμο δεν ήρθε (δεν κατάλαβα αν ήταν μέρος της σάλτσας- που και να ήταν, το είχε καταπιεί η sauce.) Η κρέμα γλυκοπατάτας ήρθε ως side σε μικρό μπωλάκι. Ήταν καλή, αλλά κρύα. Θα ταίριαζε στο πιάτο αν ερχόταν ζεστή, αλλά έτσι όπως ήρθε ήταν μόνο για δοκιμή ως αλοιφή στο ψωμί. Πατάτες τηγανιτές καλές, χεράτες, με λίγο τσιμπημένες στο αλάτι).
-"Παντρέψου και σύντομα" (η περιγραφή έλεγε 3 Τεμάχια μπιφτέκια μοσχαρίσια με πλιγούρι, μπουκιές κολοκυθόψωμου & πιτάκι σίτου, πατάτες τηγανητές). Το μπιφτέκι ήταν ΟΚ για τον συνδαιτημόνα (σε'μένα δεν μου άρεσε καθόλου η δομή του (ήταν πολύ κρεατένιο προς την λαστιχωτή του έκφανση)). Δεν υπήρχαν οι μπουκιές κολοκυθόψωμου (εκτός κι αν η περιγραφή αφορούσε στο μείγμα του κιμά). Πατάτες τηγανιτές βλ.παραπάνω σχόλιο.

Εκτός των παραπάνω ήρθε μια σαλάτα (αδιάφορη, ΟΚ γευστικά), την οποία δεν παραγγείλαμε. Περιελάμβανε ένα σουβλάκι ψητών λαχανικών. Επίσης, ήρθαν δυο μικρά μπολάκια με μια τύπου κρύα σαλάτα οσπρίων με μαυρομάτικα φασόλια και διάφορα αρωματικά (ΟΚ). Θα ήταν καλή συνοδεία σ'ένα τσίπουρο, ως μεζές. Στα πιάτα που πήραμε- και κυρίως στα μπριζολάκια- δεν ταίριαζε γευστικά.

Εν κατακλείδι, από πλευράς ποιότητας τα πιάτα που ήρθαν ήταν καλά και μάλιστα, το αποτέλεσμα ήταν κοντά σε dine-in γεύσεις, θα τα έτρωγα δηλαδή σε μεζεδοπωλείο/νεο-ταβέρνα. Από πλευράς κόστους θεωρώ πως ήταν VFM καθώς για τα παραπάνω δώσαμε 18 ευρώ και κάτι (τα οποίο προέκυψαν από την έκπτωση -15% στις τιμές καταλόγου, προσφορά που τρέχει για την περίοδο της καραντίνας). Το μόνο που με χάλασε -όχι όμως σε βαθμό που να το καταδικάσω σαν μαγαζί- είναι η ασυνέπεια μεταξύ περιγραφής του πιάτου και εκτέλεσης/τελικής παρουσίασης του. Η υπερβολή σε περιγραφές και η απαρρίθμηση συστατικών/προϊόντων δεν συμβάλλει αυτοδικαίως στην γευστική εξύψωση ενός πιάτου. Αντιθέτως, η καλλιέργεια υψηλών γευστικών προσδοκιών ακολουθούμενη από ασυνέπεια, αφαιρεί πόντους από το μαγαζί και την όλη προσπάθεια που γίνεται, ειδικά όταν χρησιμοποιούνται καλές πρώτες ύλες και προϊόντα ΓΟΠ & ΠΟΠ.

Θα έδινα ξανά ευκαιρία στο μαγαζί γιατί είναι καινούργιο και γιατί ποιοτικά και ποσοτικά ήταν μια ΟΚ εμπειρία.

Χθεσινή παραγγελία ένεκα ανάγκης. Δοκιμάστηκε κότσι με πατάτες φούρνου και αρακάς. Ικανοποιητικές μερίδες, αξιοπρεπείς γευστικά, γρήγορο delivery. Το κότσι καλό, αλλά με αρκετό λίπος-φύρα. Αρακάς γευστικός και ευτυχώς όχι πολύ βαρύς από πλευράς λαδίλας. Πατάτες φούρνου καλές, αλλά ήρθαν ελαφρώς κρύες. Ψωμί (σχεδόν μισή φρατζόλα) καλό. Γενικά, ΟΚ οι εντυπώσεις.

Στην Covid19 εποχή ξεκίνησε να προσφέρει δυνατότητα για take-away μόνο.

Τελευταία φορά έφαγα πριν τρία χρόνια, οπότε δεν έχω πρόσφατη γνώμη. Ωστόσο, θυμάμαι με θετικό πρόσημο το μπιφτέκι του.

Κι εδώ, όπως στο αδελφό "Χαρούπι", ανακοίνωσαν δυνατότητα take away και delivery μέσω Wolt και Efood. Βέβαια, εδώ φαίνεται πως αλλάζει το ύφος του προσφερόμενου μενού σε σχέση με εκείνο που υπήρχε για dine-in (αν κατάλαβα καλά από το ποστ με το hot-dog like με λουκάνικο τζουμαγιάς, οδεύει ολίγον προς εκλεπτυσμένο street/fast food γεύσεις).

https://www.facebook.com/dekatrapezia/posts/218076879715659

Ανακοίνωσαν δυνατότητα take away και delivery μέσω Wolt και Efood. Αναφέρει χαρακτηριστικά -25% από τις τιμές για dine in.

https://www.facebook.com/xaroupi.gr/posts/2031435213822774

Δοκιμάστηκε χωριάτικο καρβελάκι και δεν ενθουσίασε καθόλου. Δεν ξέρω μήπως είναι συνταγή από κάποιο συγκεκριμένο χωριό, αλλά οποίο και'ναι, σίγουρα δεν θα πήγαινα για το ψωμί του. Θυμίζει μια μίξη χωριάτικου στην κόρα και ψωμί φόρμας στην ψίχα. Δεν θα το ξαναεπέλεγα πάντως, μόνο αν δεν είχε κάτι άλλο κι ήθελα ψωμί.

Ενημερωτικά, προσφέρει περίπου 5-6 είδη ψωμιού, μαργαρίτα, ψωμί φόρμας, χωριάτικο, ολικής κ.α, συσκευασμένα αλλείματα ("βούτυρα" καρπών, μαρμελάδες, ταχίνι κ.α, από διάφορες ελληνικές εταιρείες), συσκευασμένο τσουρέκι Tsougari, προϊόντα από τις Γουμένισσες, γάλα, γιαούρτι, χυμούς, καφέδες και ροφήματα. Έχει επίσης μια προθήκη με σφολιάτες. Είδα και δύο δίσκους με μελομακάρονα και κουραμπιέδες (early Christmas season φέτος) στα 10€ το κιλό.

Σέρβις φιλικό, γρήγορο και με μάσκες προστασίας σωστά φορεμένες. Αντισηπτικό στο ταμείο, δυνατότητα πληρωμής ανέπαφα.

Θα το ξαναδοκιμάσω σίγουρα στα αρτοποιήματα και στον καφέ για να έχω ολοκληρωμένη άποψη.

Αχ, δεν την ήξερα την λεπτομέρεια περί γεωγραφικής κάλυψης στην τροφοδιανομή τους... Και κρίμα γιατί, κρίνοντας από τα τελευταία σχόλια, θα ήθελα να τα δοκιμάσω.

Δοκιμάστηκε σήμερα το burger με BBQ sauce. Αν και πιο σύνθετο σε υλικά, δεν υπερτερεί του cheeseburger. Το μεγάλο μειονέκτημά του η BBQ sauce, η οποία νομίζω παραήταν γλυκιά (τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα) και βασικά, υπερκάλυπτε τις γεύσεις. Νομίζω πως θα πρέπει να δοκιμάσουν να δουλέψουν μια άλλη σως, πιο ήπια, για να μην καπελώνει το πολύ καλό μπιφτέκι. Επίσης, αυτήν τη φορά το bun ήταν λίγο περισσότερο προς λευκό ψωμί παρά brioche. Δεν ήταν κακό, αλλά το ψωμάκι της πρώτης φοράς που είχα φάει ήταν μακράν πιο ταιριαστό.

Σε αυτό που θέλω να σταθώ -σε σημείο που με έχει ενθουσιάσει- είναι οι πατάτες. Μπορεί και να είναι η πρώτη φορά που παίρνω delivery και οι πατάτες είναι τόσο τραγανές και νόστιμες ωσάν να βγήκαν μόλις από το τηγάνι. Πραγματικά, ήταν mind-blowing η φάση. Και αν και δεν παραγγέλνω, αλλά και τρώω, σχεδόν ποτέ πατάτες από delivery γιατί έρχονται χάλια, ιδρωμένες και σχεδόν ιεροτελεστικά ή αλμυρές ή ανάλατες (ποτέ σωστά αλατισμένες), δεν έμεινε ούτε μία σήμερα.

Γενικά, όπως και τις προηγούμενες φορές, θετικές οι εντυπώσεις κυρίως λόγω της σταθερής ποιότητας και την καλής σχέσης αξίας-ποιότητας-ποσότητας.

Έβαλε delivery μέσω WOLT (καλύπτει ακτίνα 5 χλμ) και αν είστε κοντά τηλ στο 2310-510355 και το φέρνουν σε'σας.

Περισσότερα: https://www.facebook.com/bougatsabantis/posts/3445420742217407

Κατόπιν της ανακοίνωσης των νέων μέτρων για κλείσιμο της εστίασης, ξεπήδησαν δυο online καταστήματα με menu για delivery μόνο, με έδρα το κατάστημα της Έργον στην Παύλου Μελά.

Για Burgers: https://terry-co.online.getfood.gr/el (το μενού επιμελήθηκε ο Λευτέρης Αθανασόπουλος)
Για Pizza: https://panos-sourdough-pizza.online.getfood.gr/el (το μενού επιμελήθηκε ο Πάνος Ξάνθης).

Καλησπέρα (δυστυχώς) και πάλι, στο συγκεκριμένο θέμα. Το αλλαλούμ που επικράτησε σε Θεσσαλονίκη και Σέρρες σχετικά με το take away οφειλόταν κυρίως στην καθυστερημένη δημοσιοποίηση του σχετικού ΦΕΚ με τα συγκεκριμένα μέτρα. Κι ενώ πολλές επιχειρήσεις συμμορφώθηκαν άμα τη ανακοινώση των μέτρων, ορισμένες άλλες γνωρίζοντας το "παραθυράκι" αυτό (ότι δηλαδή μέχρι την δημοσίευσή τους στην ΕτΚ "δεν μπορούν" να επιβληθούν πρόστιμα) εξακολουθούσαν να λειτουργούν. Βέβαια, η εφαρμογή του μέτρου της απαγόρευσης του take away -ευτυχώς για τις συνοικιακές κυρίως επιχειρήσεις που δεν λειτουργούσαν με delivery- ανεστάλη.

@tavernoalani, τα φώτα σας, παρακαλώ. Για τις επιχειρήσεις που προσφέρουν take-away (αλλά όχι delivery, κάτι που συνήθως έχει ήδη συμπεριληφθεί στην περιγραφή τους), τι προτείνεις να κάνουμε; Να το αναγράφουμε στην παρούσα συζήτηση ή στην εκάστοτε καρτέλα του κάθε καταστήματος;

Κλείνοντας, να ευχηθώ καλή δύναμη, σε όλ@ και ειδικά, στον κόσμο που θα βρεθεί στην ανεργία/αναστολή! Κι αν μπορούμε, στηρίζουμε τα καταστήματα που δεν έχουν delivery, αλλά take-away (κυρίως συνοικιακά), για να μην κλείσουν κι αυτά. Οι αλυσίδες έχουν ούτως ή αλλιώς περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν απ'οτι τα μαγαζάκια της γειτονιάς. Αλληλεγγύη, υπομονή και καλή "φτου-ξελεφτερία"!

PS Πάντως, στο Βέλγιο, προκειμένου να μην κερδίσουν όλη την μερίδα των εξόδων για το νοικοκυριό τα σούπερμάρκετ (που όπως και στην Ελλάδα, είδαν τους τζίρους τους να αυξάνονται σε μεγάλα ποσοστά), απαγόρευσαν την πώληση μη βασικών προϊόντων σε αυτά, προκειμένου να "μοιραστεί" κάπως η πίτα και σε άλλες επιχειρήσεις, και φυσικά να μην οδηγηθούν κι αυτές σε κλείσιμο. Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να γίνει και στην Ελλάδα;

Slits23, γράψτε μας και τι φάγατε, να δούμε τι άλλο καλό παίζει. Επίσης, πριν λίγο είδα στα social media τους πως βάζουν δυνατότητα πακέτου (take away). Μάλλον θα το δούμε να παίζει πολύ στα καταστήματα εστίασης προκειμένου να μην κλείσουν εν όψει δεύτερου lockdown.

Χθεσινή επίσκεψη για μεσημεριανό μετά από κράτηση. Ο χώρος προσεγμένος, με πέτρα και ξύλο, όμορφα διακοσμημένος. Φαγητό αξιοπρεπές (ότι φάγαμε ήταν καλό και πολύ καλό) με καλής ποιότητας πρώτες ύλες.

Δοκιμάστηκαν σταβλίσιες μπριζόλες (νόστιμες, αλλά ελαφρώς στεγνές), κοκορέτσι (καλό), κοντοσούβλι κοτόπουλο (καλό), γιαουρτλού (πολύ καλό και νόστιμο μπιφτέκι, ελαφρώς πικάντικη σάλτσα)), περέκ (καλό, είπε η παρέα (δεν πρόλαβα παρά μια πιρουνιά με λίγο φύλλο), λουκάνικο τζουμαγιάς (πολύ καλό), τζατζίκι (πολύ καλό, αλλά μικρή μερίδα για τα 4,90€), πατάτες τηγανιτές (καλές), σαλάτα ελληνική (καλή), σαλατα ζαρντινιέρα (καλή, αλλά μικρή μερίδα για τα 8,40€) ταλαγάνι (καλό) και οσομπούκο με πουρέ σελινόριζας (πιάτο ημέρας και το πιο δυνατό απ'όλα). Με μπουκάλι κόκκινο κρασί, κουβέρ, νερά και δυο μπύρες μας βγήκε γύρω στα 23 ευρώ το άτομο (not bad, not terrible). Νομίζω πως αν τα πιάτα είχαν γαρνιτούρες αντίστοιχες της τιμής τους (εξαιρείται η σταβλίσια και το οσομπουκο) θα το έβρισκα vfm. Να σημειωθεί πως ήρθε κερασμένο γλυκό "μιλφέιγ με κρέμα και ρόδι", αλλά δεν το βρήκα πετυχημένο. Τα φύλλα ήταν πολύ τραγανά, αλλά στακάτα, όχι αέρινα. Είχε διαφορετική κρέμα γαρνιρίσματος (στην κορυφή) και διαφορετική στην μέση. Η κρέμα γεμίσματος πολύ καλή και ταίριαξε με το ρόδι, η κρέμα της κορυφής άλλης υφής και γεύσης (δεν μου άρεσε καθόλου). Λίγο μπερδεμένο το γλυκό και κρίμα, γιατί είχε βάσεις να είναι πολύ καλό.

Στα του Covid19, μάσκες από όλο το προσωπικό (και ω, τι θαύμα! σωστά φορεμένες), τραπέζι στρωμένο με τα μαχαιροπίρουνα σε θήκη από χαρτοπετσέτα, αντισηπτικό στο τραπέζι, στην είσοδο και στην τουαλέτα, αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών (και το είναι προς τιμήν τους ότι όταν ζητήσαμε ένα βοηθητικό τραπέζι να τοποθετηθεί μεταξύ των 2 τραπεζιών (όπου είχαμε μοιραστεί ως παρέα) μας είπαν ευγενικά πως δεν γίνεται και δεν το έφεραν).

Αποτιμώντας την επίσκεψη θα έβαζα θετικό πρόσημο, και ευχαρίστως θα ξαναέτρωγα αν τύχαινε να βρεθώ στην περιοχή, αλλά δεν θα επεδίωκα διακαώς να το ξαναεπισκεφτώ.

Ένα μικρό κρυμμένο διαμαντάκι το οποίο τυχαία ανακαλύφθηκε στα τέλη Αυγούστου. Πρόκειται για την αυλή του ομώνυμου καταλύμματος B&B που άνοιξε λίγο πριν την καραντίνα (όπως μάθαμε από τον ιδιοκτήτη), αλλά ουσιαστικά έκανε το δημόσιο "come out" άμα τη λήξει αυτής. Προσφέρει πιάτα πρωινού/brunch, burgers, σαλάτες και burritos. Δοκιμάστηκαν (Σεπτέμβρη 2020) burgers και ειλικρινά, ήταν ανώτερα των προσδοκιών. Πολύ καλό κρέας (όπως μάθαμε το προμηθεύονται από τον χασάπη της γειτονιάς), πεντανόστιμες πατάτες και συνοδευτική σαλάτα (που προμηθεύονται από bio μικροπαραγωγούς στην Θέρμη). Ο σεφ έρχεται με εμπειρίες από κουζίνες στο εξωτερικό, όπως μάθαμε μετά από μια εκτενή κουβέντα που κάναμε στην αυλή. Ο ιδιοκτήτης έχει εμπειρία από μαγαζιά όπως το Urban, το παλιό "Καντίνα" κ.α, οπότε και οι μουσικές ακολουθούν μονοπάτια funk, jazz, soul, trip hop, hip hop στα διάφορα micro-events που διοργανώνει.

Ο εξωτερικός χώρος είναι μικρός, όντως σαν την αυλή ενός σπιτιού, με fer forge καρέκλες, κρεμαστά φυτά και χαμηλό φωτισμό και πάνω στον τοίχο προβάλλονται αποσπάσματα από ταινίες/βίντεοκλιπ. Γενικά, υπάρχει μια πολύ "οικογενειακή" και ανεπιτήδευτα φιλική ατμόσφαιρα. Θα το επισκεφτώ ξανά για να δοκιμαστεί και το πρωινό του.

Στα του Covid19 μέτρων, το προσωπικό φορούσε μάσκες, τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν τυλιγμένα σε χαρτοπετσέτες, υπήρχαν αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών, αντισηπτικό δεν θυμάμαι αν υπήρχε στο τραπέζι, αλλά υπήρχε σίγουρα στον εσωτερικό χώρο και στον χώρο της τουαλέτας.

Σημερινή επίσκεψη για μεσημεριανό φαγητό. Θετικότατες οι εντυπώσεις τόσο από το φαγητό, όσο κι από το σέρβις.

Δοκιμάστηκαν τα εξής: σαλάτα ceasar's (6,50€), πατάτες τηγανιτές (3,50€), μπριζολάκια χοιρινά (6,50€), σουτζουκάκια σχάρας (6,00€). Σαλάτα με πολύ ωραία σως ceasar's (αλμυρή τόσο-όσο και χωρίς να βγάζει "μαγιονεζίλα") αλλά με λίγη ποσότητα κοτόπουλο. Πατάτες τηγανιτές ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ (και στο αλάτι και στο ψήσιμο), μπριζολάκια σωστά στο ψήσιμο (συνοδευτικό ταμπουλέ πολύ καλό), σουτζουκάκια νοστιμότατα (ελαφρώς προς το παραψημένο, αλλά όχι στεγνά). Ήταν όλα πολύ καλά και αυτό μάλλον οφείλεται στις καλές πρώτες ύλες. Καλοεκτελεσμένες συνταγές χωρίς κάποια επιτήδευση. Οι μερίδες είναι ΟΚ, ίσως ένα τσικ λίγο πιο μικρές απ'ο,τι περίμενα, αλλά για κατάστημα που προσδιορίζεται ως "ποτοφαγείο" (καφέ-μεζέ) ήταν μια χαρά. Σύνολο 26,50€ με ένα αναψυκτικό (2,80€ τα γερμανικά FRITZ-KOLA) φρεσκοψημμένο ψωμάκι (κουβέρ για 2 άτομα στο 1€) και κερασμένο γλυκό στο τέλος.

Το σέρβις -από νεαρής ηλικίας άτομα- άψογο και εξυπηρετικό. Απόδειξη ήρθε κανονικά, εξ'αρχής.

Στα του COVID-19, τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν σε θήκη, αντισηπτικό υπήρχε εντός του καταστήματος, το προσωπικό φορούσε μάσκα.

Σίγουρα θα ξαναπάω γιατί έμεινα ευχαριστημένη από το φαγητό (δεν έμεινε ψίχουλο), το σέρβις αλλά και γιατί μου άρεσε η φρεσκάδα στο στήσιμο του μαγαζιού (σε σχέση με το παρακείμενο Τοίχο-Τοίχο).

Δοκιμάστηκε ξανά στις αρχές Οκτώβρη 2020. Παραγγέλθηκε ένα σάντουιτς "Περιβολάκι" (με ψητά λαχανικά εποχής και τρίμμα φέτας) και ένα "Της Όρνιθας". Το "Περιβολάκι" γευστικά ήταν σαν να καταναλώνεις μια άμορφη μάζα ζύμης, λαχανικών, φέτας και πολυ, πολύ λαδιού. Η πίτα φούρνου είχε μαλακώσει υπερβολικά και δεν είχε καθόλου σώμα. Το λάδι ήταν τόσο πολύ που πραγματικά έγκωνες. Το σάντουιτς "Της Όρνιθας" είχε καλύτερο σώμα και γενικά, γευστικά ήταν ανώτερο. Το θέμα με το ψωμί ("πίτα φουρνιστή") θα πρέπει να το δουν (τουλάχιστον για το delivery), καθώς δεν φαίνεται να λειτουργεί καλά.

Είχα να φάω από τα φοιτητικά μου χρόνια και έτυχε να επιλεχθεί από την παρέα λόγω της επιλογής για μπριζόλα σούβλας σε σάντουιτς. Προσωπικά έφαγα ένα "Μπουρί του Μίμη" (με κοτόπουλο φιλέτο και λαχανικά σχάρας) και δεν κατάλαβα τι έφαγα. Ελάχιστη ποσότητα κοτόπουλου, αρκετή σως γιαούρτι -σε σημείο που δεν καταλάβαινες τι τρως, εκτός από γιαούρτι- και κρύο. Η αραβική είχε "πετσώσει". Το ίδιο και για το σάντουιτς με μπριζόλα (η οποία ήρθε κι αυτή κρύα) με αποτέλεσμα να έχεις την αίσθηση πως τρως σόλα. Ευγενικό και γρήγορο delivery. Ωστόσο, πολύ δύσκολα θα το ξαναπροτιμήσω.

Δοκιμάστηκε δυο φορές μέσω delivery (burger, κρέπα, βάφλα). Το burger του πολύ καλό (ειδικά για δεδομένα delivery και όχι dine in εμπειρίας). Ωραίο μπιφτέκι, σχεδόν σωστά ψημένο (προς το well done το ελληνικό, ήθελα να είναι πιο medium), πολύ αφράτο brioche και καλές πατάτες (τύπου country). Σίγουρα αξίζει για τα 3,10€ (το Cheeseburger). Κρέπα και βάφλα ΟΚ. Γενικά, αξίζει για την ποιότητα και την ποσότητα που προσφέρει και θα ξαναπροτιμηθεί σε delivery.

Έχει κλείσει και στην θέση του άνοιξε το "Μπαϊράκι-byRaki".

Χωμένο σ'ένα στενό της πόλης του Αγ.Νικολάου, το κατάστημα προσφέρει παγωτό (όπως αναφέρει πουλάει προϊόντα του ομίλου "Δωδώνη") και frozen yogurt.

Δοκιμάστηκε "frozen yogurt" το οποίο μόνο γιαούρτι που δεν ήταν, αλλά μάλλον παγωτό μηχανής, πολύ γλυκό, δεν θύμιζε καθόλου γιαούρτι. Οι επιλογές σε toppings ήταν κυρίως μπισκότα, σοκολατοειδή και μαρμελάδες και δεν υπήρχαν φρέσκα φρούτα. Υπάρχουν 3 επιλογές μεγέθους-ποσότητας: χωνάκι χωρίς toppings στο 1 €, "mini" κύπελλο (πλαστικό ποτήρι) με toppings στα 2,50 €, maxi κύπελλο με toppings στα 3,50€. Από πλευράς ποσότητας συμφέρει αναλογικά με το κοντινό "IScream" που προσφέρει την ίδια ποσότητα με το "mini" στα 3,50. Ωστόσο, δεν είναι frozen yogurt, οπότε και δεν θα το ξαναεπέλεγα.

"Όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω" πιτσαρία-γυράδικο-"εστιατόριο"-κρεπερί κοντά στην μαρίνα του Αγ.Νικολάου. Συνήθως επιλέγεται από τους ντόπιους για την πίτσα, την κρέπα και τον γύρο του, ωστόσο προσφέρει και πιάτα ταβέρνας, ορισμένα μαγειρευτά και ψάρια. Ψήνει στον ξυλόφουρνο, κι όχι μόνο την πίτσα, αλλά σχεδόν όλα τα ψωμοειδή που χρησιμοποιεί (πίτες, σκεπαστές κλπ) αλλά και ομελέτες.

Έχει τραπεζάκια εξωτερικά, αλλά και μερικά τραπεζάκια στον εσωτερικό παρακείμενο χώρο που λειτουργεί τους χειμερινούς μήνες. Δουλεύει κυρίως delivery. Τα εξωτερικά τραπέζια γεμίσουν συνήθως τουρίστες τους καλοκαιρινούς μήνες.

Δοκιμάστηκε ατομικού μεγέθους (25cm) πίτσα (BBQ και light) στα 6,50€ και 5,50€ αντίστοιχα και ήταν ΟΚ και ως προς το μέγεθος, τιμή και την ποιότητα, χωρίς βέβαια να είναι κάτι ιδιαίτερο. Θα ξαναέτρωγα αν η φάση ήταν για πίτσα delivery στο σπίτι.

Καινούργια προσθήκη (Ιούλιος 2020) στα μαγαζία της λίμνης του Αγίου Νικολάου. Δοκιμάστηκε Αύγουστο 2020 και άφησε χλιαρές εντυπώσεις. Η τοποθεσία πολύ καλή, το σέρβις εξαιρετικό και πολύ ευγενικό, ο χώρος ευχάριστος. Στα του COVID19 μέτρα, τα τραπέζια είχαν απόσταση μεταξύ τους, το σέρβις γινόταν με μάσκα (ευτυχώς όχι στο πιγούνι), τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν σε ατομική χάρτινη κλειστή συσκευασία και τα τραπέζια καθαρίζονταν μεταξύ αλλαγής πελατών.
Στα του φαγητού, τώρα. Πήραμε μια σαλάτα με καπαρόφυλλα, γλυστρίδα και ξυνομυζήθρα (καλή), ντολμαδάκια με ντιπ γιαουρτιού (καλά), λαχανικά σχάρας (ΟΚ, με αποκλίσεις στο μαγείρεμα τους (άλλα πιο μαλακά άλλα λιγότερο ψημένα) και μια σταβλίσια χοιρινή μπριζόλα (καλή). Στο τέλος ήρθε κερασμένο γλυκό (πορτοκαλόπιτα-καλή). Ό,τι δοκιμάστηκε ήταν αποδεκτό ως καλό. Δεν υπήρξε ένα πιάτο να ξεχωρίσει ή να αποτυπωθεί στην γευστική μας μνήμη. Επουδενί το φαγητό δεν είναι κακό. Μπορεί να χρειάζεται λίγο χρόνο να στρώσει η κουζίνα και να δουλευτούν οι γεύσεις. Θα ξαναπήγαινα για να δοκιμάσω θαλασσινά και ορεκτικά.

Το κατάστημα έχει κλείσει και στην θέση του άνοιξε νέα επιχείρηση με την επωνυμία "Skala- Cafe, Fusion Taverna".

Μικρό, γωνιακό μαγαζάκι που προσφέρει πολύ καλό καφέ και μικρά σνακ. Όπως με ενημέρωσαν, δεν έχουν ξεδιπλώσει πλήρως την γκάμα των προϊόντων τους (πχ υπάρχει κουλούρι, αλλά γεμιστό κουλούρι θα προσφέρουν από Σεπτέμβρη, όπως και μεγαλύτερη ποικιλία σε πίτες).

Έχει δυο ειδών πίτες, μια με φύλλο πιο flaky και μια με φύλλο που παραπέμπει σε "χωριάτικο" (θυμίζουν αρκετά τα αλμυρά κρητικά καλιτσούνια/πιτάκια). Και οι δυο εκδοχές ψήνονται στον φούρνο και όπως με ενημέρωσαν, τσ προμηθεύονται από οικογενειακή επιχείρηση/εργαστήρι από την Κρήτη. Δοκιμάστηκε η χωριάτικη/"κρητική" εκδοχή με χορτο και μυζήθρα και με μυζήθρα (αλμυρή) (τιμή 1.90). Έχουν λίγο λάδι (για'μένα στα πολύ υπέρ) και η γέμιση όντως θυμίζει τα χορτοκαλίτσουνα και τα μυζηθροπιτάκια ή καλιτσούνια με αλμυρή μυζήθρα όπως παρασκευάζονται στην Κρήτη, χωρίς όμως την λαδίλα που αφήνει το ψήσιμο στο τηγάνι. Ανάλογα την ώρα που έχουν ψηθεί (πόσο έχουν "κάτσει" στην βιτρίνα) είναι ελαφρώς πιο μαλακά ή πιο τραγανά. Αν ήθελα κάτι σε πίτα, αλλά όχι μπουχτιστική και λαδερή σίγουρα θα ήταν το "to go" μέρος.

Άλλες γεύσεις που προσφέρονται είναι πίτα γεμιστή με σπανάκι/σπανάκι και τυρί/κιμά (flaky εκδοχή) και γραβιερόπιτα, μυζηθρόπιτα και πίτα με ανάμικτα χόρτα (εκδοχή χωριάτικου φύλλου). Οι τιμές κυμαίνονται από τα 1,40€ μέχρι τα 1,90€.

Χθεσινοβραδυνή επίσκεψη και όπως και τις υπόλοιπες φορές, προσκυνήσαμε. Το κατάστημα το έχω επισκεφθεί πάνω από 15 φορές τον τελευταίο 1μιση χρόνο, τόσο με κόσμο από Θεσσαλονίκη όσο και από εξωτερικό. Καμιά, μα καμία φορά δεν υπήρξε μεζές που να είναι κακός/μέτριος και καμιά φορά δεν φύγαμε χωρίς να έχουμε σκάσει από το φαγητό. Το δε μέγεθος των μεζέδων είναι αρκούντως επαρκές (πρόκειται εξάλλου για συνοδευτικά κι όχι κυρίως πιάτα, οπότε ανάλογες είναι και οι μερίδες).

Αν δεν έχετε πάει σε βολιώτικο τσιπουράδικο-που με το ίδιο κόνσεπτ λειτουργεί και το συγκεκριμένο κατάστημα- πρέπει να ξέρετε ότι παραγγέλνοντας τσίπουρο επιλέγετε αν το θέλετε ξεροσφύρι (άνευ μεζέ) ή με συνοδεία. Στην δεύτερη περίπτωση, αφού επιλέξετε την ποσότητα τσίπουρου και το είδος που θα καταναλώσετε, οι συνοδευτικοί μεζέδες έρχονται κατ'επιλογή της κουζίνας και σε ανάλογο με την ποσότητα του αλκοόλ αριθμό (πχ με μπουκάλι 750 ml έρχονται τουλάχιστον 11 μεζέδες). Και στις δυο περιπτώσεις μπορείτε να παραγγείλετε έξτρα/μερίδες από τον κατάλογο. Στα "standarάκια" του συγκεκριμένου καταστήματος (τα πιάτα που πάντα είναι μέσα στους μεζέδες που έρχονται) είναι η κοπανιστή, ο πολίτικος τσίρος και οι γίγαντες τουρσί (εμένα μου είχαν βγει τα τρία αυτά πιάτα σε όλες τις φορές που το έχω επισκεφτεί). Μαζί έρχεται ψωμί (χειροποίητο, ζυμωτό, λαδωμένο και αρτυσμένο, ψημμένο στην σχάρα), το οποίο ανανέωνεται χωρίς χρέωση.

Στο top 10 των μεζέδων τα σουτζουκάκια μπακαλιάρου, ο πολίτικος τσίρος, γαλέος παστουρμάς, η μελιτζάνα τουρσί (και το λέω εγώ που γενικά, δεν είμαι φαν της μελιτζάνας και του τουρσιού), ο γαύρος μαρινάτος, ο γύρος τόνου, το παστράμι τόνου, το σαλάμι χταποδιού και το μοσχοχτάποδο με πατάτες.

Στα μείον του καταστήματος είναι ο μικρός χώρος που οδηγεί -κυρίως τους κρύους/βροχερούς μήνες- στο ολίγον εσωτερικό στρίμωγμα και μυρωδιά από το τηγάνι/σχάρα (πρόκειται για ανοιχτή κουζίνα). Επίσης, το κατάστημα δεν λειτουργεί με κρατήσεις. Όλα τα παραπάνω προσωπικά, τα παραβλέπω μπροστά στις εξαιρετικές γεύσεις και το ευγενικό και γρήγορο σέρβις.

Αν βρεθείτε στο κέντρο των Βρυξελλών, μην φύγετε χωρίς να δοκιμάσετε τα εξαιρετικά brioches (cramiques) που φουρνίζονται φρέσκα και ξεπουλούν σαν "ζεστό ψωμί". Το εν λόγω brioche ομοιάζει στο δικό μας τσουρέκι, είναι όμως πιο βουτυράτο, πιο ανάλαφρο και ένα τσικ πιο "ξυνό" λόγω προζυμιού. Θα το βρείτε σε 4 εκδοχές (σοκολάτα, με ζάχαρη, με σταφίδα και φυσικό).

Το hallmark αποτελούν τα "merveilleux". Πρόκειται για μαρέγκες καλυμμένες με στρώμα χτυπημένης κρέμας , παραδοσιακό γλύκισμα της Φλάνδρας και της Νότιας Γαλλίας. Ο ιδιοκτήτης και εμπνευστής των "merveilleux" ανέσυρε και φρέσκαρε την παραδοσιακή συνταγή και έφερε και πάλι στην μόδα τις μαρέγκες τις οποίες προσφέρει σε διάφορες γεύσεις (με μπισκότο speculoos και τριμμένη σοκολάτα, καφέ, σοκολάτα, καραμελωμένο αμύγδαλο και φουντούκι, κεράσι και με επικάλυψη κρυσταλλικής μαρέγκας). Τα παραπάνω υπάρχουν σίγουρα σε μέγεθος μπουκιάς (mini), και κάποια βγαίνουν σε ατομικό και σε ολόκληρη τούρτα. Προσωπικά, δεν είμαι φαν της μαρέγκας και δεν τις προτιμώ, όπως και την σαντιγύ, αλλά αν θέλετε κάτι πέρα από τις κλασικές πραλίνες και τις σοκολάτες, προτείνω να το δοκιμάσετε. Οι μαρέγκες παρασκευάζονται επί τόπου και υπάρχει ανοιχτό εργαστήρι που μπορείτε να δείτε την διαδικασία.

Είναι μόνο take away και τα σαββατοκύριακα θα συναντήσετε σίγουρα ουρά.

Άσχετο, αλλά από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα που είδα στο κατάστημα είναι ο τρόπος πληρωμής. Οι υπάλληλοι δεν έρχονται σε επαφή με χρήματα. Υπάρχει ένα μηχάνημα μπροστά από την ταμειακή στο οποίο @ πελάτ@ τοποθετεί τα κέρματα/χρήματα/κάρτα και λαμβάνει ρέστα αν χρειαστεί. Κι αυτό συνέβαινε από τότε που υπάρχει το κατάστημα, όχι τώρα, λόγω COVID19.

Από τις καλύτερες, ποιοτικότερες και πιο value for money brasseries του κέντρου των Βρυξελλών. Σταθερή ποιότητα, μεγάλες μερίδες (που ανταποκρίνονται στις τιμές), αυθεντικό κλίμα, απλό εσωτερικό, γρήγορο σέρβις.

Η brasserie αυτή δεν με πρόδωσε ποτέ και όσα άτομα φιλοξενούσα στις Βρυξέλλες τα έφερνα εδώ για να πάρουν μια ελαφρά γεύση "βελγικών" γεύσεων. Καθώς η βελγική κουζίνα δεν έχει πολλά να επιδείξει, αλλά είναι και αρκετά βαριά λόγω βουτύρου και λιπαρών κρεάτων, η συγκεκριμένη λύση μπορεί να σας καλύψει, ειδικά εσάς που καταφθάνοντας από Ελλάδα θέλετε να φάτε κάτι "ασφαλές" και συνάμμα "τοπικό". Εδώ θα δοκιμάσετε εξαιρετικό jambonneau (κότσι με μουστάρδα ψημένο στο φούρνο), carbonades a la biere (μοσχαράκι με μπύρα -θυμίζει λίγο το δικό μας κοκκινιστό), lapin a la kriek (κουνέλι με μπύρα kriek), Chichons farcis sauce chimay (βέλγικα αντίδια γεμιστά και ψημένα με μπύρα chimay) αλλά και μερικά χορτοφαγικά πιάτα. Αν δεν είστε και πολύ της δοκιμής και θέλετε κάτι κοντά σε "ελληνικές γεύσεις", τότε σίγουρα επιλέξτε το κότσι (συνοδεύεται από ψητή πατάτα φούρνου με βούτυρο), μπριζόλα χοιρινή με ταλιατέλες, και παϊδάκια (spare ribs) αλλά και την παραδοσιακή carbonade (μοσχαράκι που συνοδεύεται από πουρέ πατάτας). Αν επιλέξετε chicken tandoori θα δοκιμάσετε από τα πιο καλοψημένα ρύζια basmati, πολύ λίγο βουτυράτο και σπυρωτό. Αν επιλέξετε κρεατικά, τότε συνήθως το συνοδευτικό είναι από πατάτα (πουρές ή ψητή πατάτα). Μόλις καθήσετε θα έρθει ψωμάκι ολικής ή μαύρο (πολύ δυνατό) και βούτυρο και ανανεώνεται αν το ζητήσετε για "παπάρα" στην σάλτσα της carbonade.

Οι τιμές σίγουρα θα σας φανούν τσιμπημένες (σε σχέση με όσα έχουμε συνηθίσει στην Ελλάδα). Όμως οι μερίδες είναι χορταστικιές, το προσωπικό πολύ φιλικό και το σέρβις γρήγορο. Για μη γαλλομαθείς/αγγλομαθείς θα βρείτε προσωπικό που μιλάει ελληνικά (μέρος της ιδιοκτησίας είναι κυπριακή), ισπανικά, ιταλικά.

Μαζεύει λοκάλια, κυρίως νεαρόκοσμο, αλλά τα τελευταία χρόνια κι αρκετ@ τουρίστ@.

Μέχρι προ κορωναϊού δεν δεχόταν κρατήσεις, αλλά αυτό άλλαξε τώρα, όπως πρόσφατα έμαθα.

@aethra, dokimastis, Alexandros thanks για την ενημέρωση. Έγινε η παρθενική πρώτη στην Χαλκιδική, στο "Ο Κόκκορας το'σκασε" (σ'επιστροφή από κοντινό μπάνιο) και στην Θεσσαλονίκη, στον "Νέο Γαλέριο" (δυστυχώς, βλ. σχετικό σχόλιο). Και στα δύο υπήρχαν αντισηπτικά στο τραπέζι και στα δύο φορούσαν plexiglas προστατευτικά και τα μαχαιροπίρουνα ήρθαν τυλιγμένα σε χαρτοπετσέτες. Τώρα, για τις αποστάσεις μεταξύ των τραπεζιών, δεν πρόσεξα τι γινόταν καθώς δεν υπήρχε και πολύς κόσμος όταν τα επισκεφτήκαμε, οπότε μάλλον δεν έδωσα σημασία. Στον Κόκκορα καθάρισαν το τραπέζι πριν καθήσουμε κι έστρωσαν χάρτινο τραπεζομάντηλο. Στον Γαλέριο δεν γνωρίζω αν καθαρίζουν μεταξύ πελατών, καθώς το βρήκαμε ήδη στρωμένο το τραπέζι. Γενικά, και στα δυο καταστήματα υπήρχε ένα καλό επίπεδο τήρησης των μέτρων υγιεινής και ασφάλειας. Στο Ble, στο οποίο καθήσαμε για λίγο για έναν καφέ, είδα πως καθαρίζουν τα τραπέζια, αλλά δεν είχαν αντισηπτικό ούτε για δείγμα!

Πρώτη επίσκεψη (ως "Νέος Γαλέριος") την τελευταία Κυριακή του Ιούνη και μάλλον τελευταία θα είναι και η επίσκεψη, αφού μαζεύτηκαν πολλά φάουλ σ''ένα τραπέζι.
1ον, καθυστέρηση στο σέρβις (αρχικά για την παραγγελία και κατόπιν μεγάλη απόκλιση στους χρόνους σερβιρίσματος των πιάτων).
2ον πολύ μέτριες οι γεύσεις και στο πιο ακριβό πιάτο που δοκιμάσαμε έως και απαράδεκτες.
3ον αργή ανταπόκριση του προσωπικού και μια ολίγον βαριεστημένη διάθεση για εξυπηρέτηση

Στα του φαγητού, παραγγείλαμε κολοκυθοκεφτέδες (4 στην μερίδα), χωριάτικη, μπριζολάκια, μια μοσχαρίσια, σαρδέλες και ξιφία (που ήταν στον πίνακα με τα ημέρας). Από αυτά, το πιο νόστιμο ήταν τα μπριζολάκια αλλά μόνο σε σχέση με τα υπόλοιπα. Γενικά ήταν ΟΚ, αλλά έχουμε φάει καλύτερα. Σαρδέλες νόστιμες, μοσχαρίσια πολύ σκληρή (είχε όμως το ψήσιμο που ζητήθηκε), κολοκυθοκεφτέδες ΟΚ, χωριάτικη αδιάφορη. Η μεγαλύτερη αποτυχία ήταν ο ξιφίας, πιάτο που ήρθε μετά τα άλλα δυο κυρίως κι όχι απλά με καθυστέρηση σε φάση 5 λεπτών, αλλά τετάρτου! Και δεν έφτανε αυτό, αλλά ήταν παντελώς λάθος ψημένος (άψητος στο κέντρο και παραψημένος στις άκρες) και χωρίς συνοδευτικό (παρά μόνο λίγη ρόκα με ντοματίνια) κι όλα αυτά στην καταπληκτική τιμή των 12,80! Οκ το χύμα λευκό που δοκιμάσαμε.

Δεν ξέρω το συνολικό κόστος (γιατί δεν πλήρωσα εγώ), αλλά ακόμα και χαμηλό να ήταν, δεν θα ήταν κίνητρο για να ξαναπάω.

Στα της υγιεινής εν μέσω COVID19 πανδημίας, το προσωπικό που είδαμε στο σέρβις φορούσε μάσκες, υπήρχαν αντισηπτικά στα τραπέζια, τυλιγμένα τα μαχαιροπίρουνα και οι τουαλέτες καθαρές.

Δυστυχώς, συμφωνώ με το προηγούμενο σχόλιο από "varethika ton prologo". Προχθεσινή επίσκεψη και ντράπηκα εγώ για τις τουαλέτες του καταστήματος. Μα πως γίνεται να θες να πουλήσεις ως "high end" ζαχαροπλαστείο και να μην τηρείς στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής που ούτως ή άλλως πρέπει να τηρούνται, ασχέτως COVID19. Η τουαλέτα δεν είχε χαρτί, ο κάδος (που τον "κάλυπτε" ένα μεταλλικό παραπέτασμα είχε υπερχειλίσει και "ανοίξει"), και δεν είχε και σαπούνι, το δε νερό με αναιμική ροή.

Στο δια ταύτα, τα προσφερόμενα προϊόντα, από φετινές δοκιμές (εντός του πρώτου εξαμήνου 2020):
- τα απλά μελομακάρονά του είναι πολύ δυνατά, εκείνα με επικάλυψη διαφόρων σοκολατών τα βρήκα πραγματικά λάσπη και άνευ ουσίας. Εϊναι τόσο δυνατή η σοκολάτα που υπερκαλύπτει όποια άλλη γεύση.
- δοκιμάστηκε βασιλόπιτα (από τις σπέσιαλ με την πάντα -και οφείλουμε να το δώσουμε το credit- πολύ ενδιαφέρουσα διακόσμηση), αλλά το γεγονός πως δεν ήταν φρέσκια (αν και έγινε κατόπιν παραγγελίας), σ'ένα κατάστημα που φούρνιζε κι έβγαζε συνεχώς πίτες, το θεωρώ απαράδεκτο...
- τα "κρητικά" του έτσι κι έτσι (για να είμαι ειλικρινής τα καλιτσούνια του δεν θυμίζουν και πολύ τα κρητικά καλιτσούνια πιστεύω λόγω γέμισης κι όποι@ έχει φάει από σπίτι ή έστω από κατάστημα στην Κρήτη αποκλείεται να μην καταλάβουν την διαφορά). Γενικά είναι μια πολύ πιο γλυκιά εκδοχή του καλιτσουνιού αφού έχει ενισχυθεί με "βέλγικη σοκολάτα" (που έχω βαρεθεί να την βλέπω σχεδόν σε όλα τα γλυκίσματα, γιατί και στα καλιτσούνια ρε γμτ;).
- τα κέικ του είναι ΟΚ, τα sandwich πολύ "ψωμένια" και δεν καταλαβαίνεις την γέμιση, τα πιτσοειδή πολύ λιπαρά για τα δικά μου γούστα και το φαγητό που ζυγίζεται υπερκοστολογημένο. Τέλος, πολύ κακός καφές.

All in all, ένα πολύ καλά στημένο ζαχαροπλαστείο που πιστεύω πως θα προσέφερε πιο πετυχημένα προϊόντα αν δεν είχε ανοίξει τόσο πολύ τον κατάλογό του -κι είχε μείνει στο κύριο στοιχείο του ψωμιού που το έκανε γνωστό και το καθιέρωσε και εξακολουθεί να παραμένει το καλύτερό του προϊόν.

Αρκετά καταστήματα έχουν κλείσει, ακομα και στην περιοχή του κέντρου. Για παράδειγμα, το Falafelicious της Σβώλου έχει κλείσει (σίγουρα από Απρίλη) και υπάρχει ενοικιαστήριο.

Επίσης, @ τυχερ@ που έχουν βγει για φαγητό, για πείτε μας αν τηρούνται μέτρα και αποστάσεις, καθώς και αν υπάρχουν αλλαγές σε τιμές/ποσότητες/σέρβις κλπ. Περνώτας απέξω από πολλά καταστήματα εστίασης έχω παρατηρήσει πως 1/10 φαίνεται να έχει αραιώσει τα τραπέζια και τηρεί αποστάσεις.

Επίσης, διαβάζοντας τα παλιότερα σχόλια, να σημειώσω εδώ πως από Mezen έβαλαν delivery, αλλά και άλλα μικρά μαγαζάκια όπως το "Le Croq" στην Λασσάνη. Θα κάνω σχετικό σχόλιο στις σελίδες των καταστημάτων που δεν είχαν και έβαλαν delivery.

ΥΓ @tavernoalani, εγώ λέω να το αφήσεις ανοιχτό το θεματάκι γιατί δεν ξέρουμε τι γίνεται από φθινόπωρο.

Take away δοκιμές για φαλάφελ μέσα στο τελευταίο εξάμηνο. Σταθερή ποιότητα και ποσότητα, χωρίς δυσάρεστες παρενέργειες λόγω τηγανίσματος/λαδιού. Γρήγορη εξυπηρέτηση στο take-away αν και σχεδόν όλες τις φορές που έτυχε να περάσω υπήρχε οργασμός παραγγελιών για delivery. Ελαφρώς στεγνό το "αιγυπτιακό" όταν δεν βάλεις την σως σκόρδου (αραβική, φαλάφελ, λάχανο, ντομάτα, γιαούρτι/ταχίνι με επιλογή για σως σκόρδου/ταχίνι). Πολύ νόστιμο falafel και όχι πολύ βαρύ από μυρωδικά/μπαχάρια/τηγάνι. Απόδειξη δίνεται κανονικά, χωρίς να ζητηθεί.

Σταθερά ποιοτικά ζαχαροπλαστείο που έχει εξελιχθεί προς το καλύτερο, όπως διαπίστωσα πρόσφατα. Παλαιότερα (όταν ήμασταν νεότερης ηλικίας, καλύτερου μεταβολισμού και ασθενέστερης αντίστασης προς τα γλυκά) ήταν μια καλή λύση για ποιοτικές πάστες, τσουρέκι και τούρτες. Δεν έχω πια άποψη για τις τούρτες και τις πάστες (έχω να φάω πάνω από 5 χρόνια), αλλά έχω για τα κεράσματα και τα παγωτίνια. Φρέσκα και με καλής ποιότητας σοκολάτα που δεν γλυκίζει (λόγω τόνων ζάχαρης που συχνά προστίθεται από άλλα ζαχαροπλαστεία για να καλύψουν την χαμηλή ποιότητα πρώτης ύλης) κι εχει ενδιαφέρουσες επιλογές με την λιγότερο επιτυχημένη κατ'εμέ το γκοφρετάκι.

Από τα παγωτίνια αξίζουν πολύ εκείνα με την stevia, και δη, εκείνο της πραλίνας και της σοκολάτας με βανίλια, κι από τις επιλογές με ζάχαρη οι γεύσεις cookies και lemon pie. Είδα και lemon-pie (σε βαζάκι) και αρμεονοβίλ σε έκδοση παγωτού, αλλά δεν έχουν δοκιμαστεί ακόμα.

Από το χύμα παγωτό έχω ανάμικτες εντυπώσεις, καθώς συνήθως είναι πολύ γλυκό και "βουτυράτο" για τα γούστα μου. Ακόμα και η γεύση γιαούρτι-βύσσινο με λίγωσε. Δοκιμάστηκε επίσης, snickers που ήταν πολύ κοντά στην γεύση του αυθεντικού προϊόντος, cheesecake με πορτοκάλι και κομμάτια μπισκότου (πολύ καλό) και banoffee (πολύ γλυκό και σχεδόν άγευστο).

Επίσης, μέχρι πριν μερικά χρόνια αποτελούσε σταθερή επιλογή για την βασιλόπιτα-τσουρέκι, που όσες φορές κι αν την επιλέξαμε, ποτέ δεν μας απογοήτευσε, καθώς πάντα ήταν φρέσκο και γευστικό το τσουρέκι.

Τέλος, έχει επιλογές και για αλμυρά (πίτες, λίγες σφολιάτες κλπ), αλλά δεν μ'έχουν τραβήξει να δοκιμάσω.

Έχει δοκιμαστεί 5-6 φορές, συνδυαστικά με σαλάτες από το Κρητικό Περβόλι προκειμένου να ενισχυθεί η πρωτεϊνη. ΟΚ, σε γενικές γραμμές, με αποκλίσεις στο χοιρινό σουβλάκι (άλλες φορές αρκετά καλό, άλλες απλά καλό και στεγνό). Θετική εντύπωση για το σουβλάκι κοτόπουλό του (που είναι βέβαια από μπούτι, οπότε "κρατάει" καλύτερα από κομμάτια φιλέτου σε σουβλάκι). Έχουν δοκιμαστεί μόνο τεμάχια και η τυροκαυτερή του που ήταν καλή.

Από τις πιο ενδιαφέρουσες και συμφέρουσες λύσεις όταν θέλεις να φας/πιείς κάτι φρέσκο και δροσερό. Το μενού αλλάζει (κυρίως οι σαλάτες), αφού χρησιμοποιούνται κυρίως εποχιακά είδη. Το έχω επιλέξει πάνω από 10 φορές, και έχω καταλήξει να το προτιμώ από το "ανταγωνιστικό" Κρητικό Περβόλι, κι αυτό γιατί τα υλικά είναι καλύτερης ποιότητας (ειδικά το λάδι), οι συνδυασμοί πιο ενδιαφέροντες και οι σαλάτες δεν είναι πακτωμένες μέσα στο μπωλ. Σίγουρα value for money σε σχέση με τις σαλάτες που προσφέρονται από καταστήματα. Επίσης, πολύ ευγενικό και γρήγορο προσωπικό. Δίνεται η δυνατότητα να προστεθεί/αφαιρεθεί υλικό σε όλες τις σαλάτες.

Από τα μέσα Ιούλη 2020 θα υπάρχει και η δυνατότητα delivery και θα προσθέσουν χάρτινες συσκευασίες. Ακόμα, εκτίμησα πολύ πως μετά από ερώτησή μου, επιτρέπουν να τους πας το μπωλ σου για να το γεμίσουν ώστε να περιοριστεί η χρήση πλαστικών μιας χρήσης -που ειδικά στο take away/delivery είναι μεγάλη μάστιγα.

@dokimastis I know, μιας κι είμαι από τα μέρη (αλλά δεν μένω εκεί) κι ελπίζω να πέρασες καλά. Χαίρομαι για τ@ συν-tavernoxorίτ@ που επισκέπτονται off the track μέρη και τα μοιράζονται με την παρέα. Γενικά, η ορεινή Κρήτη - της οποίας η ομορφιά παραμένει προς το παρόν "παρθένα" σ'ένα βαθμό, αξίζει πολύ, αλλά το οδικό δίκτυο δεν βοηθάει και πολύ...

@dokimastis I know, μιας κι είμαι από τα μέρη (αλλά δεν μένω εκεί) κι ελπίζω να πέρασες καλά. Χαίρομαι για τ@ συν-tavernoxorίτ@ που επισκέπτονται off the track μέρη και τα μοιράζονται με την παρέα. Γενικά, η ορεινή Κρήτη - της οποίας η ομορφιά παραμένει προς το παρόν "παρθένα" σ'ένα βαθμό, αξίζει πολύ, αλλά το οδικό δίκτυο δεν βοηθάει και πολύ...

Μα πως και βρεθήκατε εκεί -και μάλιστα, στην περιοχή του "Καθαρού" και του "Αβδελιακού", περιοχές που δεν είναι δα και τόσο γνωστές/επιλέξιμες για επισκέψεις; Btw, η ταβέρνα λειτουργεί κυρίως καλοκαίρι (είναι συχνότερα ανοιχτή, απ'ότι άλλες εποχές) και σίγουρα τις περιόδους εορτών και δη, του "Αφέντη Χριστού", στις 6 Αυγούστου, που είναι και μεγάλη γιορτή για την περιοχή λόγω της εκκλησίας που βρίσκεται εκεί.

Οικογενειακή επιχείρηση με αρκετά καλά προϊόντα, από τα οποία ξεχωρίζει το παγωτό, το οποίο παράγεται από τους ίδιους, και το οποίο είναι απίστευτο value for money (νομίζω 1 ευρώ η μπάλα, αλλά μπάλα μπαμπάτσικη- οι 4 μπάλες είναι περίπου 400-500 γραμμάρια). Από γεύσεις είναι εξαιρετικό το cheesecake με γλυκό πορτοκαλιού, το γιαούρτι με φρούτα του δάσους, η bitter σοκολάτα, η μαστίχα, το κανταΐφι, το αμύγδαλο, αλλά και τα sorbet του. Έχουν δοκιμαστεί επίσης, τυλιχτά (πολύ δυνατό το πουράκι), πίτες (τυρόπιτα/σπανακόπιτα ταψιού), μηλόπιτα και τάρτα σοκολάτας. Εξαιρετική η βάση της τάρτας και όχι πολύ βαριά, αλλά γενικά πολύ γλυκιά η γέμιση για τα γούστα μου. Για συνοικιακό ζαχαροπλαστείο προσφέρει πολύ καλή και σταθερή ποιότητα προϊόντων σε φυσιολογικές τιμές.

Σημερινή παραγγελία delivery (και πρώτη δομική) από το "Μπακάλ Street Food truck", όπως αναφέρεται στο e-food. Μάλλον πρόκειται για νέο concept του καταστήματος, αφού η διεύθυνση που αναφέρεται στο e-food είναι η ίδια. Παραγγείλαμε ένα "cubano" (με ψητό χοιρινό µπούτι, καπνιστή µπριζόλα, σάλτσα honey mustard, cheddar & πίκλες αγγουριού) σε "bun" και ένα "ανατολού κιοφτέ" με 4 κεφτεδάκια, τρίµμα φέτας, σάλτσα γιαουρτλού & φύλλα ρόκας σε μεγάλη "πίτα φουρνιστή". Και τα δύο ήταν καλά. Καλύτερο το ανατολού (αν η σάλτσα ήταν λιγότερη και η πίτα πιο στακάτη (ήταν αρκετά μαλακή, σαν μια μαλακότερη εκδοχή της κυπριακής, είχε παπαριάσει ελαφρώς από το delivery) θα ήταν πολύ δυνατό! Το cubano ήταν αρκετά ενδιαφέρον, αλλά λίγο στεγνό. Ίσως η αντικατάσταση της πίτας του ανατολού με το ψωμάκι του cubano κι αντιστοίχως για το cubano, θα τα απογείωνε περισσότερο.

All in all, value for money, ενδιαφέρουσες οι προτάσεις στα sandwich και σίγουρα θα ξαναδοκίμαζα.